1 ထို အ ခါ၊ ယော ဘ တုံ့ ပြန် မြွက် ဆို သည် ကား၊ ငါ့ ကို စိတ် ကို ပူ ဆွေး စေ လျက်၊ အ ပြော အ ဆို ဖြင့် လည်း မည် မျှ ကြာ ချေ မွ ကြ မည် နည်း။2 3 ဆယ် ကြိမ် မြောက် ငါ့ ကို ကျိုး ယုတ် စေ၍၊ သင် တို့၌ အ ရှက် မ ရှိ ဘဲ ပုတ် ခတ် ဝံ့ သေး ချေ၏။4 အ ကယ်၍ ငါ မှောက် မှား သည် မှန် က၊ ထို မှောက် မှား ခြင်း သည် ငါ နှင့် သာ ဆိုင် ပါ၏။5 မု ချ အား ဖြင့် သင် တို့ သည်၊ ငါ့ တစ် ဘက်၌ ဝါ ကြွား၍၊ အ ရှက် ကို ထုတ် ဖော် ချေ ပ ကြ သော် လည်း၊6 ဘု ရား သ ခင် သည် ငါ့ အ ပေါ် တွင် အ လွဲ စီ ရင်၍၊ ပိုက် တော် ဖြင့် ချ ဖမ်း တော် မူ သည် ကို သိ မှတ် ကြ လော့။7 ကြည့် ကြ လော့။ အ ဓ မ္မ ဟူ၍ ငါ ဟစ် သော် လည်း၊ ထူး တော် မ မူ။ အော် သော် လည်း၊ တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် တော် မူ သည် မ ဟုတ်။8 ငါ လျှောက် သွား၍ မ ပေါက် ရန်၊ လမ်း မ လမ်း ကြား များ ကို ပိတ် ဆီး လျက်၊ မှောင် ကျ စေ တော် မူ ပြီ။9 ငါ၏ ကြက် သ ရေ ကို ချွတ်၍၊ ဦး ရစ် ကို လည်း ချ တော် မူ၏။10 ငါ့ ကို ဝိုင်း ရံ ဖြို လှဲ တော် မူ သ ဖြင့် ငါ ထွက် ခွာ ခဲ့ ရ ပြီ။ သစ် ပင် ကို နုတ် သ ကဲ့ သို့၊ စောင့် မျှော် ရာ အ ကြောင်း ကို လည်း နုတ် ယူ တော် မူ ပြီ။11 ငါ့ အ ပေါ် တွင် အ မျက် ထွက်၍။ ရန် သူ သ ဖွယ် ထင် မှတ် တော် မူ၏။12 စစ် တပ် တော် များ သည်၊ တစ် ပြိုင် နက် ချီ လာ ပြီး လျင် က တုတ် လှန်၍၊ ငါ၏ တဲ ကို ဝန်း ဝိုင်း လျက် စ ခန်း ချ ကြ လေ၏။13 ညီ အစ် ကို တို့ ကို ငါ နှင့် ကွာ ဝေး စေ တော် မူ၍၊ အ သိ အ ကျွမ်း များ လည်း၊ စိမ်း ကား သူ တို့ ဖြစ် ကြ လေ ပြီ။14 နီး စပ် သူ တို့ သည် လျစ် လျူ ရှု၍၊ မိတ် သင်္ဂ ဟ တို့ လည်း၊ ငါ့ ကို မေ့ လျော့ ကြ ပြီ။15 ကျွန် မိန်း များ မှ စ သော အိမ် သူ အိမ် သား တို့ သည်၊ ငါ့ ကို သူ စိမ်း သ ဖွယ် မှတ်၍၊ လူ မျိုး ခြား ဖြစ် သည် ဟု ထင် မြင် ကြ လေ ပြီ။16 ကျွန် ကို ငါ ခေါ်၍ မ ထူး ချေ။ ခ ယ မြွက် ဆို ရ သည် တ ကား။17 မ ယား သည် ငါ၏ ထွက် သက် ဝင် သက် လေ ကို ရွံ ရှာ၍၊ ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ တို့ လည်း၊ ငါ့ ကို စက် ဆုပ် ကြ၏။18 သူ ငယ် တို့ ပင် ငါ့ ကို မ ထီ လေး စား ပြု၍၊ ငါ ထ မည် ပြု သော်၊ သ ရော် တတ် ကြ၏။19 အ ပေါင်း အ ဖော် တို့ သည် ငါ့ ကို ရွံ့ ရှာ လျက်၊ ချစ် ခင် သူ တို့ လည်း စိတ် ပြောင်း လဲ ကြ ပြီ။20 ငါ့ အ သား အ ရေ သည် အ ရိုး၌ ကပ် လျက်၊ လက် မ တင် မျှ ငါ လွတ် မြောက် ခဲ့ ပြီ။21 အ ဆွေ ခင် ပွန်း ဖြစ်သော သင် တို့၊ ငါ့ အား သ နား ကြ ပါ။ ဘု ရား သ ခင် လက် တော် သည် ငါ့ ကို ထိ ခိုက် ပြီ ဖြစ်၍ သ နား ကြ ပါ။22 သင် တို့ လည်း ငါ့ အ သား နှင့် မ ရောင့် ရဲ ဘဲ၊ ဘု ရား သ ခင် ကဲ့ သို့ အ ဘယ့် ကြောင့် ငါ့ ကို လိုက် လံ ညှဉ်း ပန်း ကြ သ နည်း။23 ငါ ပြော ဆို ချက် ကို ရေး သား လျက် ရှိ ပါ စေ သော။ စာ စောင် တွင် လည်း တင် သွင်း လျက် ရှိ ပါ စေ သော။24 သံ စို့ ဖြင့် ကျောက် စာ ထွင်း ၍၊ ခဲ ရေ ပါ လျက် မြဲ ပါ စေ သော။25 သို့ ရာ တွင် ငါ့ ရှေ့ ဆောင် အ ရှင် သည်၊ သက် တော် ရှိ သ ဖြင့်၊ မြေ မုန့် ပေါ် တွင် နောင် ထင် ရှား တော် မူ၍၊ ငါ၏ ယ ခု အ သား အ ရေ လည်း ပျက် စီး ပြီး မှ၊ ကိုယ် ခ န္ဓာ နှင့် ကင်း လျက် ဘု ရား သ ခင် ကို ဖူး မြင် ရ မည် ကား။ အ ခြား မ ဟုတ်၊ ငါ ကိုယ် တိုင် ပင် ဖူး မြင်၍၊ ငါ့ မျက် စိ မြင် ရ မည် ကို ငါ သိ နှင့် သ တည်း။ ထို့ ကြောင့် ငါ့ ရင် ထဲ၌ နှ လုံး သည်း ပွတ် ကြွေ ပြတ် လေ စွ။26 27 28 သင် တို့ က၊ ထို သူ၌ မူ လ ကြောင်း ရင်း ကို တွေ့ လျက်၊ လိုက် လံ ညှဉ်း ပန်း လိမ့် မည် ဟု အောက် မေ့ လျှင်၊ ဓား ဘေး ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ လော့။29 ဘု ရား သ ခင် ဆုံး ဖြတ် တော် မူ သည် ကို သင် တို့ သိ စေ ခြင်း ငှာ၊ ဓား ဘေး ဒဏ် ရက် စက် သည် ဟု မြွက် ဆို၏။