1 ငါ၏ အ မျိုး သ တို့ သ မီး တွင်၊ အ သတ် ခံ ရ သူ တို့ အ တွက်၊ နေ့ ညဉ့် မ ဟူ ငါ ငို ကြွေး ရ စေ ရန်၊ ဦး ခေါင်း သည် ရေအ လျဉ်၊ စ က္ခု သည် မျက် ရည် စမ်း တွင်း၊ ဖြစ် ပါ စေ သော။2 သူ့ သား အိမ် ရာ ကို ပြစ် မှား သူ၊ သ စ္စာ ဖျက် သော အ သင်း အ ပင်း ဖြစ် သူ၊ ငါ၏ အ မျိုး သား ချင်း တို့ ကို စွန့် ၍ ထွက် သွား ရ အံ့ သော ငှာ၊ တော၌ ခ ရီး သည် တို့ စား ခန်း ကို ငါ တွေ့ ပါ ရ စေ။3 ထို သူ တို့ သည် မု သာ သုံး ရန် ကိုယ့် လျှာ ကို လေး သ ဖွယ် တင် လျက်၊ နေ ပြည် တွင် သ စ္စာ မဲ့ တန် ခိုး ကြီး ကြ၏။ အ ဆိုး ထက် အ ဆိုး ကို ပြု မြဲ ပြု လျက်၊ ငါ့ ကို မ သိ မ ကျွမ်း ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။4 ဆွေ မျိုး သား ချင်း ဟူ သ မျှ သည် လှည့် ပတ် စီး ပိုး ခြင်း၊ အ ပေါင်း အ ဖော် ဟူ သ မျှ လည်း၊ လှည့် လည် ကုန်း ချော ခြင်း ကို ပြု ကြ သ ဖြင့်၊ အ ပေါင်း အ ဖော် ကို သ တိ နှင့် ရှောင် လျက်၊ ဆွေ မျိုး သား ချင်း ကို ပင် စိတ် မ ချ ကြ နှင့်။5 အ သီး အ သီး တို့ သည် သ စ္စာ မဲ့၍ အ ချင်း ချင်း လှည့် စား လျက်၊ မု သာ သုံး ရန် ကိုယ့် လျှာ ကို ပဲ့ ပြင် လျက်၊ ဒု စ ရိုက် ကို ကြိုး ကြိုး ပန်း ပန်း ပြု ကြ၏။6 လှည့် စား သော လူ့ ဘောင် တွင် သင် နေ ရ၏။ လှည့် စား လေ့ ရှိ သ ဖြင့် ထို သူ တို့ သည် ငါ့ ကို သိ ကျွမ်း သော စိတ် မ ရှိ ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ၏။7 သို့ ဖြစ်၍ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ငါ ချွတ်၍ လှော် လိမ့် မည်။ ငါ့ လူ မျိုး သ တို့ သ မီး ကို ထောက်၍၊ မည် သည့် နည်း အား ဖြင့်၊ ငါ စီ ရင် အပ် တော့ သ နည်း။8 သူ တို့၏ လှည့် စား ခြင်း လျှာ သည် ထက် သော မြှား သ ဖွယ် ဖြစ်၏။ အ ပေါင်း အ ဖော် အား နှုတ် ချို စွာ ပြော တတ် သော် လည်း၊ စိတ်၌ တပ် ပုန်း သ ဖွယ် ထား ၏။9 ထို အ မှု များ ကြောင့် ငါ မ စီ ရင် အပ် သ လော။ ထို သို့ သော လူ မျိုး ကို၊ ငါ လက် စား မ ချေ အပ် သ လော ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။10 ငါ သည် တောင် တန်း အ တွက် ငို ကြွေး မြည် တမ်း လျက်၊ တော ကုန်း စား ကျက် များ အ တွက် ငို ချင်း ဖွဲ့ ဆို အံ့။ ဖြတ် သန်း သူ ကင်း အောင်၊ ထို နေ ရာ များ ကျွမ်း လောင် သ ဖြင့်၊ လေ သ တ္တ ဝါ၊ မြေ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ပြေး သွား ၍၊ တိ ရ စ္ဆာန် မြည် သံ ကို မ ကြား ရ။11 ငါ သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ကို ခွေး အ တို့ အောင်း ရာ အ မှိုက် ပုံ၊ ယု ဒ ပြည် မြို့ ရွာ များ ကို နေ သူ မဲ့ ဖုန်း ဆိုး ကုန်း ဖြစ် စေ မည် ဟူ သော။12 ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကို နာ ခံ နား လည်၍၊ ဖော် ပြ နိုင် ရန် ပ ညာ ရှိ သူ ကား၊ မည် သူ နည်း။ နေ ပြည် သည် ဖြတ် သန်း သူ ကင်း သော သဲ တော ကဲ့ သို့၊ အ ဘယ့် ကြောင့် ကျွမ်း လောင် ပျက် စီး ရ သ နည်း။13 ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ ထို သူ တို့ သည် ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို နား မ ထောင်၊ ငါ ပေး ထား ခဲ့ သော ပ ညတ် တ ရား အ တိုင်း မ လိုက် မ လျှောက်၊ စွန့် ပယ် ကြ သည့် ပြင်၊14 ခက် မာ သော ကိုယ့် သ ဘော အ တိုင်း ဘိုး ဘေး တို့ သွန် သင် ရာ ဗာ လ နတ် များ နောက်၊ လျှောက် လိုက် ခဲ့ ကြ သော ကြောင့်၊15 ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် မိန့် ဆို သည် မှာ၊ ငါ သည် ဤ လူ မျိုး အား၊ ခါး သော ခဲ ဖွယ် သောက် ဖွယ် ကို တိုက် ကျွေး လျက်၊16 ဘိုး ဘေး တို့ မှ စ၍ ကိုယ် တိုင် မ သိ ဘူး သော လူ မျိုး ခြား တို့ တွင်၊ ကွဲ လွင့် စေ သည့် ပြင်၊ ကုန် ခန်း သည့် တိုင် အောင်၊ ဓား ဘေး သင့် စေ မည် ဟူ ၍ တည်း။17 ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဗျာ ဒိတ် တော် အ တိုင်း၊ ထို အ ရေး ကို စဉ်း စား၍၊ ငို ချင်း ဖွဲ့ ဆို သော မိန်း မ၊ လိ မ္မာ သော မိန်း မ တို့ ကို ခေါ် သည် နှင့်၊18 လျင် မြန် စွာ ရောက် ပြီး လျှင်၊ ငါ တို့ မျက် ရည် ကျ၍၊ မျက် ခမ်း မှ ရေ စီး ထွက် သည့် တိုင် အောင်၊ ငါ တို့ အ တွက် မြည် တမ်း ကြ လေ စေ။19 ငါ တို့ သည် ပျက် စီး ကြ လေ စွ။ ငါ တို့ အိမ် များ ကို ဖြို လှဲ ကြ သ ဖြင့်၊ နေ ပြည် ကို စွန့် ခွာ ရ သည့် အ လျောက်၊ အ လွန် တ ရာ အ ရှက် ကွဲ ကြ သည် တ ကား ဟု၊ ဇိ အုန် မြို့ မှ မြည် တမ်း သံ ကို ကြား ရ၏။20 အို မိန်း မ တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် မု က္ခ ပတ် တော် ကို နား ထောင် နာ ခံ လျက်၊ သ မီး တို့ အား မြည် တမ်း မှု ကို လည်း ကောင်း၊ အ ပေါင်း အ ဖော် တို့ အား ငို ချင်း ဖွဲ့ ဆို မှု ကိုလည်း ကောင်း၊ သွန် သင် ကြ လော့။21 ပြင် ပ ရှိ သူ ငယ် တို့ နှင့်၊ လမ်း များ ရှိ လူ ပျို တို့ ကို ပယ် ရှား အံ့ သော ငှာ၊ သေ မင်း သည် ငါ တို့ လေ သာ ပြူ တင်း များ သို့ တက် လာ ၍၊ ဘုံ ဗိ မာန် များ အ တွင်း ဝင် ရောက် ခဲ့ လေ စွ။22 လယ် ယာ ပြင် ရှိ မြေ ဩ ဇာ သ ဖွယ်၊ ရိတ် ပြီး စု သိမ်း မဲ့ ကောက် ဆုပ် သ ဖွယ်၊ အ သေ ကောင် တို့ လဲ ကျ လျက် နေ ကြ လိမ့် မည် ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ မိန့် တော် အ တိုင်း ဖွဲ့ ဆို ကြ လော့။23 ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် မှာ၊ ပ ညာ ရှိ သည် ပ ညာ ကြောင့်လည်း ကောင်း၊ စွမ်း ရည် ရှိ သူ သည် စွမ်း ရည် ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ ကြွယ် ဝ သူ သည် ကြွယ် ဝ ခြင်း ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ ကိုယ် ကို ဂုဏ် မ တင် ရ။24 ဂုဏ် တင် လို သူ ကား၊ က ရု ဏာ ပြ ခြင်း၊ တ ရား စောင့် ခြင်း၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း များ ကို မွေ့ လျော်၍ မြေ ကြီး ပေါ်၌ စီ ရင် တော် မူ သော၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို နား လည် သိ ကျွမ်း ခြင်း ကြောင့် သာ ဂုဏ် တင် စေ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။25 ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ လူ မျိုး ခြား အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည်၊ စိတ် နှ လုံး ၌ လှီး ဖြတ် ခြင်း မင်္ဂ လာ ကို မ ခံ ဘဲ နေ ကြ သော ကြောင့်၊ လှီး ဖြတ် ခြင်း မင်္ဂ လာ ခံ ဖူး ရာ၌၊ မ ခံ သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် သော အိဂျစ်၊ ယု ဒ၊ ဧ ဒုံ၊ အ မ္မုန်၊ မော ဘ အ မျိုး သား တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ သဲ တော နေ န ဖူး ထိပ် ဆံ ရိတ် သူ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ အ စီ အ ရင် ငါ လာ သော နေ့ ရက် ကာ လ ရောက် တော့ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။26