1 ယော ရှိ မင်း သား တော်၊ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း နန်း စံ စ ကာ လ၊ ငါ ယေ ရ မိ သို့ ရောက် လာ သော ထာ ဝ ရ ဘုရား ၏ ဗျာ ဒိတ် တော်၊ အ မိန့် တော် ကား။2 ဖွဲ့ ကြိုး၊ ထမ်း ပိုး ကျင် များ ကို လုပ် ၍ ကုပ် တွင် တင် ပြီး လျှင်၊3 ဧ ဒုံ ပြည့် ရှင် ဘု ရင်၊ မော ဘ ပြည့် ရှင် ဘု ရင်၊ အ မ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ဘု ရင်၊ တု ရု မြို့ ဘု ရင်၊ ဇိ ဒုန် မြို့ ဘု ရင် များ ထံ၊ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း စံ ရာ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သို့ ရောက် လာ သော ရာ ဇ သံ တို့ လက် ဖြင့် ပို့ လိုက် လော့။4 ချင်း တို့ အ ရှင် များ ထံ ပြန် ကြား စေ ၍၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သခင် က၊5 ငါ သည် မြေ ပ ထ ဝီ မှ စ၍၊ မြေ ပေါ် ရှိ လူ သူ တိ ရ စ္ဆာန် တို့ ကို မ ဟာ တန် ခိုး တော်၊ ဆန့် တန်း သော လက် ရုံး တော် အား ဖြင့်၊ ဖန် ဆင်း ပြီး ဖြစ် သည့် အ လျောက်၊ သ ဘော တော် အ တိုင်း သင့် လျော် သူ့ အား၊ ပေး ပိုင် ခွင့် ရှိ သည် နှင့်၊6 ငါ့ ကျွန်၊ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ့ လက် တွင်း သို့၊ ဤ ပြည် ထောင် တ ကာ ကို အပ် နှင်း သည့် ပြင်၊ သား ယဉ် သား ရဲ တို့ ကို လည်း အ စေ ခံ ရန် လွှဲ အပ် သ ဖြင့်၊7 ထို မင်း နှင့် သား မြေး တို့ ၏ အ မှု ကို၊ ပြည် ထောင် ခေတ် မ ကုန် မ ချင်း၊ လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ထမ်း ရ ကြ လ တ္တံ့။ ကုန် လျှင်၊ လူ မျိုး ခြား အ မြောက် အ များ နှင့် ဘု ရင် မင်း မြတ် တို့ သည်၊ ထို မင်း ကို စေ စား ရ ကြ လ တ္တံ့။8 သို့ ဖြစ် ၍၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း၊ အ ကြင် လူ မျိုး၊ တိုင်း နိုင် ငံ သည်၊ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ၏ အ မှု ကို ထမ်း ခြင်း၊ ထမ်း ပိုး အောက် ကုပ် လျှိုး ခြင်း မ ပြု အံ့။ ထို မင်း၏ လက် ရုံး ရည် ဖြင့် ကုန် စေ တော် မ မူ မ ချင်း၊ သ တ္တ န္တ ရ ကပ်၊ ဒု ဗ္ဘိ က္ခ န္တ ရ ကပ်၊ ရော ဂ န္တ ရ ကပ် များ ဖြင့်၊ ထို လူ မျိုး ကို စီ ရင် လ တ္တံ့။9 သင် တို့ မှာ မူ၊ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် ၏ အ မှု ကို မ ထမ်း ကြ ရ ဟု ဆို သူ၊ ကိုယ့် ပ ရော ဖက်၊ ဟူး ရား ဆ ရာ၊ အိပ် မက် ဆ ရာ၊ ဗေ ဒင် ဆ ရာ၊ မှော် ဆ ရာ များ တို့ သည်၊ နေ ရင်း ပြည် မှ ငါ နှင် ထုတ် သည့် အ တိုင်း၊ ဝေး ကွာ စွာ နေ ရ သော သင် တို့ ပျက် စီး ကြ စေ ခြင်း ငှာ၊ မု သာ ဟော ပြော ကြ သော ကြောင့်၊ သူ တို့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ လင့်။10 11 ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း၊ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင်၏ ထမ်း ပိုး အောက် ကုပ် လျှိုး ၍ အ မှု ထမ်း သော လူ မျိုး ကို ကား၊ နေ ရင်း ပြည် တွင် ငါ ထား သည့် အ လျောက်၊ လယ် မြေ လုပ် ကိုင် လျက် နေ ထိုင် ခွင့် ရှိ ကြ လ တ္တံ့၊ ဟူ သော အ မိန့် တော် ကို၊ ကိုယ့် အ ရှင် တို့ အား ပြန် ကြား ကြ လော့ ဟူ ၍ တည်း။12 ထို အ ချက် နှင့် တူ ညီ စွာ၊ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ထံ ငါ က၊ အ သက် ချမ်း သာ ရ ရန် ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် ၏ ထမ်း ပိုး အောက် ကုပ် လျှိုး ၍၊ ထို မင်း နှင့် လူ မျိုး ၏ အ မှု ကို ထမ်း ကြ လော့။13 ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင်၏ အ မှု ကို မ ထမ်း သော လူ မျိုး အား ရည် လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည် နှင့် အ ညီ၊ ဘု ရင် မင်း သည် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ပါ၊ သ တ္တ န္တ ရ ကပ်၊ ဒု ဗ္ဘိ က္ခ န္တ ရ ကပ်၊ ရော ဂ န္တ ရ ကပ် များ ဖြင့်၊ အ ဘယ့် ကြောင့် သေ ရ ကြ အံ့ နည်း။14 ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင်၏ အ မှု ကို မ ထမ်း ကြ ရ ဟု၊ မု သာ ဟော ပြော သော ပ ရော ဖက် တို့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ လင့်။15 ငါ နှင် ထုတ် သည့် အ တိုင်း၊ သင် တို့ သည်၊ ဟော ပြော သော ပ ရော ဖက် တို့ ပါ၊ ပျက် စီး ကြ စေ ခြင်း ငှာ၊ ငါ စေ လွှတ် ခြင်း ကင်း လျက်၊ နာ မ တော် နှင့် ပ ရိ ယာယ် ပြု ၍ ဟော ပြော လေ့ ရှိ ကြ သည် ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ဆင့် ဆို ၏။16 ပ ရော ဟိတ် တို့ နှင့် လူ ပ ရိ သတ် အား လည်း ငါ က၊ မ ကြာ မ မြင့် မီ၊ ဗိ မာန် တော် ဆိုင် ရာ အ သုံး အ ဆောင် များ ကို၊ ဗာ ဗု လုန် မြို့ မှ ပြန် ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု၊ မု သာ ဟော ပြော သော ကိုယ့် ပ ရော ဖက် တို့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ လင့်။17 နား မ ထောင် ဘဲ၊ အ သက် ချမ်း သာ ရ ရန်၊ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် ၏ အ မှု ကို ထမ်း ကြ လော့။ ဤ မြို့ တော် သည် အ ဘယ့် ကြောင့် ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် ရ အံ့ နည်း ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။18 ထို သူ တို့ သည် ပ ရော ဖက် မှန် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ပါ ရှိ သည် မှန် လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗိမာန် တော်၊ ယု ဒ ဘု ရင် ၏ နန်း တော်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တော်၌ ကျန် ရစ် သော အ သုံး အ ဆောင် များ ကို၊ ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ မ ရောက် ရ အံ့ သော ငှာ၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အ သ နား တော် ခံ ကြ ပါ လေ စေ။19 အ သို့ ဆို သော်၊ ယော ယ ကိမ် မင်း သား တော်၊ ယု ဒ ဘု ရင် ယေ ခေါ နိ မင်း နှင့် တ ကွ၊ ယု ဒ ပြည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှူး မတ် အ ပေါင်း တို့ ကို၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း သိမ်း သွား သည့် ကာ လ၊ မ ပါ ဘဲ ဤ မြို့ တွင် ကျန် ရစ် သော တိုင်၊ ရေ ကန် အောက် ခံ များ မှ စ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗိ မာန် တော်၊ ယု ဒ ဘု ရင် ၏ နန်း တော်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တော် ၌ ကျန် ရစ် သေး သော အ သုံး အ ဆောင် များ ကို ရည် လျက်၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် က၊20 21 22 ထို အ သုံး အ ဆောင် များ သည် ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ ရောက် ၍၊ အ ကြည့် အ ရှု ငါ လာ သည် နှင့်၊ ဤ အ ရပ် ဒေ သ သို့ ပြန် ပို့ သည့် နေ့ ရက် တိုင် အောင်၊ ထို မြို့၌ ရှိ နေ ရ မည် ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ဆင့် ဆို ၏။