1 ဧ ဖ ရိမ် ခင် တန်း၊ ရာ မ သိမ် ဇု ဖိမ် မြို့ နေ ဧ ဖ ရိမ့် အ နွယ်၊ ဇု ဖ တီ၊ တော ဟူ့ မြစ် ဧ လိ ဟု မြေး၊ ယေ ရော ဟံ့ သား ဖြစ် သော2 ဧ လ ကာ န အ မည် ရှိ သူ တစ် ဦး၌ မ ယား နှစ် ယောက် ရှိ ရာ တစ် ယောက် ကား ဟ န္န၊ တစ် ယောက် ကား ပေ နိ န္န အ မည် ရှိ သ တည်း။ ပေ နိ န္န တွင် သား သ မီး ရ လျက် ဟ န္န မူ မှာ မ ရ ချေ။3 ဧ လ ကာ န သည် ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှိ လော မြို့ တွင် ရှိ ခိုး မှု ပြု ရန်လည်း ကောင်း၊ ပူ ဇော် ရန် လည်း ကောင်း၊ နှစ် စဉ် မ ပြတ် နေ ထိုင် သော မြို့ မှ သွား လေ့ ရှိ၏။ ရှိ လော မြို့၌ ဧ လိ သား၊ ဟော ဖ နိ နှင့် ဖိ န ဟတ် နှစ် ပါး တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် မှာ ပ ရော ဟိတ် အ ဖြစ် ဖြင့် ရှိ နေ ကြ သ တည်း။4 ပူ ဇော် ချိန် တိုင် ရောက် သော် ဧ လ ကာ န သည် မ ယား ပေ နိ န္န နှင့် သား သ မီး တို့ အား အ ညီ အ မျှ ပေး လျက်၊ ဟ န္န ကို တစ်စု သာ ပေး တတ် ၏။5 သို့ ရာ တွင် ဟ န္န အား သား ရ ခွင့် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မ မူ သော် လည်း ချစ် ခင် လှ သ တည်း။6 သား ဆု ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မ မူ ကြောင်း မ ယား ပြိုင် ဖြစ် သူ သိ ၍ ဟ န္န စိတ် ညစ် အောင် ဆွ လေ့ ရှိ သည့် အ လျောက်7 နှစ် စဉ် မ ပြတ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော် သို့ သွား သည့် အ ခါ ဧ လ ကာ န ထို သို့ ပေး တိုင်း ဆွ သ ဖြင့် အ စာ မ စား ဘဲ ငို ကြွေး နေ လျှင်8 ခင် ပွန်း ဧ လ ကာ န က၊ ဟ န္န၊ အ ဘယ် ကြောင့် အ စာ မ စား ဘဲ ငို ကြွေး နေ ရ သ နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် စိတ် ညစ် ရ သ နည်း။ သား တစ် ကျိပ် ရ သည် ထက် ငါ ကောင်း မြတ် သည် မ ဟုတ် လော ဟု ဆို၏။9 ရှိ လော မြို့၌ စား သောက် ကြ ပြီး နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော် တံ ခါး တိုင် အ နီး၊ ဖ တိုင် တော် တွင် ပ ရော ဟိတ် ဧလိ ထိုင် နေ ခိုက်၊ ဟ န္န သည် ထ ပြီး လျှင်10 အ လွန် စိတ် ညစ် ငို ကြွေး လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပ ဌ နာ ပြု သည် မှာ11 အို ဗိုလ်ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကိုယ် တော်၏ ကျွန်၊ ကျွန် မ ကို မ မေ့ မ လျော့ ဘဲ သ တိ ရ သ ဖြင့် ကျွန် မ ၏ ဆင်း ရဲ ခြင်း ကို ရှု မြင် တော် မူ သည့် အ လျောက် သား ဆု သ နား တော် မူ ပါ လျှင် ထို သား ကို ဦး ဆံ ပယ် ရန် သင် တုန်း ဓား မ တင် ဘဲ အ သက် ထက် ဆုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား အပ် နှင်း ပါ မည် ဟု သ စ္စာ ဆို လေ၏။12 ဟ န္န သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် တာ ရှည် စွာ ပ ဌ နာ ပြု နေ ရာ စိတ် ဖြင့် သာ မြွက် လျက် အ သံ မ ထွက်၊ နှုတ် ခမ်း လှုပ် သည် ကို ဧ လိ ကြည့် မှတ်၍13 14 ယစ် မူး သည် ဟု ထင် သော ကြောင့် သင် မည် မျှ ကြာ ယစ် မူး နေ မည် နည်း။ သင့် စ ပျစ် ရည် ကို ကြဉ် ရှောင် လော့ ဟု ဆို လျှင်15 ဟ န္န က၊ ထို သို့ မ ဟုတ် ပါ အ ရှင်၊ ကျွန် မ သည် စိတ် ပျက် သော မိန်း မ ဖြစ် ပါ၍ စ ပျစ် ရည် နှင့် သေရည် သေ ရက် ကို မ သောက် ပါ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် စိတ် နှ လုံး ကို