1 တစ် ဖန်၊ ငါ သို့ ရောက် လာ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကား၊2 အ ချင်း လူ့ သား၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ အား၊ စ ကား ထာ ဝှက် လျက်၊ စ ကား ပုံ သုံး လျက်၊3 သင် က၊ ချယ် လှယ် သော အ မွေး၊ ကျယ် ဝန်း ရှည် လျား သော အ တောင် များ နှင့် ပြည့် စုံ သော မ ဟာ ရွှေ လင်း တ သည်၊ လေ ဗ နုန် တော သို့ ဝင် လာ လျက်၊ သစ် က တိုး ပင် ခေါက် ညွန့် နှင့်၊4 မြင့် ရာ အ တက် များ ကို ဆိတ် ယူ၍၊ ရောင်း ဝယ် ဖောက် ကား သော ပြည် သို့ ဆောင် သွား ပြီး လျှင်၊ ကုန် သည် တို့ မြို့ တွင် ထား လေ ၏။5 ထို တော ရှိ မျိုး အ နက် ရွေး ကောက် လျက်၊ ကောင်း သော မြေ၌ စိုက် ပျိုး ခြင်း၊ ရေ များ ရာ အ ရပ်၌ မိုး မ ခ ပင် ကဲ့ သို့ ပြောင်း ထား ခြင်း ပြု သည့် အ လျောက်၊6 ပေါက် ပြီး နောက်၊ ရွှေ လင်း တ ဖက် သို့ အ ခက် အ လက် ညွှတ် လျက်၊ အောက် သို့ အ မြစ် စွဲ လျက်၊ စည် ကား သော စ ပျစ် ပင် အ နိမ့် အ ခွ ဖြစ်၍၊ အ ခက် အ လက် များ နှင့် ပြည့် စုံ လေ၏။7 ၎င်း ပြင်၊ များ ပြား သော အ မွေး၊ ကျယ် ဝန်း သော အ တောင် နှင့် ပြည့် စုံ သော မ ဟာ ရွှေ လင်း တ တစ် ကောင် ရှိ သေး သ ဖြင့်၊ အ ခက် အ လက် ပေါ များ၍၊8 အ သီး သီး သော စ ပျစ် ပင် မြတ် ဖြစ် စေ ခြင်း ငှာ၊ ရေ များ ရာ မြေ ကောင်း၌ စိုက် ပျိုး ခဲ့ သော စ ပျစ် ပင် သည်၊ စိုက် ပျိုး ရာ အ ခင်း များ မှ၊ ထို ရွှေ လင်း တ ဖက် သို့၊ ရေ ကို ခင် မင်၍ အ မြစ် နှင့် အ ခက် အ လက် များ ညွှတ် ယိမ်း လေ ပြီ ဟု၊ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း၊9 အ ကြံ မြောက် မည် လော၊ ထို အ ပင် ကို အ မြစ် ပါ ဆွဲ နုတ် သ ဖြင့်၊ ပေါ် ပေါက် စ အ ရွက် များ နှင့် တ ကွ ညှိုး နွမ်း စေ ခြင်း ငှာ၊ အား မ ထုတ်၊ လူ မ များ ဘဲ အ မြစ် ဆွဲ ခြင်း၊ အ သီး ပြတ် ခြင်း ပြု လိမ့် တ ကား၊10 စိုက် ပျိုး ခံ ရ သော် လည်း အ ကြံ မြောက် မည် လော၊ အ ရှေ့ လေ တိုက် သော်၊ တစ် ပင် လုံး ညှိုး နွမ်း မည် မ ဟုတ် လော၊ ပေါက် ရာ အ ခင်း များ တွင် ပင် ညှိုး နွမ်း လိမ့် တ ကား ဟု၊ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း များ ကို၊ ဆင့် ဆို လော့ ဟူ၍ တည်း။11 ငါ သို့ ရောက် ပြန် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကား၊12 ပုန် ကန် လေ့ ရှိ သော ထို လူ မျိုး အား၊ သင် က၊ ဤ စ ကား ပုံ ကို နား မ လည် ကြ လော၊ နာ ခံ ကြ ဦး၊ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ ဝင် လာ လျက်၊ ဘု ရင် နှင့် မှူး မတ် တို့ ကို ဖမ်း ယူ၍၊ ကိုယ့် စံ ရာ ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ သိမ်း သွား ပြီး လျှင်၊13 မင်း မျိုး အ နက် ရွေး ကောက် လျက်၊ ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ သော ထို မင်း အား သ စ္စာ တော် တိုက် ပြီး နောက်၊ နှိမ့် ချ စွာ နေ လျက်၊ ထ ကြွ မှု မ ပြု သည့် အ လျောက်၊ ဖွဲ့ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို စောင့် ရှောက် သ ဖြင့်၊ နိုင် ငံ တည် မြဲ ရ စေ ခြင်း