1 တစ် ဖန်၊ ငါ သို့ ရောက် လာ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကား။2 အ ချင်း လူ့ သား၊ စ ပျစ် သား သည်၊ တော ပင် ငယ် အ သား တစ် မျိုး မျိုး ထက်၊ မည် သို့ မြတ် သ နည်း။3 ကိ ရိ ယာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို လုပ် ရန် သော်လည်း ကောင်း၊ အိုး ခွက် ဆွဲ သော ချိတ် ကို လုပ် ရန် သော်လည်း ကောင်း၊ စပျစ် သား ကို ရွေး ယူ မည် လော။4 လောင် စာ အ ဖြစ် မီး သို့ ပစ် ချ၍၊ အ ရင်း အ ဖျား ကျွမ်း လောင် ခြင်း၊ အ လယ် လည်း မြိုက် ခြင်း ခံ ပြီး မှ၊ အ သုံး ဝင် သေး သ လော။5 တစ် နွယ် လုံး ရှိ ခိုက်၊ မည် သည့် အ သုံး မျှ မ ဝင် လျှင်၊ ကျွမ်း လောင် ခြင်း၊ မြိုက် ခြင်း ခံ ပြီး မှ၊ သာ၍ အ သုံး မ ဝင် ချေ။6 သို့ နှင့် အ ညီ၊ ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ တော ပင် များ အ နက် စ ပျစ် ပင် ကို၊ လောင် စာ အ ဖြစ်၊ မီး သို့ ငါ ပစ် ချ သည်း နည်း တူ၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ ကို လည်း၊ ငါ ပစ် ချ ခဲ့ ပြီ။7 ထွက် ခဲ့ ကြ သော် လည်း၊ မျက် နှာ ထား သည့် အ လျောက်၊ ကျွမ်း လောင် ခံ ရ ကြ ဦး မည်။ ထို သို့ မျက် နှာ တော် ထား သည့် ကာ လ၊ ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း၊ သင် တို့ သိ ရ ကြ လ တ္တံ့။8 သ စ္စာ တော် ကို ဖောက် ကျော် ကြ သော ကြောင့်၊ နေ ပြည် ကို ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် စေ မည် ဟု၊ ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘုရား မိန့် ဆို သည် ဟူ၍ တည်း။