1 ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း နန်း စံ ကိုး နှစ် ဒ သ မ လ တွင်၊ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း သည်၊ အ လုံး အ ရင်း ပါ၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ကို ချီ တက် ၍ ဝိုင်း ထား သည် နှင့် ဇေ ဒ ကိ မင်း နန်း စံ ဆယ့် တစ် နှစ် စ တု တ္ထ လ ကိုး ရက် နေ့ တိုင် ရောက် သော် မြို့ ရိုး ပေါက် ၍ မြို့ ကို လည်း သိမ်း ယူ ပြီး လျှင်၊2 3 နေ ရ ဂါ လ ရှ ရေ ဇာ၊ သံ ဂါ နေ ဗော၊ ရာ ဗ သာ ရိပ် ဘွဲ့ ခံ စာ သ ခိမ် နှင့် ရာ ဗ မဂ် ဘွဲ့ ခံ နေ ရ ဂါ လ ရှ ရေ ဇာ တို့ မှ စ၍ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင်၏ ဗိုလ် စု မှူး စု အ ပေါင်း တို့ သည် ဝင်၍ မြို့ ရိုး အ လယ် တံ ခါး ဝ၌ ထိုင် နေ ကြ ၏။4 ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း နှင့် တ ကွ စစ် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ထို သူ တို့ ကို မြင် လျှင်၊ ညဉ့် အ ခါ ဥ ယျာဉ် တော် လမ်း၊ မြို့ ရိုး နှစ် ထပ် ကြား မ လွယ် တံ ခါး ဖြင့်၊ မြို့ တွင်း မှ ထွက် ၍ အ ရာ ဗာ ချိုင့် လမ်း သို့ ပြေး သွား ကြ ရာ5 ခါ လ ဒဲ တပ် သား တို့ သည် လိုက် လံ လျက် ယေ ရိ ခေါ ချိုင့် တွင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကို မီ ၍ ဖမ်း ဆီး ပြီး လျှင်၊ ဟာ မတ် ပြည် ရိ ဗ လ မြို့ ရှိ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ထံ ယူ သွား ကြ သော်၊ စီ ရင် သည့် အ တိုင်း ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် သည်6 သား တော် တို့ ကို ရိ ဗ လ မြို့ ၌ ခ မည်း တော် မျက် မှောက် တွင် ပင် ကွပ် မျက် ၍ ယု ဒ မှူး မတ် ရှိ သ မျှ ကို လည်း ကွပ် မျက် သည့် ပြင်၊7 ဇေ ဒ ကိ မင်း မျက် စိ ကို ဖောက် ပြီး လျှင်၊ ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ ယူ သွား ရန် ခြေ ချင်း စွဲ လေ ၏။8 ခါ လ ဒဲ တပ် သား တို့ လည်း နန်း တော် မှ စ သော မြို့ သူ မြို့ သား တို့၏ အိမ် များ ကို မီး တိုက်၍၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ရိုး ကို ဖြို ဖျက် ကြ ပြီး နောက်၊9 ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် သည် မြို့ တွင်း၌ ကြွင်း ကျန် သော မြို့ သူ မြို့ သား တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ဘက် တော် သို့ ကူး ဝင် သူ တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ဗာ ဗု လုန် မြို့ သို့ သိမ်း သွား လျက် ဥ စ္စာ မဲ့ ဆင်း ရဲ သား တို့ အား10 လယ်၊ ခြံ များ ကို လွှဲ အပ် ၍၊ ယု ဒ ပြည် တွင် ထား ခဲ့ ၏။11 ယေ ရ မိ ကို ရည် လျက် ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း က၊ ထို သူ့ ကို ပင့် ခေါ် ပြီး လျှင် အ န္တ ရာယ် မ ပြု ဘဲ၊ ဒိ ဋ္ဌ ကြည့် ရှု လျက် တောင်း သ မျှ ပေး လော့ ဟု ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန် အား မှာ လိုက် သည် နှင့် အ ညီ၊12 13 ထို ကိုယ် ရံ တော် မှူး နေ ဗု ဇာ ရ ဒန်၊ ရာ ဗ သာ ရိပ် ဘွဲ့ ခံ နေ ဗု ရှာ ဇ ဗံ၊ ရာ ဗ မဂ် ဘွဲ့ ခံ နေ ရ ဂါ လ ရှ ရေ ဇာ တို့ မှ စ ၍ ဗာ ဗု လုန် ဘု ရင် ၏ ဗိုလ် စု မှူး စု အ ပေါင်း တို့ သည်၊14 ယေ ရ မိ ကို နှောင် အိမ် မြို့ ရိုး ငယ့် အ တွင်း မှ ထုတ် စေ ပြီး လျှင် ကိုယ့် အိမ် သို့ ပို့ စေ ခြင်း ငှာ၊ ရှာ ဖန့် မြေး၊ အ ဟိ ကံ့ သား ဂေ ဒ လိ အား လွှဲ အပ် သည် အ လျောက် ယေ ရ မိ သည် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ နှင့် အ တူ နေ ရ ၏။15 နှောင် အိမ် မြို့ ရိုး ငယ့် အ တွင်း အ ချုပ် ခံ နေ သေး စဉ် ယေ ရ မိ သို့ ရောက် လာ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗျာဒိတ် တော် ကား၊16 ကု ရှ ပြည် သား ဧ ဗ ဒ မေ လက် ရှိ ရာ သို့ သွား ၍ ဆင့် ဆို ရ မည် မှာ၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး ၏ ဘုရား သ ခင် က၊ အ ကောင်း ကို မ ဟုတ်၊ အ ဆိုး ကို ပြု ရန် သာ၊ ဤ မြို့ ပေါ် သို့ ဗျာ ဒိတ် တော် ချက် များ အ တိုင်း ငါ ရောက် စေ သည့် ကာလ၊ သင့် ရှေ့ တွင် ပင် အ တည် ဖြစ် သော် လည်း၊17 သင့် ကို ကား၊ ကြောက် ရွံ့ သူ တို့ ၏ လက် တွင်း သို့ မ ရောက် စေ ဘဲ ကယ် ဆယ် မည်။18 သင် သည် ငါ့ ကို အား ထား သည့် အ တွက် ဓား လက် နက် ဖြင့် မ ကျ ဆုံး ဘဲ ငါ မု ချ လွတ် မြောက် စေ လျက်၊ အ သက် ဆု ပေး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ဆင့် ဆို လော့ ဟူ ၍ တည်း။