ငှာ၊ အ ရာ ရှိ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း၊ ထို ပြည် မှ သိမ် သွား လေ ၏။14 15 သို့ ရာ တွင်၊ မြင်း တပ် နှင့် သူ ရဲ အ မြောက် အ မြား ကို စစ် ကူ ရ လို သ ဖြင့်၊ အိ ဂျစ် ပြည် သို့ ရာ ဇ သံ တို့ ကို စေ လွှတ်၍၊ ထို မင်း ပုန် ကန် လေ၏။ အ ကြံ ထ မြောက် မည် လော၊ ထို သို့ ပြု သော မင်း ကား၊ ဘေး လွှတ် မည် လော၊ ပ ဋိ ညာဉ် ကို ဖျက် လျက် ပင်၊ ဘေး လွတ် မည် လော၊16 အ သက် တော် ကို တိုင် တည်၍၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း၊ မင်း မြှောက် ခဲ့ သော၊ အ ကြင် ဘု ရင်၏ သ စ္စာ တော် ကို ဖောက် ကျော်၍၊ ပ ဋိ ညာဉ် ကို ဖျက် သည့် အ လျောက်၊ ထို ဘု ရင် စံ ရာ ဗာ ဗု လုန် မြို့ ထဲ တွင်၊ မု ချ သေ ရ လ တ္တံ့။17 လူ အ များ ကို ပယ် ရှား စေ ခြင်း၊ ရင် တား တည် ခြင်း၊ က တုတ် လှန် ခြင်း၊ ရန် သူ တို့ ပြု ကြ သည့် ကာ လ၊ မြောက် မြား သော ဗိုလ် ထု အ လုံး အ ရင်း ပါ သော ဖာ ရော မင်း သည်၊ စစ် ကူ ရ မည် မ ဟုတ်။18 ထို ပ ဋိ ညာဉ် ကို ဖျက် သူ၊ သ စ္စာ တော် ကို ဖောက် ကျော် သူ လက် ဝါး ရိုက် လျက် ပင် ထို သို့ ပြု သူ သည်၊ ဘေး မ လွတ် ရ။19 သို့ ဖြစ်၍၊ ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဖောက် ကျော် သော ငါ့ သ စ္စာ တော်၊ ဖျက် သော ငါ့ ပ ဋိ ညာဉ် တော် အ တွက် ငါ ဆပ် ပေး လျက်၊20 ပိုက် ကွန် တော် ကို ဖြန့် ချ သည့် အ လျောက်၊ အုပ် မိ သော ထို မင်း ကို ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ ယူ သွား ပြီး လျှင်၊ သ စ္စာ တော် ဖောက် ကျော် မှု ကို စီ ရင် လ တ္တံ့။21 ထွက် ပြေး သူ တပ် သား အ ပေါင်း တို့ လည်း၊ ဓား ဖြင့် ကျ ဆုံး ကြ ရာ၊ ကြွင်း ကျန် သူ တို့ ပင် အ ရပ် လေး မျက် နှာ လေ၌ ကွဲ လွင့် သ ဖြင့်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဗျာ ဒိတ် ပေး ခဲ့ ကြောင်း၊ သင် တို့ သိ ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု၊ အ သက် တော် ကို တိုင် တည်၍ မိန့် ဆို၏။22 ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ ငါ သည် သစ် က တိုး ပင်၏ မြင့် ရာ ခေါင် ညွန့် နှင့်၊ အ တက် များ အ နက် နု သော တစ် ညွန့် ကို ဆိတ် ယူ၍ မြင့် လှ စွာ တောင်၊23 ဣ သ ရေ လ ခင် တန်း ပေါ် တွင် ပင် စိုက် ပျိုး သ ဖြင့်၊ အ ခက် အ လက် ပေါ များ၍ အ သီး သီး သော သစ် က တိုး ပင် မြတ် ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ ထို သစ် ပင့် အောက်၊ အ ကိုင်း အ ခက် များ၏ အ ရိပ်၌၊ ငှက် အ မျိုး မျိုး တို့ မှီ ခို ရ ကြ လ တ္တံ့။24 သို့ ဖြစ်၍၊ မြင့် သော အ ပင် ကို နိမ့် စေ ခြင်း၊ နိမ့် သော အ ပင် ကို မြင့် စေ ခြင်း၊ စိမ်း သော အ ပင် ကို ခြောက် စေ ခြင်း၊ ခြောက် သော အ ပင် ကို လန်း စေ ခြင်း များ ကို၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို လျက် စီ ရင် ကြောင်း၊ တော ရှိ အ ပင် အ မျိုး မျိုး တို့ သိ ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟူ သော ဗျာ ဒိတ် ချက် ကို ဆင့် ဆို လော့ ဟူ၍ တည်း။