1 ဧ ဖ ရိမ့် သူ ရဲ တို့ က၊ ငါ တို့ ကို မ ခေါ် ဘဲ၊ မိ ဒျန် လူ မျိုး နှင့် စစ် ပြိုင် ရန် အ ဘယ် ကြောင့် ချီ သွား သ နည်း ဟု မေး မြန်း ၍ ပြင်း စွာ အ ပြစ် တင် ကြ ရာ၊2 ဂိ ဒေါင် က၊ သင် တို့ နှင့် နှိုင်း ယှဉ် လျှင်၊ ငါ ပြု လုပ် သော အ မှု ကား၊ မည် သို့ နည်း။ အ ဗျေ ဇာ စု သိမ်း ခြင်း ထက် ဧ ဖ ရိမ် ကောက် သင်း ကောက် ခြင်း သည် သာ၍ မြတ် ပါ သည် မ ဟုတ် လော။3 မိ ဒျန် ဗိုလ် ချုပ် သြ ရ ဘ နှင့် ဇော ဘ တို့ ကို၊ သင် တို့ လက် တွင်း သို့ ဘု ရား သ ခင် အပ် နှင်း တော် မူ ပြီ။ သင် တို့ နှင့် ယှဉ် သော် ငါ တတ် စွမ်း နိုင် သော အ ရာ ကား မည် သို့ နည်း ဟု ပြန် ပြော လျှင်၊ စိတ် ကျေ နပ် ကြ လေ ၏။4 ဂိ ဒေါင် သည် လိုက် ပါ သော လူ သုံး ရာ နှင့် တ ကွ ယော် ဒန် မြစ် သို့ ရောက်၍ ကူး ပြီး လျှင်၊ မော ပန်း စွာ လိုက် လံ ကြ ရာ5 သူ ကုတ် မြို့ သား တို့ အား မိ ဒျန် ဘု ရင် ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း တို့ ကို ငါ လိုက် လံ ရ သည် နှင့် ပါ ရှိ သူ တို့ မော ပန်း လှ၍ မု့န် လုံး ပေး ပါ ဟု တောင်း သော်၊6 သု ကုတ် မြို့ ဝန် တို့ က၊ သင့် ဗိုလ် ထု အား မုန့် ပေး ရန် အ တွက် ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း တို့ သည် သင့် လက် တွင်း သို့ ရောက် ရှိ ပြီ လော ဟု မေး ကြ လျှင်၊7 ဂိ ဒေါင် က၊ ထို သို့ ဆို ကြ သော ကြောင့် ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း တို့ ကို ငါ့ လက် တွင်း သို့ ဘု ရား သ ခင် အပ် နှင်း တော် မူ ပြီး လျှင်၊ တော ဆူး နှင့် ရှား စောင်း များ ရော ထွေး လျက်၊ သင် တို့ အ သား အ ရေ ကို နင်း နယ် မည် ဟု ဆို၏။8 ထို မြို့ မှ ပေ နွေ လ မြို့ သို့ သွား ရောက်၍ အ ထက် နည်း တောင်း ဆို ပြန် လျှင်၊ ပေ နွေ လ မြို့ သား တို့ လည်း၊ သု ကုတ် မြို့ သား တို့ နည်း တူ ပြော ဆို လိုက် လျှင်၊9 ဂိ ဒေါင် က၊ စစ် ငြိမ်း၍ ငါ ပြန် လာ သော အ ခါ ဤ ရဲ တိုက် ကို ဖြို ဖျက် မည် ဟု ကြိမ်း မောင်း ပြော ဆို ၏။10 ထို အ ခါ ဓား ကိုင် သူ ရဲ တစ် သိန်း နှစ် သောင်း ကျ ဆုံး သည် ဖြစ်၍၊ အ ရှေ့ ပြည် သား တို့ အ နက် ကျန် ကြွင်း သ မျှ သော တပ် သား တစ် သောင်း ငါး ထောင် ခန့် ပါ ကာ ကော် မြို့ တွင် ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း တို့ ခို ဝင်၍ စိတ် ချ စွာ နေ ကြ ရာ၊11 ဂိ ဒေါင် သည် နော ဗာ မြို့၊ ယု ဗ္ဗေ ဟ မြို့ များ အ ရှေ့ ဘက်၊ တဲ ရှင် နှင့် နေ ထိုင် သူ တို့ လမ်း ဖြင့် ချီ တက် လျက်12 ထို တပ် သား တို့ ကို လုပ် ကြံ သ ဖြင့် မိ ဒျန် ဘု ရင် ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း နှစ် ပါး တို့ ပြေး ကြ ပြန် သော်၊ လိုက် လံ ဖမ်း ဆီး