1 ထို အ ခါ၊ နေ မတ် အ မျိုး သား ဇေ ဖာ တုံ့ ပြန် မြွက် ဆို သည် ကား၊2 သို့ အ တွက် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် စိတ် ရှုပ် ထွေး လျက်၊ စိတ် လျင် မြန် လျက် ပင်၊ တုံ့ ပြန် ရန် အ ကြောင်း ကို ရ ပါ၏။3 အ ကျွန်ုပ် အား အ ရှက် ခွဲ သော ဆုံး မ ချက် ကို ကြား ရ သည် နှင့်၊ စိတ်၌ နား လည် သည့် အ တိုင်း၊ တုံ့ ပြန် ရန် အ ကြောင်း ကား၊4 ရှေး မ ဆွ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် လူ ကို နေ ရာ ချ တော် မူ သော ကာ လ က ပင်၊ လူ ဆိုး၏ ကြွေး ကြော် ခွင့် မ တည်။ လူ သ ရော် လူ ပျက်၏ ရွှင် လန်း ခွင့် လည်း တ ခ ဏ မျှ ဖြစ် ကြောင်း ကို သင် မ သိ သ လော။5 6 ထို သူ၏ စိတ် မြင့် ခြင်း သည်၊ အာ ကာ သ တိုင် အောင် ရောက်၍၊ ဦး ခေါင်း လည်း မိုး တိမ် ကို ထိ သော် လည်း၊7 ကိုယ့် ကျင် ကြီး ကဲ့ သို့ အ စဉ် ပျက် စီး ရ သ ဖြင့်၊ မြင် ဖူး သော သူ တို့ က အ ဘယ် မှာ နည်း ဟု မေး ရ ကြ လ တ္တံ့။8 အိပ် မက် ကဲ့ သို့ လွင့် ပါး၍ သူ့ ကို မ တွေ့ မ မြင်။ ညဉ့် အ ခါ ရူ ပါ ရုံ ကဲ့ သို့ ကွယ် ပျောက် ရ လိမ့် မည်။9 မြင် ဘူး သော သူ သည် သူ့ ကို မြင် ရ တော့ မည် မ ဟုတ်။ နေ ရင်း အ ရပ်၌ လည်း နောင် မ တွေ့ ချေ။10 သူ့ ဥ စ္စာ ကို လက် နှင့် ပြန် ပေး၍၊ သား သ မီး တို့ လည်း နွမ်း ပါး သူ တို့ ကို ပင် ခ ယ ကြ လ တ္တံ့။11 ငယ် ရွယ် ခြင်း ဂုဏ် ဖြင့်၊ အ ရိုး များ တောင့် တင်း စဉ် တွင်၊ မြေ မုန့်၌ အိပ် လဲ ရ လိမ့် မည်။12 သူ့ ခံ တွင်း၌ ဒု စ ရိုက် ကို မြိန် ရှက် သ ဖြင့်၊ လျှာ အောက် တွင် ဝှက် ထား လျက်၊13 လျှာ ခင် တွင် ဆီး တား၍ မ မြို ဘဲ နှ မြော သော် လည်း၊14 ဝမ်း၌ အ စာ ချဉ် သိုး လျက်၊ မြွေ ဆိုး အ ဆိပ် တောက် ကဲ့ သို့ ဖြစ်၏။15 ဥ စ္စာ ပ စ္စည်း ကို စား မျို ခဲ့ သော် လည်း၊ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ ဝမ်း မှ နှုတ် ယူ တော် မူ၍၊ အံ ထုတ် ရ လ တ္တံ့။16 မြွေ ဆိုး အ ဆိပ် အ တောက် ကို စို့၍၊ မြွေ ဟောက် အ စွယ် ကြောင့် သေ ရ လိမ့် မည်။17 မြစ် ချောင်း သ ဖွယ် စီး သော ပျား ရည် နှင့် နို ဓမ်း ကို ပင်၊ မြင် ရ တော့ မည် မ ဟုတ်။18 ချွေး နဲ စာ ကို မ မျို ရ ဘဲ ဆပ် ပေး၍၊ ဆည်း ပူး သော ဥ စ္စာ ပ စ္စည်း နှင့် အ မျှ ဝမ်း မြောက် ခွင့် မ ရ ချေ။19 အ သို့ ဆို သော်၊ သူ သည် နွမ်း ပါး သူ တို့ ကို နှိပ် စက် ပစ် ထား လျက်၊ ကိုယ် မ တည် မ ဆောက် သော အိမ် ကို လည်း လု ယက် လေ ပြီ။20 စိတ်၌ မ ရောင့် ရဲ သည် ဖြစ်၍၊ နှစ် သက် ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ ကယ် ယူ နိုင် မည် မ ဟုတ်။21 အ ကြွင်း မဲ့ စား သော ကြောင့်၊ စည်း စိမ် ချမ်း သာ ခိုင် ခံ့ မည် မ ဟုတ်။22 ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ စေ အ ခါ အ ကျဉ်း အ ကျပ် သို့ ရောက်၍၊ ဒု က္ခ ဆင်း ရဲ ခံ သ မျှ သော သူ သည်၊ ထို သူ့ ကို လက် ရောက် ပြု လိမ့် မည်။23 ဝ စွာ စား စေ တော့။ အ စား အ သောက် အ ရာ၌ ဘု ရား သ ခင် သည်၊ အ မျက် တော် အ ရှိန် ကို စေ လွှတ်၍၊ သွန် ချ တော် မူ လိမ့် သ တည်း။24 ထို သူ သည် သံ လက် နက် ကို ကြောက် ရွံ့ ပြေး ရာ၊ ကြေး လေး ဖြင့် ထုတ် ချင်း ခွင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။25 မြှား ကို ကျောက် ကုန်း မှ ထွက် အောင် ဆွဲ နုတ်၏။ အ သည်း မှ စဉ်း သွား ထွက်၍ ဘေး များ သင့် ရောက် လေ ပြီ။26 သူ့ ဘ ဏ္ဍာ အ ဖို့ မှောင် အ တိ ရံ ထား လျက်၊ မ မှုတ် ရ သော မီး သည်၊ ထို သူ နှင့် တ ကွ၊ တဲ၌ ကျန် သ မျှ ပါ ကျွမ်း လောင် လိမ့် မည်။27 မိုး ကောင်း ကင် သည်၊ သူ၏ ဒု စ ရိုက် ကို ဖော် ပြ၍၊ မြေ ကြီး လည်း၊ တစ် ဘက်၌ ထ ကြွ လ တ္တံ့။28 သူ့ တိုက် ထွက် ပျောက် သွား လျက်၊ အ မျက် တော် နေ့ ရက်၌ အ သိမ်း ခံ ရ လိမ့် မည်။29 ဆို သွမ်း သူ သည် ဤ ဝေ ပုံ ကို ဘု ရား သ ခင် ထံ မှ ခံ ရ၍၊ ထို သို့ သော ပိုင် စု ကို ဘု ရား သ ခင် စီ ရင် တော် မူ သည် ဟု မြွက် ဆို၏။