1 ထို အ ခါ၊ တေ မန့် အ မျိုး သား ဧ လိ ဖတ် တုံ့ ပြန် မြွက် ဆို သည် ကား၊2 ပ ညာ ရှိ သည် အ သုံး မဲ့ စ ကား ဖြင့်လည်း ကောင်း၊ အ ကျိုး မဲ့ အ ပြော အ ဆို ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ ချေ ပ၍၊ လေ သက် သက် ဖြစ် သော အ သိ ပ ညာ ကို မြွက် ဆို နိုင် ရန်၊ အ ရှေ့ လေ ဖြင့် ဝမ်း ပြည့် စေ မည် လော။3 4 သင် မူ ကား၊ ဘု ရား သ ခင် မျက် မှောက် တော် တွင်၊ ခန့် ညား ခြင်း သ ဘော ကို ပယ် ဖျက်၍၊ ကြည် ညှိ ခြင်း သ ဘော ကို လည်း ဆီး တား လေ ပြီ။5 အ သို့ ဆို သော် သင့် နှုတ် ကို ဒု စ ရိုက် သွန် သင် သည့် အ တိုင်း၊ စဉ်း လဲ သော လျှာ ကို သင် ရွေး ချယ် လေ ပြီ။6 အ ကျွန်ုပ် မ ဟုတ်။ သင့် စ ကား များ ပင်၊ သင့် ကို အ ပြစ် စီ ရင် လေ ပြီ။ နှုတ် ခမ်း လည်း သင့် တစ် ဘက်၌ လျှောက် လဲ လေ ပြီ။7 သင် သည် အ ဦး ဆုံး ဖွား သော လူ လော။ တောင် များ မ တည် မီ ပေါက် ဖွား သ လော။8 ဘု ရား သ ခင်၏ သု ဓ မ္မာ သ ဘင် တွင် နား ထောင်၍၊ ပ ညာ တော် ကို ဥဿုံ ပိုင် သ လော။9 အ ကျွန်ုပ် တို့ မ သိ ဘဲ၊ မည် သည် ကို သိ သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် တို့ နား မ လည် ဘဲ၊ မည် သည် ကို နား လည် သ နည်း။10 အ ကျွန်ုပ် တို့ တွင်၊ သင့် အ ဘ ထက် အ သက် ကြီး လျက်၊ ဆံ ဖြူ အို မင်း သူ ရှိ၏။11 ဘု ရား သ ခင် နှင့် စပ် လျဉ်း ရာ နှစ် သိမ့် ခြင်း စ ကား မှ စ၍၊ ဖြည်း ညှင်း သော စ ကား များ သည်၊ သင့် အ ဖို့ မ လောက် ပါ သ လော။12 သင် သည် ဘု ရား သ ခင် အား မျက် မုန်း ကြိုး၍၊ စ ကား များ ကို ထို သို့ နှုတ် မြွက် စေ ရန်၊ မျက် ဆံ ပြူး လျက်၊ ကိုယ့် စိတ် နှင့် ကိုယ် ကို အ ဘယ့် ကြောင့် သွေး ဆောင် သ နည်း။13 14 လူ သည် မည် သို့ သော သ တ္တ ဝါ ဖြစ်၍ သန့် စင် ရ အံ့ နည်း။ မိန်း မ မှ ဖွား မြင် သော သူ ပင် မည် သို့ သော သ တ္တ ဝါ ဖြစ်၍ ဖြောင့် မတ် ရ အံ့ နည်း။15 သန့် ရှင်း သူ တို့ ကို ကိုး စား တော် မ မူ။ အာ ကာ သ ကောင်း ကင် လည်း၊ မျက် မှောက် တော် တွင် စင် ကြယ် သည် မ ဟုတ်။16 မ တ ရား ခြင်း ကို ရေ ကဲ့ သို့ သောက်၍၊ စက် ဆုပ် ဖွယ် ဖောက် ပြန် တတ် သော လူ မူ ကား၊ သာ၍ မ စင် ကြယ် သ တည်း။17 နား ထောင် လော့။ အ ကျွန်ုပ် ဖော် ပြ ဦး မည်။ လူ မျိုး ခြား နှင့် မ ရော ယှက် ဘဲ၊ တစ် မျိုး တည်း သာ လျှင် နေ ပြည် ကို ရ သော ဘိုး ဘေး တို့ မှ ပ ညာ ရှိ တို့ ဆက် ခံ၍၊ မ ထိမ် မ ချန် မ ဝှက် မ ထား၊ ကြား ပြော ခဲ့ သည့် အ တိုင်း၊ အ ကျွန်ုပ် လည်း ဒိ ဋ္ဌ မြင် ရ သော အ ရာ ကို ပြန် ကြား ပါ မည်။18 19 20 ဆိုး သွမ်း ကြမ်း ကြုတ် သော သူ သည်၊ ဝင် စား ရ သော အ သက် တာ နှစ် ကာ လ ပတ် လုံး၊ နာ ကျင် ခြင်း ဝေ ဒ နာ ကို ခံ ရ၍၊21 ကြောက် မက် ဖွယ် အ သံ ကို ကြား ရ သည့် အ တိုင်း၊ ကောင်း စား စဉ် တွင် ပင်၊ လု ယက် ဖျက် ဆီး သူ ရောက် လျက်၊22 မှောင် မိုက် သော ဘေး မှ မ လွတ်၊ ဓား ဘေး အ သင့် စောင့် နေ သည် ဟု ထင် သည် နှင့်၊23 ထ မင်း အ ဘယ် မှာ နည်း ဟူ၍ လှည့် လည် လိုက် ရှာ တတ်၏။ မှောင် မိုက် သော နေ့ ရက် သည် အ ရံ သင့် ရှိ ကြောင်း ကို သိ လျက်၊24 ကျဉ်း ကျပ် ခြင်း၊ ခဲ ယဉ်း ခြင်း လည်း၊ သူ့ ကို ချောက် လှန့်၍၊ တိုက် ရန် အ သင့် ရှိ သော ရှင် ဘု ရင် ကဲ့ သို့ အောင် နိုင် တတ်၏။25 အ သို့ ဆို သော်၊ ထို သူ သည် ဘု ရား သ ခင် တစ် ဘက်၌ လက် ရုံး ဆန့် လျက်၊ အ န န္တ တန် ခိုး ရှင် နှင့် ဆန့် ကျင် ဘက် ရဲ ဝံ့ ခဲ့ ပြီ။26 လည် ပင်း ခိုင် မာ၍ ထူ ထပ် သော ဒိုင်း လွှား ဦး ဖြင့် ကွယ် ကာ လျက်၊ ကိုယ် တော် ကို ဆီး ကြို ပြေး ဝင် လေ ပြီ။27 မျက် နှာ ဆူ ဖြိုး လွန်း၍၊ ခါး လည်း တုတ် ဝ လျက်၊28 အ မှိုက် ပုံ ဖြစ် သင့် သော မြို့ ပျက် များ၊ လူ မ နေ အပ် သော အိမ် များ၌ တည်း ခို ဝံ့ လေ ပြီ။29 ကြွယ် ဝ မည်။ စည်း စိမ် တည် မည် မ ဟုတ်။ မြေ ပေါ် တွင် ပ စ္စည်း ပြန့် ပြော မည် မ ဟုတ်။30 မှောင် မိုက် ဘေး မှ မ လွတ် ရ ဘဲ၊ အ မျက် တော် ရှိန် ဖြင့် အ ခက် အ လက် များ ညှိုး နွမ်း လျက်၊ ခံ တွင်း တော် ရှူ မှုတ် ခြင်း အား ဖြင့် နှင့် ထုတ် ခံ ရ လိမ့် မည်။31 ကိုယ် ကို မှောက် မှား စေ လျက်၊ အ န တ္တ၌ မ ကိုး စား စေ နှင့်။ အ န န္တ အ ကျိုး ဆက် ကို ခံ ရ လ တ္တံ့။32 အ သက် တာ မ စေ့ မှီ ပင်၊ အ ပြည့် အ စုံ ခံ ရ၍၊ အ ရွက် တက် လည်း စိမ်း လန်း မည် မ ဟုတ်။33 စ ပျစ် ပင် ကဲ့ သို့ အ သီး မ အောင် မာ ဘဲ၊ သံ လွင် ပင် ကဲ့ သို့ အ ပွင့် များ ကြွေ ကျ လ တ္တံ့။34 လူ ပျက် လူ သ ရော် တို့ အ သင်း အ ပင်း ကား၊ အ ပို ဖြစ် သ တည်း။ တံ စိုး စား သူ တို့၏ တဲ များ လည်း မီး ကျွမ်း လောင် လိမ့် မည်။35 ထို သူ တို့ သည်၊ မ ကောင်း သော အ ကြံ ကို သ န္ဓေ ယူ၍၊ လှည့် စား ခြင်း ကို ကိုယ် ဝန် ဆောင် လက်၊ ဒု ရိုက် ကို ဖွား မြင် တတ် သည် ဟု မြွက် ဆို၏။