1 ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ သုံ့ ပန်း သိမ်း သွား ခံ ရ သော၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သူ ယု ဒ ပြည် သား တို့ နှင့် တ ကွ သံ ကြိုး ဖြင့် ချည် နှောင် လျက်၊ ရာမ မြို့ ရောက် အ ပို့ ခံ ရ သော ယေ ရ မိ ကို ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် လွတ် သွား ခွင့် ပြု ပြီး နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် သည် ယေ ရ မိ သို့ ရောက် လာ ၏။2 ထို အ ခါ၊ ကိုယ် ရံ တော် မှူး သည် ယေ ရ မိ ကို ပင့် ခေါ်၍ ဤ ပြည် ပေါ် တွင်၊ ကိုယ် တော် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ သော ဘေး ကို၊3 ဗျာ ဒိတ် တော် အ တိုင်း စီ ရင် လျက်၊ သင့် ရောက် စေ တော် မူ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပြစ် မှား ၍ ဗျာ ဒိတ် တော် သံ ကို မ နာ ခံ ကြ သည့် အ တွက်၊ ဤ အ မှု ရောက် ခဲ့ ပြီ။4 ကိုယ် တော် မှာ မူ လက် ထိတ် သံ ကြိုး ကို ယ နေ့ ကျွန်ုပ် ချွတ် ပါ ၏။ ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ လိုက် လို သော သ ဘော ရှိ လျှင်၊ လိုက် ပါ။ ကျွန်ုပ် သည် ဒိ ဋ္ဌ ကြည့် ရှု မည်။ လိုက် လို သော သ ဘော မ ရှိ လျှင်၊ မ လိုက် ပါ နှင့်။ ဤ ပြည် တစ် ဝှမ်း လုံး သည် ကိုယ် တော့် ရှေ့ တွင် ရှိ ပါ၏။ နှစ် သက် ၍ သ ဘော ရှိ ရာ သို့ ကြွ ပါ တော့ ဟု ဆို ပြီး နောက်၊5 ယု ဒ ပြည် မြို့ ရွာ များ အ ပေါ် တွင်၊ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် ခန့် ထား သော၊ ရှာ ဖန့် မြေး၊ အ ဟိ ကံ့ သား ဂေ ဒ လိ မှ စ၍ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ရန် သော် လည်း ကောင်း၊ နှစ် သက် ရာ သို့ လည်း ကောင်း၊ ပြန် သွား ပါ တော့ ဟု၊ ယေ ရ မိ မ ပြန် မီ ပင် ထပ် မံ ဆို ပြီး လျှင်၊ စား နပ် ရိ က္ခာ နှင့် လက် ဆောင် ပေး လျက်၊ သွား ခွင့် ပြု သည့် အ တိုင်း၊6 ယေ ရ မိ သွား ၍ မိ ဇ ပါ မြို့ ရှိ အ ဟိ ကံ့ သား ဂေ ဒ လိ ထံ၊ ပြည် တော် တွင် ကျန် သေး သူ တို့ နှင့် အ တူ နေ လေ ၏။7 တော ပုန်း တပ် မှူး ဖြစ် သူ၊ နာသ နိ သား ဣ ရှ မေ လ၊ ကာ ရာ့ သား ယော ဟ နန် နှင့် ယော န သန်၊ တာ နု မက် သား စ ရာ ယ၊ နေ တော ဖတ် မြို့ နေ ဧ ဖဲ သား များ နှင့် မာ ခ မြို့ သား ယေ ဇ နိ တို့ သည်၊ ကိုယ့် ပြည် ပေါ် တွင် လည်း ကောင်း၊ ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ သိမ်း သွား မ ခံ ရ သူ ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ သူ ငယ် များ၊ ဆင်း ရဲ သော ပြည် သူ ပြည် သား တို့ အ ပေါ် တွင် လည်း ကောင်း၊ အ ဟိ ကံ့ သား ဂေ ဒ လိ ကို၊ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် ခန့် ထား ခဲ့ ကြောင်း ကြား သိ လျှင်၊ အ ပေါင်း ပါ တို့ နှင့် တ ကွ၊ မိ ဇ ပါ မြို့ ရှိ ဂေ ဒ လိ ထံ လာ ရောက် ကြ ရာ၊8 9 ရှာ ဖန့် မြေး၊ အ ဟိ ကံ့ သား ဂေ ဒ လိ က၊ ခါ လ ဒဲ လူ မျိုး တို့ အ မှု ကို ထမ်း ရန် မ ကြောက် ကြ လင့်၊ ဤ ပြည် တွင် နေ လျက်၊ ဗာ ဗု လုန် ဘုရင် မင်း ထံ ကျွန် တော် မျိုး ခံ လျှင်၊ ချမ်း သာ ရ ကြ လိမ့် မည်။10 ငါ သည် ရောက် လာ မည့် ခါ လ ဒဲ လူ မျိုး တို့ ထံ ခ စား ရန် မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ နေ ထိုင် ရ ၏။ သင် တို့ မှာ မူ စ ပျစ် ရည်၊ အ သီး၊ ဆီ များ ကို စု သိမ်း ၍၊ အိုး၊ တောင်း များ ၌ ထည့် ပြီး လျှင်၊ ယူ ရ ကြ သော မြို့ ရွာ များ တွင် နေ ထိုင် ကြ လော့ ဟု၊ သ စ္စာ ထား လေ ၏။11 ထို နည်း တူ မော ဘ ပြည်၊ အ မ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ပြည်၊ ဧ ဒုံ ပြည် မှ စ သော ပြည် ထောင် တ ကာ ရှိ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ လည်း ယုဒ ပြည် ၌ အ ကြွင်း အ ကျန် တို့ ကို ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် ထား ခဲ့၍၊ ၎င်း တို့ အ ပေါ် တွင် ရှာ ဖန့် မြေး၊ အ ဟိ ကံ့ သား ဂေ ဒ လိ ကို ခန့် ထား ကြောင်း ကြား သိ လျှင်၊12 နှင် ထုတ် ခဲ့ ရာ အ ပြည် ပြည် မှ၊ ယု ဒ ပြည် မိ ဇ ပါ မြို့ ရှိ ဂေ ဒ လိ ထံ ပြန် လာ ဝင် ရောက်၍၊ စ ပျစ် ရည် နှင့် အ သီး များ စွာ ကို စု သိမ်း ကြ ၏။13 ထို နောက်၊ ကာ ရာ့ သား ယော ဟ နန် သည်၊ တော ပုန်း တပ် မှူး တို့ နှင့် တ ကွ၊ မိ ဇ ပါ မြို့ ရှိ ဂေ ဒ လိ ထံ ရောက် လာ၍ အ မ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ဘု ရင် ဗာ လိတ် မင်း သည်14 ကိုယ် တော် ကို အ သေ သတ် စေ ခြင်း ငှာ၊ နာ သ နိ သား ဣ ရှ မေ လ ကို စေ လွှတ် ကြောင်း သိ ပါ သ လော ဟု လျှောက် မေး ကြ ရာ၊ အ ဟိ ကံ့ သား ဂေ ဒ လိ မ ယုံ သည့် အ တွက်၊15 ကာ ရာ့ သား ယော ဟ နန် က၊ နာ သ နိ သား ဣ ရှ မေ လ ကို မည် သူ မျှ မ သိ ဘဲ သွား ၍ သတ် ပါ ရ စေ။ ထို သူ သည် ကိုယ် တော် ကို သတ် သ ဖြင့်၊ ဆည်း ကပ် သ မျှ သော ယု ဒ လူ မျိုး တို့ ကွဲ လွင့် လျက် အ ကြွင်း အ ကျန် ဖြစ် သူ တို့ ပင် အ သို့ ကြောင့် ပျက် စီး ရ အံ့ နည်း ဟု၊ မိ ဇ ပါ မြို့ ၌ တိတ် တ ဆိတ် ခွင့် တောင်း သော်၊16 အ ဟိ ကံ့ သား ဂေ ဒ လိ က၊ ထို အ တိုင်း သင် မ ပြု ရ၊ ဣ ရှ မေ လ ကို ရည် လျက် လိမ် လည် ပြော ဆို သည် ဟု၊ ကာ ရာ့ သား ယော ဟ နန် အား ပြန် ဆို လေ ၏။