สุภา‌ษิต-12

(พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971)

切换到福音影视网-新版圣经

  • 1 ผู้ใดที่รักวินัยก็รักความรู้แต่บุคคลที่เกลียดการตักเตือนก็เป็นคนโฉด
  • 2 คนดีเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าแต่คนที่คิดการชั่วร้ายพระองค์ทรงลงโทษ
  • 3 คนจะตั้งอยู่ด้วยความโหดร้ายไม่ได้แต่รากของคนชอบธรรมจะไม่รู้จักเคลื่อนย้าย
  • 4 ภรรยาดีเป็นมงกุฎของสามีตนแต่นางผู้ที่นำความอับอายมาก็เหมือนความ เน่าเปื่อยในกระดูกสามี
  • 5 ความคิดของคนชอบธรรมนั้นยุติธรรมแต่คำหารือของคนชั่วร้ายนั้นทรยศ
  • 6 ถ้อยคำของคนชั่วร้ายหมอบคอยเอาโลหิตแต่ปากของคนเที่ยงธรรม ช่วยคนให้รอด
  • 7 คนชั่วร้ายคว่ำแล้วและไม่มีอีกแต่เรือนของคนชอบธรรมยังดำรงอยู่
  • 8 คนจะได้คำชมเชยตามสามัญสำนึกที่ดีของเขาแต่คนที่ความคิดตลบตะแลงก็เป็นที่ดูหมิ่น
  • 9 ผู้น้อยที่ทำมาหากินเองก็ดีกว่าคนที่ทำทีว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่แต่ขาดอาหาร
  • 10 คนชอบธรรมย่อมเห็นแก่ชีวิตสัตว์ของเขาแต่ความกรุณาของคนโหดร้ายคือความดุร้าย
  • 11 บุคคลที่ไถนาของตนจะมีอาหารอุดมแต่บุคคลที่ติดตามการงานที่ไร้ค่า ย่อมไม่มีสามัญสำนึก
  • 12 หอคอยแข็งแรงของคนชั่วร้ายปรักหักพังสิ้นแต่รากของคนชอบธรรมตั้งมั่นคงอยู่
  • 13 คนชั่วร้ายย่อมติดบ่วงโดยการละเมิดแห่งริมฝีปากของตนแต่คนชอบธรรมหนีพ้นจากความลำบาก
  • 14 จากผลแห่งถ้อยคำของตนคนก็อิ่มใจในความดีและผลงานแห่งมือของเขาก็กลับมาหาเขา
  • 15 ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเองแต่ปราชญ์ย่อมฟังคำแนะนำ
  • 16 จะรู้ความร้อนใจของคนโง่ได้ทันทีแต่คนที่หยั่งรู้ย่อมไม่นำพาต่อการดูถูก
  • 17 บุคคลผู้พูดความจริงให้หลักฐานที่ซื่อตรงแต่พยานเท็จกล่าวคำหลอกลวง
  • 18 มีบางคนที่คำพูดพล่อยๆของเขาเหมือนดาบแทงแต่ลิ้นของปราชญ์นำการรักษามาให้
  • 19 ริมฝีปากที่พูดจริงทนอยู่ได้เป็นนิตย์แต่ลิ้นที่พูดมุสาอยู่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียว
  • 20 ความหลอกลวงอยู่ในใจของบรรดาผู้คิดแผนการชั่วร้ายแต่บรรดาผู้กะแผนงานที่ดีมีความชื่นบาน
  • 21 ไม่มีความชั่วตกอยู่กับคนชอบธรรมแต่คนชั่วร้ายเต็มด้วยความลำบาก
  • 22 ริมฝีปากที่พูดมุสาเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้าแต่บรรดาผู้ที่ประพฤติความซื่อสัตย์เป็นที่ปีติยินดีแด่พระองค์
  • 23 คนที่หยั่งรู้ย่อมเก็บความรู้ไว้แต่คนโง่ป่าวร้องความโง่ของตน
  • 24 มือของคนที่ขยันขันแข็งจะครอบครองฝ่ายคนเกียจคร้านจะถูกบังคับให้ทำงานโยธา
  • 25 ความกระวนกระวายของคนถ่วงเขาลงแต่ถ้อยคำที่ดีกระทำให้เขาชื่นชม
  • 26 คนชอบธรรมหันจากทางชั่วร้ายแต่ทางของคนชั่วร้าย นำเขาเองให้เจิ่นไป
  • 27 คนเกียจคร้านจะจับเหยื่อของเขาไม่ได้แต่คนขยันขันแข็งจะได้ทรัพย์ศฤงคารประเสริฐ
  • 28 ในวิถีของความชอบธรรมเป็นชีวิตแต่ทางของความผิดนำไปถึงความมรณา
回到本卷目录 回到本版本目录 回到首页