1 တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ရှ မွေ လ အား၊ ရှော လု အ တွက် မည် မျှ ကြာ သင် ဝမ်း နည်း မည် နည်း။ ငါ သည် ဣ သ ရေ လ ဘု ရင့် အ ဖြစ် မှ သူ့ ကို ပယ် ခဲ့ လေ ပြီ။ သင့် ဘူး တွင် ဆီ အ ပြည့် ထည့် ပြီး လျှင် ငါ စေ လွှတ် သည့် အ တိုင်း ဗက် လင် မြို့ သား ယေ ရှဲ ထံ သွား လော့။ ၎င်း သား တို့ အ နက် ဘု ရင် တစ် ပါး ကို ငါ စီ မံ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ သော်2 ရှော လု ကြား လျှင် ကွပ် မျက် မည် ဖြစ် ၍ မည် သို့ သွား နိုင် ပါ အံ့ နည်း ဟု ရှ မွေ လ လျှောက် ရာ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က နွား မ တန်း တစ် ကောင် ကို ငင်၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပူ ဇော် ရန် ငါ ရောက် လာ ပြီ ဟု ပြော လေ လော့။3 ပူ ဇော် ပွဲ သို့ ယေ ရှဲ ကို ခေါ် ဖိတ် လော့။ ပြု အပ် သော အ ရာ ကို ငါ ဖော် ပြ မည်။ ငါ ညွှန် ပြ မည့် သူ့ ကို ဘိ သိက် သွန်း လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း4 ရှ မွေ လ လိုက် နာ၍ ဗက် လင် မြို့ သို့ သွား ရောက် သော အ ခါ မြို့ လူ ကြီး တို့ သည် တုန် လှုပ် လျက် ခ ရီး ဦး ကြို ပြု ကြ ပြီး လျှင် မိတ် ဆွေ အ ဖြစ် ရောက် လာ တော် မူ ပါ သ လော ဟု နှုတ် ဆက် ကြ သော်၊5 မှန် ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပူ ဇော် ရန် လာ ရောက် ပြီ။ ကိုယ် ကို သီး သန့် စေ ပြီး မှ ပူ ဇော် ပွဲ သို့ လိုက် ခဲ့ ကြ လော့ ဟု ဆို လေ၏။ ယေ ရှဲ နှင့် သား တို့ ကို လည်း သီး သန့် စေ၍ ပူ ဇော် ပွဲ သို့ ခေါ် ဖိတ် သည် နှင့် အ ညီ6 ရောက် လာ ကြ သော်၊ ဧ လျာ ဘ ကို ရှု ကြည့်၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဘိ သိက် တော် ခံ အပ် သူ သည် မျက် မှောက်၌ မု ချ ရှိ ပြီ တ ကား ဟု အောက် မေ့ ရာ7 ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သူ့ မျက် နှာ ရည် နှင့် အ ရပ် အ မောင်း ကို မ ထောက် ရှု နှင့်။ သူ့ ကို ငါ ပယ် ပြီ။ လူ တို့ ကဲ့ သို့ ငါ ရှု မြင် သည် မ ဟုတ်။ လူ တို့ သည် ဗ ဟို ဒ္ဒ သ ဏ္ဌာန် ကို ရှု မြင် တတ်၏။ ငါ ဘု ရား မူ ကား အ ဇ္စျ တ္တ သ ဏ္ဌာန် ကို ရှု မြင် သည် ဟု ရှ မွေ လ အား မိန့် တော် မူ၏။8 တစ် ဖန် ယေ ရှဲ သည် အ ဘိ န ဒပ် ကို ခေါ်၍ ရှ မွေ လ ရှေ့ လျှောက် သွား စေ ရာ ရှ မွေ လ က ဤ သူ့ ကို လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရွေး ချယ် တော် မ မူ ဟု ဆို ၏။9 တစ် ဖန် ဂိမာ ကို လျှောက် သွား စေရာ ဤ သူ့ ကို လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရွေး ချယ် တော် မမူ ဟု ဆို ပြန် ၏။10 ထို သို့ ယေ ရှဲ သည် သား ခု နစ် ယောက် တို့ ကို ရှ မွေ လ ရှေ့ လျှောက် သွား စေ သော အ ခါ ဤ သူ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရွေး ချယ် တော် မ မူ ဟု ဆို ပြီး လျှင်11 သင်၌ သား ကုန် ပြီ လော ဟု မေး ရာ ယေ ရှဲ က၊ သိုး ကျောင်း လျက် နေ သော သား ထွေး ရှိ ပါ သေး သည် ဟု ပြန် လျှောက် သော်၊ ရှ မွေ လ က ခေါ် စေ လော့။ သူ မ ရောက် မ ချင်း စား ပွဲ ထိုင် မည် မ ဟုတ် ဟု ဆို သည့် အ တိုင်း ခေါ် သွင်း ရာ12 ရွှေ သော အ ဆင်း ရှိ သည် နှင့် သ ဏ္ဌာန် လှ၍ ရှု ချင် ဖွယ် ကောင်း၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ထ၍ ဘိ သိက် သွန်း လော့။ ဤ သူ ပေ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ လျှင်13 ရှ မွေ လ သည် ဆီ ထည့် သော ဘူး ကို ယူ လျက်၊ အစ် ကို တို့ အ လယ် တွင် ဘိ သိက် သွန်း လျှင် သွန်း ချင်း၊ ဒါ ဝိဒ် အ ပေါ် သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဝိ ညာဉ် တော် အ ဆော တ လျင် သက် ရောက်၍ တည် လေ သ တည်း။ ရှ မွေ လ ကား ရာ မ မြို့ သို့ ထ သွား လေ၏။14 ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ရှော လု မင်း မှ ခွာ သွား ပြီး နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ထံ တော် မှ နတ် ဆိုး ပူး ဝင် ရာ15 ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း တို့ က ကိုယ် တော့် အ ပေါ် သို့ ဘု ရား သ ခင့် အ ထံ တော် မှ နတ် ဆိုး ပူး ဝင် လေ စွ တ ကား။16 သို့ ဖြစ်၍ လိ မ္မာ စွာ တီး တတ် သော စောင်း သ မား ကို ရှာ ဖွေ ရန် ခ စား သော ကျွန် တော် မျိုး တို့ အား အ မိန့် ထုတ် ဆင့် တော် မူ ပါ။ ဘု ရား သ ခင့် အ ထံ တော် မှ ကပ် ရောက် သော နတ် ဆိုး သည် ကိုယ် တော့် အ ပေါ် တွင် တည် သော အ ခါ စောင်း တီး ခြင်း အား ဖြင့် ကျန်း မာ တော် မူ ပါ လိမ့် မည် ဟု တင် လျှောက် ကြ လျှင်17 လိ မ္မာ စွာ တီး တတ် သော စောင်း သ မား ကို စီ မံ၍ ခေါ် သွင်း လော့ ဟု ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း တို့ အား ရှော လု မင်း အ မိန့် ထုတ် သော်၊18 လူ ပျို တော် တစ် ယောက် က ဗက် လင် မြို့ နေ ယေ ရှဲ၏ သား သည် လိ မ္မာ စွာ စောင်း တီး တတ် သူ၊ တပ် ခေါင်း မာ သူ၊ စစ် ရေး တတ် သူ၊ နှုတ် သ တ္တိ ရှိ သူ၊ အ ဆင်း လှ သူ ဖြစ် ကြောင်း ကို ကျွန် တော် သိ မြင် ခဲ့ ပါ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း သူ နှင့် အ တူ ရှိ ပါ သည် ဟု တင် လျှောက် သည့် အ တိုင်း19 ရှော လု မင်း က၊ သိုး ကျောင်း လျက် နေ သော သင့် သား ဒါ ဝိဒ် ကို ငါ့ ထံ သို့ လာ စေ လော့ ဟူ သော အ မိန့် တော် နှင့် ယေ ရှဲ ထံ စေ လွှတ် သ ဖြင့်20 ယေ ရှဲ သည် မုန့် တင် မြည်း တစ် စီး၊ စ ပျစ် ရည် တစ် ဘူး၊ ဆိတ် သား ငယ် တစ် ကောင် ကို သား ဒါ ဝိဒ် နှင့် တ ကွ ရှော လု မင်း ထံ ပို့ ဆက် လေ ၏။21 ဒါ ဝိဒ် သည် ရှော လု မင်း ထံ ဝင် ရောက် ခ စား ရာ မြတ် နိုး လှ သ ဖြင့် လက် သုံး တော် ကိုင် ရာ ထူး ကို ပေး လေ ၏။22 ရှော လု မင်း လည်း ဒါ ဝိဒ် ကို ငါ စိတ် တိုင်း ကျ သော ကြောင့် ငါ့ ထံ၌ ခ စား ပါ စေ ဟု ယေ ရှဲ အား တောင်း ဆို လိုက် လေ ၏။23 ထို နောက် ဘု ရား သ ခင့် အ ထံ တော် မှ ကပ် ရောက် သော နတ် သည် ရှော လု မင်း အ ပေါ် တွင် တည် သော အ ခါ တိုင်း ဒါ ဝိဒ် စောင်း တီး ခြင်း အား ဖြင့် နတ် ဆိုး ခွာ သွား၍ ရှော လု မင်း သက် သာ ကျန်း မာ ခွင့် ရ လေ ၏။