1 ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း သည်၊ ယော ယ ကိမ် မင်း သား တော်၊ ယု ဒ ဘု ရင် ယေ ခေါ နိ မင်း မှ စ ၍၊ ယု ဒ မှူး မတ် တို့ နှင့် ပန်း တည်း ပန်း ပု စ သည် တို့ ကို ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ သုံ့ ပန်း သိမ်း သွား ပြီး နောက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖော် ပြ တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ သီး ဦး မှည့် မျှ လောက် ကောင်း လှ သော သ ဖန်း သီး နှင့် ပြည့် လျက် တစ် လုံး၊ မ စား နိုင် အောင် ညံ့ လှ သော သ ဖန်း သီး နှင့် ပြည့် လျက် တစ် လုံး၊ ဗိ မာန် တော် မျက် နှာ စာ တွင် ထား သော တောင်း ခု နစ် လုံး ကို ငါ မြင် ရ ၏။2 3 အို ယေ ရ မိ၊ မည် သည့် အ ရာ ကို မြင် ရ သ နည်း ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မေး တော် မူ သော်၊ သ ဖန်း သီး များ ကို မြင် ပါ၏။ ကောင်း သော အ သီး သည်၊ အ လွန် ကောင်း လှ ပါ သည်။ ညံ့ သော အ သီး လည်း၊ မ စား နိုင် အောင် ညံ့ ဖျင်း လှ ပါ သည် ဟု ငါ လျှောက် လျှင်၊4 ငါ သို့ ရောက် လာ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကား၊5 ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဤ နေ ရာ မှ ခါ လ ဒဲ ပြည် သို့၊ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ အ နက် ငါ လွှတ် လိုက်၍ သိမ်း သွား ခံ ခဲ့ သူ တို့ ကို၊ ထို ကောင်း သော သ ဖန်း သီး သ ဖွယ် ကောင်း စား ကြ စေ ခြင်း ငှာ၊ ငါ အာ ရုံ ပြု မည့် အ တိုင်း၊6 ကောင်း စား ကြ စေ ခြင်း ငှာ မျက် မှောက် ပြု လျက်၊ ပြည် ရင်း သို့ တစ် ဖန် ခေါ် ဆောင် ပြီး လျှင်၊ မ ဖြို မ ဖျက် ဘဲ တည် ထောင် ခြင်း၊ မ ဆွဲ မ နုတ် ဘဲ စိုက် ပျိုး ခြင်း ကို စီ ရင် မည့် ပြင်၊7 ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် သော ငါ့ အား သိ ကျွမ်း သော စိတ် နှ လုံး ကို ပေး သ နား မည့် အ လျောက်၊ စိတ် ပါ ကိုယ် ရောက် အ ထံ တော် သို့ ပြန် လာ ကြ သည် နှင့် အ ညီ၊ သူ တို့ သည် ငါ ၏ လူ မျိုး၊ ငါ လည်း သူ တို့ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် ဦး မည့် အ ကြောင်း၊ မိန့် ဆို ၏။8 တစ် ဖန် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဤ ပြည် တွင် ရှိ သေး သော၊ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း မှ စ ၍ မှူး မတ် များ၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သူ မြို့ သား အ ကြွင်း အ ကျန် များ နှင့်၊ အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ခို ဝင် သူ တို့ ကို ကား၊ မ စား နိုင် အောင် ညံ့ ဖျင်း သော သ ဖန်း သီး သ ဖွယ်၊9 ငါ နှင် ထုတ် မည့်၊ မြေ ပေါ် ရှိ တိုင်း နိုင် ငံ အ ရပ် ရပ် တွင်၊ မ ကောင်း စား စေ ဘဲ၊ ထိတ် လန့် ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ ရာ၊ ပုံ ခိုင်း ရာ၊ ပြောင် လှောင် ရာ၊ ကျိန် ဆဲ ရာ ဖြစ် စေ လျက်၊10 ဘိုး ဘေး တို့ မှ စ၍ သူ တို့ အား၊ ငါ ပေး ခဲ့ သော ပြည် တွင် ကုန် ဆုံး သည့် တိုင် အောင်၊ သ တ္တ န္တ ရ ကပ်၊ ဒု ဗ္ဘိ က္ခ န္တ ရ ကပ်၊ ရော ဂ န္တ ရ ကပ် ကို သင့် စေ မည် အ ကြောင်း၊ မိန့် ဆို သည် ဟူ ၍ တည်း။