1 ထို ကာ လ၌၊ သင့် အ မျိုး သား တို့ ကို စောင့် ကြည့် သော မင်း မြတ် မိ က္ခေ လ သည် ပေါ် လာ လိမ့် မည်။ လူ မျိုး ဖြစ် က တည်း က ထို ကာ လ တိုင် အောင်၊ မ ဖြစ် စေ ဘူး သော ဆင်း ရဲ ဒု က္ခ သည် ရောက် လ တံ့။ ထို အ ခါ စာ ရင်း တော် တွင် အ မည် ပါ ဝင် သ မျှ သော၊ သင်၏ အ မျိုး သား တို့ သည် လွတ် မြောက် ကြ လိမ့် မည်။2 မြေ မုန့်၌ အိပ် ပျော် သူ အ များ တို့ လည်း။ နိုး ထ ပြီး လျှင်။ အ ချို့ တို့ ကား၊ ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် ခြင်း အ ဖြစ် သို့၎င်း၊ အ ချို့ တို့ ကား၊ ထာ ဝ ရ ကဲ့ ရဲ့ ရွံ ရှာ ဘွယ် အ ဖြစ် သို့၎င်း၊ ရောက် ကြ လိမ့် မည်။3 သ တိ ပ ညာ ရှိ သူ တို့ သည် မိုဃ်း ပိ တာန်၏ အ ရောင် ကဲ့ သို့၎င်း၊ လူ အ များ တို့ ကို ဖြောင့် မတ် ရာ ရောက် စေ သူ တို့ လည်း၊ ကြယ် န က္ခတ် များ ကဲ့ သို့၎င်း၊ ကာ လ အ စဉ် ထွန်း လင်း ကြ လိမ့် မည်။4 သင် ဒံ ယေ လ မူ ကား။ အ န္တိ မ ကာ လ တိုင် အောင်။ ထို ဗျာ ဒိတ် တော် ကို သို ထား လျက်။ စာ စောင် ကို လည်း တံ ဆိပ် ခတ် ပိတ် လော့။ လူ အ များ တို့ သည် ရှောက် လိုက် သ ဖြင့်၊ ပ ညာ တိုး ပွား လိမ့် မည် ဟု မြွက် ဆို၏။5 ထို့ နောက် ငါ ဒံ ယေ လ သည် ကြည့် ရှု ပြန် လျှင်။ အ ခြား သော သူ နှစ် ပါး တို့ သည်၊ မြစ် ကမ်း တ ဘက် တ ချက်၌ ရပ် နေ ကြ လျက်။6 တ ပါး က၊ အံ့ ဘွယ် မှု များ၏ အ န္တိ မ သည်။ မည် မျှ ကြ လိမ့် မည် နည်း ဟု၊ ပိတ် ချော တည် ဆင် ယင် လျက်၊ မြစ် ရေ ပေါ် တွင် ရှိ သော သူ ကို မေး မြန်း ရာ။7 ပိတ် ချော ထည် ဆင် ယင် လျက်၊ မြစ် ရေ ပေါ် တွင် ရှိ သော သူ က။ တ ကာ လ၊ ကာ လ များ၊ ကာ လ ဝက် ပတ် လုံး ကြာ လိမ့် မည်။ သန့် ရှင်း သော လူ မျိုး၏ လက် ရုံး ရည် ကို အ စိတ် စိတ် ခွဲ ပြီး မှ။ ထို အ မှု အ ရာ အ လုံး စုံ ပြီး စီး လိမ့် မည် ဟု၊ လက်ျာ၊ လက် ဝဲ လက် ကို ကောင်း ကင် သို့ မြှောက် လျက်။ ကာ လ အ စဉ် အ သက် ရှင် တော် မူ သော ဘု ရား ကို တိုင် တည်၍၊ သ စ္စာ ဆို သည် ကို ငါ ကြား၏။8 ကြား ရ လျက် နား မ လည် သော ကြောင့် ငါ က၊ ထို အ ရာ များ၏ အ ဆုံး စွန် ကား။ မည် သို့ ဖြစ် ပါ သ နည်း ဟု မေး လျှောက် ရာ။9 ထို သူ က၊ ဒံ ယေ လ သွား လော့။ ထို ဗျာ ဒိတ် တော် ကို၊ အ န္တိ မ ကာ လ တိုင် အောင် သို ထား၍ တံ ဆိပ် ခတ် ပိတ် လေ ပြီ။10 လူ များ တို့ လည်း။ စင် ကြယ် ဖြူ ဆွတ် ရ အောင်။ စစ် ဆေး ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။ လူ ဆိုး တို့ သည်။ အ ဆိုး ပြု မြဲ ပြု၍ တ ယောက် မျှ နား မ လည် ရာ။ သ တိ ပ ညာ ရှိ သူ တို့ မူ ကား။ နား လည် ကြ လိမ့် မည်။11 ဆက် မြဲ ပူ ဇော် သ က္ကာ ကို ပယ် ဖြတ်၍။ ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် စေ သော ရွံ ရှာ ဖွယ် ကို တည် ထား က တည်း က၊ ရက် ပေါင်း တ ထောင့် နှစ် ရာ့ ကိုး ဆယ် ကြာ လိမ့် မည်။12 ရက် ပေါင်း တ ထောင့် သုံး ရာ့ ဆုံး ဆယ့် ငါး ရက် တိုင် မှီ အောင် မြော် လင့် သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ၏။13 သင် မူ ကား၊ အ ဆုံး တိုင် အောင် သွား လော့။ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ပြီး မှ အ န္တိ မ နေ့ ရက် ကာ လ၌ ကိုယ်၏ ရိုက် ရာ ကို ခံ၍၊ ရပ် ရ လိမ့် မည် ဟု မြွက် ဆို လေ၏။