1 ယော ရှိ မင်း သား တော်၊ ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း နန်း စံ စ ကာ လ၊ ရောက် လာ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အမိန့် တော် ကား၊2 ဗိ မာန် တော့် တံ တိုင်း အ တွင်း တွင် ရပ် နေ လျက်၊ ဗိ မာန် တော် သို့ အ ဖူး လာ သော ယု ဒ ပြည် မြို့ သူ ရွာ သား တို့ အား၊ ငါ မိန့် မှာ သ မျှ ကို တစ် ချက် မ ကြွင်း ဆင့် ဆို လော့။3 သူ တို့ မ ကောင်း မှု အ တွက် ငါ ပြ ဋ္ဌာန်း သော မ ကောင်း ကျိုး မှ၊ စိတ် တော် ပြောင်း လဲ ရ အံ့ သော ငှာ၊ အ သီး အ သီး တို့ သည် နာ ခံ ၍၊ ကိုယ့် မ ကောင်း လမ်း မှ ကြဉ် ရှောင် ကောင်း ကြဉ် ရှောင် ကြ လိမ့် မည် ဟု ငါ မိန့် ဆို ၏။4 သင် က လည်း၊ ငါ ပေး ထား သော ပ ညတ် တ ရား အ တိုင်း၊ လိုက် လျှောက် ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ မ နာ ခံ လျက် ပင်၊ ငါ ဝိ ရိ ယ စိုက် ၍ စေ လွှတ် သော ကျွန် တော် ရင်း ပ ရော ဖက် တို့ ၏ ဆင့် ဆို ချက် များ ကို နား ထောင် စေ ခြင်း ငှာ လည်း ကောင်း၊ ဗျာ ဒိတ် တော် ချက် ကို မ နာ ခံ ဘဲ နေ ကြ လျှင်၊5 6 ဤ ဗိ မာန် တော် ကို၊ ရှိ လော မြို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ လျက်၊ ဤ မြို့ ကို လည်း၊ မြေ ပေါ် ရှိ လူ အ မျိုး မျိုး ရှေ့၊ ကျိန် ဆဲ ရာ ထား မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း၊ ထပ် မံ ဆင့် ဆို လော့ ဟူ ၍ တည်း။7 ဗိ မာန် တော် တွင် ယေ ရ မိ ဆင့် ဆို သော ထို အ ချက် များ ကို၊ ပ ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ သည်၊ လူ ပ ရိ သတ် ပါ၊ ကြား ရ သည့် အ တိုင်း၊8 ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သ မျှ ကို၊ လူ ပ ရိ သတ် အား ဆင့် ဆို သည့် အ ဆုံး ၌၊ ယေ ရ မိ ကို ဖမ်း ဆီး လျက်၊ သင် မု ချ သေ ဒဏ် ခံ ရ မည်။9 ဤ ဗိ မာန် တော် သည် ရှိ လော မြို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လျက်၊ မြို့ တော် လည်း နေ သူ မဲ့ ဖုန်း ဆိုး ကုန်း ဖြစ် မည် ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် နှင့် အ ဘယ့် ကြောင့် ဟော ပြော သ နည်း ဟု ကြိမ်း မောင်း ပြီး လျှင်၊ လူ ပ ရိ သတ် သည် ဗိ မာန် တော် တွင်၊ ယေ ရ မိ ကို ဝိုင်း လာ ကြ ၏။10 ထို အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို၊ ယု ဒ မှူး မတ် တို့ ကြား ရ သော်၊ နန်း တော် မှ ဗိ မာန် တော် သို့ တက် လာ ၍၊ တံ ခါး တော် သစ် ဝ တွင် ထိုင် နေ ကြ သည့် ကာ လ၊11 ပ ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ က၊ ကိုယ့် နား ဖြင့် သင် တို့ ကြား ကြ သည့် အ တိုင်း၊ ဤ သူ သည် မြို့ တော် နှင့် ဆန့် ကျင် ဘက် ဟော ပြော သည့် အ တွက်၊ သေ ဒဏ် ခံ ထိုက် သည် ဟု၊ မှူး မတ် တို့ နှင့် လူ ပ ရိ သတ် ရှေ့ စွဲ ဆို ပြီး နောက်၊12 ယေ ရ မိ က၊ သင် တို့ ကြား ရ သော ဆင့် ဆို ချက် ဟူ သ မျှ ကို၊ ဤ ဗိ မာန်၊ ဤ မြို့ နှင့် ဆန့် ကျင် ဘက် ဟော ပြော စေ ရန်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ အား စေ လွှတ် တော် မူ ပြီ။13 သို့ ဖြစ်၍၊ သင် တို့ အ လေ့ အ လာ အ ကျင့် အ ကြံ များ ကို ပြု ပြင် လျက်၊ ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို နာ ခံ ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း၊ မိန့် တော် မူ ခဲ့ သော မ ကောင်း ကျိုး မှ၊ စိတ် ပြောင်း လဲ တော် မူ လိမ့် မည်။14 ငါ မှာ မူ၊ သင် တို့ လက် အောက် တွင် ရှိ ပါ၏။ သ ဘော အ တိုင်း၊ ထိုက် သင့် ရာ ပြု ကြ လော့။15 သို့ ရာ တွင် ထို အ ချက် ဟူ သ မျှ ကို ဆင့် ဆို ရန်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စေ လွှတ် တော် မူ သည် မှန် လျက် ပင်၊ ငါ့ ကို သေ ဒဏ် ခတ် လျှင်၊ သင် တို့ မှ စ၍၊ မြို့ တော် နှင့် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ အ ပေါ် တွင်၊ အ ပြစ် ကင်း သူ ၏ သွေး ပြစ် သင့် မည့် အ ကြောင်း၊ မု ချ သိ မှတ် ကြ လော့ ဟု၊ မှူး မတ် တို့ နှင့် လူ ပ ရိ သတ် အား၊ ထု ချေ ပြီး နောက်၊16 မှူး မတ် တို့ နှင့် လူ ပ ရိ သတ် က၊ ဤ သူ သည် ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို အ မှီ ပြု၍ ဆင့် ဆို သည် မှန် သော ကြောင့်၊ သေ ဒဏ် မ ခံ ထိုက် ဟု၊ ပ ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ အား ပြန် ကြား ကြ ၏။17 ထို့ နောက် ပြည် သား လူ ကြီး အ ချို့ တို့ ထ ၍၊ ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း လက် ထက်၊18 ဟော ပြော လျက် နေ သော မော ရ ရှ ရွာ သား မိ က္ခာ က၊ ဇိ အုန် မြို့ သည် လယ် အ ဖြစ် ထွန် ခြင်း၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သည် ဖုန်း ဆိုး ကုန်း ဖြစ် ခြင်း၊ ဗိ မာန် ရှိ တောင် တော် လည်း တော ကုန်း ဖြစ် ခြင်း များ ကို ခံ ရ မည် ဟု၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း၊ ယု ဒ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ အား ဆင့် ဆို ငြား သော် လည်း၊19 ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ သည် သေ ဒဏ် ခတ် ကြ သ လော။ မိန့် တော် မူ ခဲ့ သော မ ကောင်း ကျိုး မှ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စိတ် ပြောင်း လဲ တော် မူ သည့် တိုင် အောင်၊ ထို မင်း သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ခန့် ညား လျက်၊ မျက် မှောက် တော် ၌ အ သ နား တော် ခံ သည် မ ဟုတ် လော။ ငါ တို့ မှာ မူ၊ ကိုယ့် အ သက် အ န္တ ရာယ် ကို ရှာ လှ စွ တ ကား ဟု၊ စည်း ဝေး သော လူ ပ ရိ သတ် အား ဆို ကြ ၏။20 ၎င်း ပြင်၊ ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ နေ ရှေ မာ ယ သား ဥ ရိ ယ ဆို သူ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို အ မှီ ပြု၍ ဟော ပြော ရာ၊ ယေ ရ မိ ဆင့် ဆို ချက် နှင့် တူ ညီ စွာ၊ ထို ပြည်၊ ထို မြို့ နှင့် ဆန့် ကျင် ဘက် ဟော ပြော ချက် များ ကို၊ ယော ယ ကိမ် မင်း မှ စ၍၊21 သူ ရဲ ကောင်း တို့ နှင့် မှူး မတ် တို့ ကြား ရ လျှင်၊ ဘု ရင် မင်း သည် ကွပ် မျက် ရန် ရှာ ကြံ သော်၊ ဥ ရိ ယ ကြား သိ၍ ကြောက် ရွံ့ သ ဖြင့် အိ ဂျစ် ပြည် သို့ ထွက် ပြေး လေ ၏။22 ယော ယ ကိမ် မင်း စေ လွှတ် သည့် အ တိုင်း၊ အာ ခ ဗော့် သား ဧ လ နာ သန် သည် မင်း စေ တို့ နှင့် တ ကွ၊23 ဥ ရိ ယ ကို အိ ဂျစ် ပြည် မှ ခေါ် ယူ လျက်၊ ယော ယ ကိမ် မင်း ထံ ပို့ သွင်း ကြ ရာ၊ ထို မင်း သည် ဓား ဖြင့် ကွပ် မျက်၍၊ လူ ယုတ် တို့ သင်္ချိုင်း တွင် ပစ် ချ လေ ၏။24 ယေ ရ မိ ကို ကား၊ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ လက် တွင်း သို့ ရောက် ၍၊ သေ ဒဏ် မ ခံ ရ စေ ခြင်း ငှာ၊ ရှာ ဖန့် သား အ ဟိ ကံ သည် လက် ဖြင့် ကွယ် ကာ သ တည်း။