สุภา‌ษิต-31

(พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971)

切换到福音影视网-新版圣经

  • 1 คำตักเตือนกษัตริย์ ถ้อยคำของเลมูเอล พระราชาแห่งมัสสา พระราชชนนีได้สอนคำนี้ไว้แก่พระองค์
  • 2 อะไรเล่า ลูกแม่เอ๋ย อะไรเล่า ลูกแห่งท้องแม่เอ๋ยอะไรเล่า ลูกแห่งคำปฏิญาณของแม่เอ๋ย
  • 3 อย่าให้กำลังของเจ้าแก่ผู้หญิงและให้ทางของเจ้าแก่ผู้ทำลายพระราชาใดๆ
  • 4 โอ เลมูเอลเอ๋ย ไม่สมควรที่พระราชาไม่สมควรที่พระราชาจะเสวยเหล้าองุ่นหรือผู้ที่ครอบครองจะปรารถนาสุรา
  • 5 เกรงว่าเขาจะดื่มและลืมคำที่ตราเป็นกฎหมายนั้นเสียและวินิจฉัยความของเจ้าทุกข์ให้เขวไป
  • 6 จงให้สุราแก่ผู้ที่กำลังพินาศและน้ำองุ่นแก่ผู้ที่ทุกข์ใจอย่างขมขื่น
  • 7 จงให้เขาดื่มและลืมความยากจนของเขาเพื่อจะจดจำความระทมทุกข์ของเขาไม่ได้อีกต่อไป
  • 8 จงอ้าปากของเจ้าแทนคนใบ้เพื่อสิทธิของทุกคนที่ถูกทิ้งร้างอยู่
  • 9 จงอ้าปากของเจ้า พิพากษาอย่างชอบธรรมรักษาสิทธิของคนจนและคนขัดสนให้คงอยู่
  • 10 คำสรรเสริญภรรยาที่ดี ใครจะพบภรรยาที่ดีเธอประเสริฐยิ่งกว่าทับทิมมากนัก
  • 11 จิตใจของสามีเธอก็วางใจในเธอและสามีจะไม่ขาดกำไร
  • 12 เธอทำความดีให้เขา ไม่ทำความร้ายตลอดชีวิตของเธอ
  • 13 เธอแสวงขนแกะและป่านและทำงานด้วยมืออย่างเต็มใจ
  • 14 เธอเป็นเหมือนกำปั่นของพ่อค้าเธอนำอาหารของเธอมาจากที่ที่ไกล
  • 15 เธอลุกขึ้นตั้งแต่ยังมืดอยู่และจัดอาหารให้ครัวเรือนของเธอและจัดงานให้แก่สาวใช้ของเธอ
  • 16 เธอพิเคราะห์ดูไร่นาแล้วก็ซื้อไว้ด้วยผลน้ำมือของเธอ เธอปลูกสวนองุ่น
  • 17 เธอคาดเอวของเธอด้วยกำลังและกระทำให้แขนของเธอเข้มแข็ง
  • 18 เธอรู้ว่าสินค้าของเธอจะได้กำไรกลางคืนตะเกียงของเธอก็ไม่ดับ
  • 19 เธอยื่นมือออกจับไนและมือของเธอจับเครื่องปั่น
  • 20 เธอหยิบยื่นให้คนยากจนเธอยื่นมือออกช่วยคนขัดสน
  • 21 เธอไม่กลัวหิมะมาทำอันตรายแก่คนในครัวเรือนของเธอเพราะเขาสวมเสื้อสองชั้น
  • 22 เธอทำผ้าปูสำหรับเธอเสื้อผ้าของเธอทำด้วยผ้าลินินเนื้อละเอียดและผ้าสีม่วง
  • 23 สามีของเธอเป็นที่รู้จักที่ประตูเมืองเมื่อท่านนั่งอยู่ในหมู่พวกผู้ใหญ่ของแผ่นดินนั้น
  • 24 เธอทำเครื่องแต่งกายด้วยผ้าลินินไว้ขายเธอส่งผ้าคาดเอวให้แก่พ่อค้า
  • 25 กำลังและความสง่าผ่าเผยเป็นอาภรณ์ของเธอเธอหัวเราะให้แก่เหตุการณ์ที่จะมาถึง
  • 26 เธออ้าปากกล่าวด้วยสติปัญญาและคำสอนเจือความเอ็นดูอยู่ที่ลิ้นของเธอ
  • 27 เธอดูแลการงานในครัวเรือนของเธอและไม่ชุบมือเปิบ
  • 28 ลูกๆของเธอตื่นขึ้นมาก็ชมเชยเธอสามีของเธอก็สรรเสริญเธอ
  • 29 ว่า “สตรีเป็นอันมากทำอย่างดีเลิศแต่เธอเลิศยิ่งกว่าเขาทั้งหมด”
  • 30 เสน่ห์เป็นของหลอกลวง และความงามก็เปล่าประโยชน์แต่สตรียำเกรงพระเจ้า สมควรได้รับคำสรรเสริญ
  • 31 จงให้เธอรับผลแห่งน้ำมือของเธอและให้การงานของเธอสรรเสริญเธอที่ประตูเมือง
回到本卷目录 回到本版本目录 回到首页