1 ထို အ ခါ၊ ယော ဘ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြန် လျှောက် သည် ကား၊2 အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို တပ် နိုင် တော် မူ သ ဖြင့်၊ မည် သည့် ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ ချက် ကို မျှ မ ဆီး တား နိုင် ကြောင်း ကို၊ အ ကျွန်ုပ် သိ ပါ၏။3 အ ကြံ အ စည် တော် ကို၊ အ သိ ပ ညာ မဲ့ မိုက် မှောင် စေ သူ ကား၊ မည် သူ နည်း ဟူ၍လည်း ကောင်း။ ငါ့ မိန့် ဆို ချက် ကို နား ထောင် လော့၊ ငါ မေး မြန်း သည့် အ တိုင်း၊ ဖြေ ဆို လော့ ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ မိန့် တော် မူ ရာ၊ မ သိ မ မြင်၊ နား မ လည် သော အ ခြင်း အ ရာ၊ ကိုယ် နှင့် မ တန် အံ့ ဖွယ် ရာ များ ကို၊ အ ကျွန်ုပ် ပြော မိ ပါ ပြီ။4 5 ကိုယ် တော့် အ ကြောင်း ကို၊ နား ဖြင့် သာ အ ကျွန်ုပ် ကြား ခဲ့ ရ ဘူး ပါ သည်။ ယ ခု မူ ကား မျက် စိ နှင့် ဖူး မြင် ရ ပါ၏။6 ထို့ ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် သည်၊ ကိုယ့် စ ကား ကို ကြဉ် ပယ် လျက်၊ မြေ မုန့် နှင့် ပြာ တွင် ထိုင်၍ နောင် တ ရ ပါ ပြီ ဟု လျှောက် လေ၏။7 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ယော ဘ အား မိန့် မြွက် တော် မူ ပြီး မှ၊ တေ မန့် အ မျိုး သား ဧ လိ ဖတ် အား လည်း၊ သင် နှင့် တ ကွ အ ဆွေ ခင် ပွန်း နှစ် ယောက် တို့ သည်၊ ငါ နှင့် စပ် လျဉ်း၍ ထိုက် သင့် ရာ ကို၊ ငါ့ ကျွန် ယော ဘ ကဲ့ သို့ မ ပြော ဆို သော ကြောင့်၊ သင် တို့ အ ပေါ် တွင် ငါ အ မျက် ထား၏။8 ထို့ ကြောင့် ငါ နှင့် စပ် လျဉ်း၍ ထိုက် သင့် ရာ ကို၊ ငါ့ ကျွန် ယော ဘ ကဲ့ သို့ မ ပြော မ ဆို သည့် အ တွက်၊ သင် တို့ ကို ငါ မ ရှုတ် ချ စေ ရန်၊ နွား ထီး ခု နစ် ကောင်၊ သိုး ထီး ခု နစ် ကောင် တို့ ကို ငါ့ ကျွန် ယော ဘ ထံ ဆောင် သွား၍၊ ကိုယ့် အ ဖို့ မီး ရှို့ ရာ ပူ ဇော် သ က္ကာ ကို ပူ ဇော် ကြ လော့။ ငါ့ ကျွန် ယော ဘ သည် မျက် နှာ သာ ရ၍၊ သင် တို့ အ တွက် တောင်း ပန် လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။9 ထို သို့ တေ မန့် အ မျိုး သား ဧ လိ ဖတ်၊ ရှု အာ့ အ မျိုး သား ဗိ လ ဒဒ်၊ နေ မတ် အ မျိုး သား ဇော ဖာ တို့ သည် သွား ပြီး လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ ရာ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယော ဘ အား၊ မျက် နှာ သာ ပေး တော် မူ၏။10 အ ဆွေ ခင် ပွန်း တို့ အ တွက် လည်း တောင်း ပန် ပြီး မှ၊ ယော ဘ၌ သု ခ ချမ်း သာ ကို ရ ပြန် စေ၍၊ ယ ခင် ပိုင် ရှိ သ မျှ ထက် နှစ် ဆ ပေး တော် မူ၏။11 ထို အ ခါ၊ ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ မှ စ၍၊ ယ ခင် အ သိ အ ကျွမ်း အ ပေါင်း တို့ သည်၊ သူ့ ထံ လာ ရောက်၍၊ နေ အိမ်၌ အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ ပြီး လျှင်၊ ဘု ရား သ ခင်သင့် ရောက် စေ တော် မူ သော ဘေး ဒု က္ခ ကို စာ နာ လျက် နှစ် သိမ့် စေ သည့် ပြင်၊ အ သီး အ သီး ရွှေ တစ် ကွင်း နှင့် ဒင်္ဂါး တစ် ပြား စီ ပေး ကြ၏။12 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း၊ ယော ဘ အား နောက် ကို ရှေး ထက် ကောင်း ကြီး ပေး တော် မူ သ ဖြင့်၊ သူ၌ သိုး ဆိတ် တစ် သောင်း လေး ထောင်၊ ကု လား အုပ် ခြောက် ထောင်၊ နွား ရှဉ်း တစ် ထောင်၊ မြည်း မ တစ် ထောင် ရှိ၏။13 သား ခု နစ် ယောက်၊ သ မီး သုံး ယောက် လည်း ရှိ၍၊14 သ မီး ဦး ကို ယေ မိ မ၊ အ လတ် ကို ကေ ဇိ ယ၊ အ ထွေး ကို ကေ ရင် ဟ မ္ပု ဟု၊ အ မည် မှည့် လေ၏။15 တစ် ပြည် လုံး တွင်၊ ယော ဘ၏ သ မီး တို့ နှင့် အ မျှ လှ သော မိန်း မ တစ် စုံ တစ် ယောက် မ ရှိ ချေ။ အ ဘ လည်း၊ မောင် တို့ နှင့် အ တူ တ ကွ အ မွေ ပေး သ တည်း။16 ထို့ နောက် ယော ဘ သည်၊ အ နှစ် တစ် ရာ လေး ဆယ် နေ သေး လျက်၊17 သား မြေး မြစ် တို့ ကို မြင် ရ ပြီး မှ၊ အို မင်း ကြီး ရင့်၍ သေ လွန် လေ၏။