ပြီး လျှင် တစ် တပ် လုံး ကို ဖျက် ဆီး လိုက် လေ ၏။13 ထို နောက် ယော ရှ သား ဂိ ဒေါင် သည် စစ် မြေ ပြင် မှ ဟေ ရက် တောင် ကြား ဖြင့် ပြန် လာ ရာ၊14 သု ကုတ် မြို့ သား လု လင် တစ် ယောက် ကို ဘမ်း မိ၍ မေး စစ် သော်၊ သု ကုတ် မြို့ ဝန် တို့ နှင့် လူ ကြီး ခု နစ် ကျိပ် ခု နစ် ယောက် တို့ အ ကြောင်း၊ ၎င်း လု လင် ဖော် ပြ လျှင်၊15 သု ကုတ် မြို့ သား တို့ ရှိ ရာ သို့ လာ ရောက်၍ လိုက် ပါ သော မော ပန်း သူ တို့ အား မုန့် ပေး ရန် အ တွက် ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း တို့ သည် သင့် လက် တွင်း သို့ ရောက် ရှိ ပြီ လော ဟု ပြက် ရယ် ပြု၍ သင် တို့ မေး သော ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း တို့ ကို ကြည့် ကြ လော့ ဟု ဆို လျက်16 ထို မြို့ ရှိ လူ ကြီး တို့ ကို ဖမ်း ဆီး ပြီး လျှင် တော ဆူး နှင့် ရှား စောင်း များ ရော ထွေး၍ မြို့ သား တို့ ကို နင်း နယ် သည့် ပြင်17 ပေ နွေ လ ရဲ တိုက် ကို ဖြို ဖျက် လျက် မြို့ သား တို့ ကို လည်း ကွပ် မျက် လေ၏။18 ထို နေ့ ရက် ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း တို့ အား၊ တာ ဗော် မြို့ တွင် သင် တို့ ကွပ် မျက် ခဲ့ ဘူး သော သူ တို့ ကား မည် သို့ သော သူ ဖြစ် သ နည်း ဟု မေး လေ သော်၊ အ ရှင့် နည်း တူ ဖြစ်၍ အား လုံး တို့ ပင် မင်း သား တို့ အ ဆင်း သ ဏ္ဌာန် ရှိ သည် ဟု ပြန် လျှောက် လျှင်19 ထို သူ တို့ သည် ငါ့ မိ ခင့် သား၊ ငါ့ ညီ များ ပင် ဖြစ် သည် တ ကား။ သူ တို့ ကို အ သက် ချမ်း သာ စေ ခဲ့ လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် တော် ကို တိုင် တည်၍ သင် တို့ အ သက် ကို လည်း ချမ်း သာ ပေး ပြီ ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊20 သား ဦး ယေ သာ အား ထ၍ ကွပ် မျက် လော့ ဟု ဆို သော်၊ အ သက် နု နယ် သေး သ ဖြင့် ဓား မ ထုတ် ဝံ့ ဘဲ နေ လေ ၏။21 ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း တို့ က၊ သင့် ကိုယ် တိုင် ထ၍ ကွပ် မျက် ပါ လော့။ လူ့ ကိုယ် အ လိုက် အား ရှိ သည် ဟု ဆို သော် အ ခါ ဂိဒေါင် ထ၍ ဇေ ဘ ဟ နှင့် ဇာ လ မု န္န မင်း တို့ ကို ကွပ် မျက် ပြီး နောက် ၎င်း တို့ စီး နင်း သော ကု လား အုပ် ကုပ် တင် တန် ဆာ များ ကို သိမ်း ယူ လေ ၏။22 ထို အ ခါ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တို့ က၊ အ ရှင် သည် ကျွန် တော် တို့ ကို မိ ဒျန် လူ မျိုး လက် တွင်း မှ ကယ် ဆယ် တော် မူ သ ဖြင့် သား စဉ် မြေး ဆက် ကျွန် တော် တို့ အ ပေါ် တွင် မင်း ပြု တော် မူ ပါ မည့် အ ကြောင်း တောင်း ပန် ကြ သော်၊23 ဂိ ဒေါင် က၊ သင် တို့ အ ပေါ် တွင် ငါ မင်း ပြု မည် မ ဟုတ်။ ငါ့ သား လည်း ပြု ရ မည် မ ဟုတ်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သာ လျှင် မင်း ပြု တော်မူ လိမ့် မည် ဟု ဆို လေ ၏။24 ရန် သူ တို့ သည် ဣ ရှ မေ လ လူ မျိုး ဘာ ဝ၊ ရွှေ နား တောင်း ကို ဆင် ယင် ကြ သည် နှင့် အ ညီ သင် တို့ ရှိ သ မျှ လက် ရ သော နား တောင်း များ ကို ပေး ဆက် စေ ရန် ငါ တောင်း သည် ဟု ထပ် မံ ပြော ဆို သည့် အ တိုင်း၊25 သူ တို့ က ပေး ပါ မည် ဟု ဆို လျက်၊ အ ဝတ် ကို ခင်း၍၊ အ သီး အ သီး တို့ သည် လက် ရ နား တောင် များ ကို ချ ထား ကြ လျှင်၊26 ဂိ ဒေါင် ရ သော ရွှေ နား တောင်း များ၏ အ ချိန် ကား၊ မိ ဒျန် ဘု ရင် တို့ ဆင် ယင် သော လည် ဆွဲ၊ နှာ ဆွဲ၊ နီ မောင်း သော ဝတ် လုံ၊ ကု လား အုပ်၊ ကုပ် တင် တန် ဆာ များ အ လွတ်၊ ဆယ့် ခု နစ် ပိ သာ ရှိ သ တည်း။27 ဂိ ဒေါင် သည် ထို ရွှေ နှင့် ဧ ဖုဒ် အ ရုပ် သွန်း လုပ်၍၊ နေ ရင်း သြ ဖ ရ မြို့ တွင် တည် ထား သ ဖြင့် ဣ သ ရေ လ တစ် မျိုး လုံး ထို အ ရုပ် နှင့် မှား ယွင်း လိုက် ပါ ကြ သည့် ပြင်၊ ဂိ ဒေါင် နှင့် တ ကွ အိမ် သူ အိမ် သား တို့၌ ကျော့ ကွင်း သ ဖွယ် ဖြစ် ၏။28 ထို သို့ မိ ဒျန် လူ မျိုး သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ရှေ့ တွင် နိမ့် ကျ သ ဖြင့် နောက် တစ် ဖန် ခေါင်း မ ထောင် ဝံ့ ချေ။ တစ် ပြည် လုံး လည်း ဂိ ဒေါင့် လက် ထက် ပတ် လုံး အ နှစ် လေး ဆယ် တိုင် တိုင် ငြိမ်း ချမ်း လေ သ တည်း။29 ယော ရှ သား ယေ ရု ဗ္ဗာ လ ခေါ် ဂိ ဒေါင် သည် ကိုယ့် အိမ် သို့ လာ ရောက် နေ ထိုင်၏။ မ ယား များ စွာ ရှိ သ ဖြင့် သား ယောက်ျား၊ ပေါင်း ခု နစ် ကျိပ် ရ ရှိ သ တည်း။30 31 ရှေ ခင် မြို့ တွင် နေ ထိုင် သူ အ ပျော် မ ယား လည်း သား ယောက်ျား ကို ဖွား မြင်၍ အ ဘိ မ လက် အ မည် ဖြင့် မှည့် လေ၏။32 ယော ရှ သား ဂိ ဒေါင် သည် အ သက် ကြီး ရင့်၍ ကွယ် လွန် သော်၊ အ ဗျေ ဇာ့ အ နွယ် သား တို့ နေ ရာ သြ ဖ ရ မြို့ မှာ အ ဘ ယော ရှ၏ သင်္ချိုင်း တွင် သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ခံ ရ သ တည်း။33 ဂိ ဒေါင် ကွယ် လွန် ပြီး သော်၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် ဖောက် ပြန်၍ ဗာ လ နတ် တို့ နှင့် မှား ယွင်း လိုက် ပါ သ ဖြင့် ဗာ လ ဗေ ရိတ် ကို ဘု ရား အ ရာ ဝင် လျက်34 ဝန်း ဝိုင်း သ မျှ ရန် သူ တို့ လက် တွင်း မှ လွတ် မြောက် စေ တော် မူ ခဲ့ သော ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သ တိ မ ရ ဘဲ35 ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး အား ဂိ ဒေါင် တည်း ဟူ သော ယေ ရု ဗ္ဗာ လ ပြု သ မျှ ကျေး ဇူး အ လိုက် လည်း ကောင်း၊ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ ကို မ ဆပ် ကြ ချေ။