သွန် ပြ ခဲ့ လေ ပြီ။16 အ ရှင့် တ ပည့် ကျွန် မ ကို တ ရား မဲ့ သူ ဟူ၍ မ မှတ် ပါ နှင့်။ ကျွန် မ သည် မြည် တမ်း ရန် အ ကြောင်း၊ စိတ် ထွက် ရန် အ ကြောင်း များ ပြား လှ သည် ဖြစ်၍ ယ ခု တိုင် အောင် အ သ နား တော် ခံ နေ ပါ သည် ဟု ပြန် လျှောက် သော်17 ဧ လိ က၊ အ ကြည် အ သာ သွား လေ လော့။ ယ ခု ဆု တောင်း သည့် အ တိုင်း ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ ဘု ရား သ ခင် သည် သ နား တော် မူ ပါ စေ သော ဟု ဆို ရာ18 ထို မိန်း မ က၊ အ ရှင့် တ ပည့် ကျွန် မ သည် အ ရှင့် စိတ် တော် နှင့် တွေ့ ပါ စေ သော ဟု ဆို ပြီး လျှင် ကြည် လင် သော မျက် နှာ နှင့် သွား၍ အ စာ စား လေ ၏။19 ထို သူ တို့ သည် နံ နက် အ ချိန် ထ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် ရှိ ခိုး ပြီ သော် ရာ မ မြို့ ရှိ ကိုယ့် နေ အိမ် သို့ ပြန် သွား ကြ လေ၏။ ဧ လ ကာ န သည် မ ယား ဟ န္န နှင့် ဆက် ဆံ ရာ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ တိ ရ တော် မူ သ ဖြင့်20 ဟ န္န သ န္ဓေ ရ၍ နှစ် လည် သော အ ခါ သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင် သော် ထို သား ဆု ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ပန် ခဲ့ ကြောင်း အ စွဲ ပြု၍ ရှ မွေ လ အ မည် ဖြင့် မှည့် လေ၏။21 ဧ လ ကာ န သည် အိမ် သူ အိမ် သား အ ပေါင်း တို့ နှင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား နှစ် စဉ် ပူ ဇော် မြဲ ပူ ဇော် ရန် လည်း ကောင်း၊ သ စ္စာ ဝတ် ဖြေ ဆို ရန် လည်း ကောင်း၊ ထွက် သွား မည့် ရှိ ရာ22 ဟ န္န က၊ ထို သူ ငယ် နို့ ခွာ ပြီး မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် သို့ ဖူး မျှော် ၍ အ မြဲ နေ စေ ရန် ကျွန် မ ခေါ် ဆောင် သွား ပါ မည် ဟု ခင် ပွန်း အား ဆို လျက် မ သွား ဘဲ နေ လျှင်23 ခင် ပွန်း ဧ လ ကာ န က၊ စိတ် ရှိ သည့် အ တိုင်း နို့ ခွာ အောင် ဆိုင်း လင့် နေ ပါ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ က တိ တော် သာ တည် ပါ စေ သော ဟု ဆို ရာ မ ယား သည် သူ ငယ် နို့ မ ခွာ မ ချင်း တိုက် လျက် နေ ထိုင် လေ၏။24 နို့ ခွာ ပြီး မှ သုံး ခါ လည် နွား တစ် ကောင် မုန့် ညက် တစ် တင်း၊ စ ပျစ် ရည် တစ် ပုံး နှင့် တ ကွ နု နယ် သော သူ ငယ် ကို ခေါ် ဆောင်၍ ရှိ လော မြို့၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗိ မာန် တော် သို့ ရောက် သော်၊25 နွား ကို စီ ရင် လျက် သူ ငယ် ကို ဧ လိ ထံ သွင်း စဉ်26 ဟ န္န က၊ အ ရှင် ကျွန် မ သည် ကိုယ် တော် အ သက် ရှင် သည့် အ လျောက် အ ထက် က အ ရှင့် အ နီး ရပ် လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ပ ဌ နာ ပြု ဖူး သော မိန်း မ ဖြစ် ပါ၏။27 ဤ သား ဆု ကို ကျွန် မ ပန် ပါ၏။ ပန် သည့် အ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ နား တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ28 ကျွန် မ လည်း သား ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆက် နှင်း ပါ ပြီ။ အ သက် ထက် ဆုံး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆက် နှင်း ခဲ့ ပါ ပြီ ဟု လျှောက် ပြီး လျှင် ထို ဌာ န ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ရှိ ခိုး လျက်၊