1 သိုး ငယ် တော် သည် တံ ဆိပ် ခု နစ် ချက် အ နက် တစ် ချက် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ ငါ မျှော် ကြည့် ရာ သ တ္တ ဝါ လေး ပါး အ ဝင် တစ် ပါး က၊ လာ ခဲ့ လော့ ဟု မိုး ချုန်း သံ နှင့် ဆို သည် ကို ငါ ကြား သည့် အ တိုင်း ကြည့် ပြန် ရာ မြင်း ဖြူ တစ် စီး ကို လည်း ကောင်း၊2 လေး ကိုင် သော စီး နင်း သူ သည် သ ရ ဖူ ကို ရ ပြီး နောက် အောင် မြဲ အောင် မြင် ရန် ချီ ထွက် သည် ကိုလည်း ကောင်း မြင် ရ ၏။3 ဒု တိ ယ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ လာ ခဲ့ လော့ ဟု ဒု တိ ယ သ တ္တ ဝါ ဆို သည် ကို ငါ ကြား ရာ မြင်း နီ တစ် စီး ထွက် လာ ၍၊4 စီး နင်း သူ သည် လူ အ ချင်း ချင်း လုပ် ကြံ ကြ စေ ရန် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ ရန် ငြိမ်း ခြင်း ကို ရုပ် သိမ်း ခွင့် ရ သည့် ပြင် ဓား လွယ် ကြီး တစ် စင်း ကို ခံ ရ၏။5 တ တိ ယ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ လာ ခဲ့ လော့ ဟု တ တိ ယ သ တ္တ ဝါ ဆို သည် ကို ငါ ကြား သည့် အ တိုင်း ကြည့် ပြန် ရာ မြင်း နက် တစ် စီး ကို လည်း ကောင်း၊ စီး နင်း သူ သည် လက် တွင် ချိန် ခွင် ကိုင် သည် ကို လည်း ကောင်း၊6 မြင် ရ သည့် အ ပြင် ဂျုံ တစ် စ လယ် လျှင် တစ် ကျပ်၊ မု ယော သုံး စ လယ် လျှင် တစ် ကျပ် ဖြစ် စေ တော့။ ဆီ နှင့် စ ပျစ် ရည် ကို ကား မ ထိ နှင့် ဟူ သော မိန့် ဆို သံ ကို သ တ္တ ဝါ လေး ပါး အ လယ် က ကဲ့ သို့ ကြား ရ၏။7 စ တု တ္ထ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ လာ ခဲ့ လော့ ဟု စ တု တ္ထ သ တ္တ ဝါ ဆို သည် ကို ငါ ကြား သည့် အ တိုင်း ကြည့် ပြန် ရာ မြင်း မွဲ တစ် စီး ကိုလည်း ကောင်း၊8 သေ မင်း အ မည် ရှိ သော စီး နင်း သူ နှင့် လိုက် ပါ သူ မ ရ ဏာ တို့ သည် မြေ ကြီး လေး စိတ် တစ် စိတ် တွင် ဓား ဘေး၊ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး၊ သား ရဲ ဘေး များ ဖြင့် အ သေ သတ် စေ ရန် အ ခွင့် အာ ဏာ ရ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် ရ ၏။9 ပ ဥ္စ မ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ ဘု ရား သ ခင့် တ ရား တော် အ ကြောင်း ခံ ခဲ့ သော သက် သေ အ တွက် ကွပ် မျက် ခံ ရ သူ တို့၏ နာမ် ဝိ ညာဉ် များ ကို ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော့် အောက် ငါ မြင် စဉ်၊10 သူ တို့ က အို သန့် ရှင်း ဖြောင့် မှန် တော် မူ သော အ ရှင် သ ခင်၊ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် နေ ထိုင် သူ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ အ သွေး အ တွက် စီ ရင်၍ ဒဏ် ခတ် တော် မ မူ ဘဲ မည် မျှ ကြာ နေ တော် မူ အံ့ နည်း ဟု ကျယ် သော အ သံ နှင့် ဟစ် ကြ သော အ ခါ၊11 ဖွဲ့ ဖြူ ဝတ် လုံ တစ် ထည် စီ ရ ပြီး လျှင် သူ တို့ ကဲ့ သို့ ကွပ် မျက် ခံ ရ မည့် ကျွန် ချင်း နှင့် ညီ အစ် ကို ချင်း တို့ အ ရေ အ တွက် မ ပြည့် သည့် တိုင် အောင် ကာ လ အ နည်း ငယ် ဆိုင်း လင့် ရန် အ မိန့် ကို ခံ ရ ကြ၏။12 ဆ ဌ မ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် တော် မူ သည့် ကာ လ ငါ ကြည့် ပြန် ရာ ပြင်း ထန် သော င လျင် လှုပ် ခြင်း ဖြစ် လျက်၊ နေ သည် အ မွေး ထည် ကဲ့ သို့ မည်း လျက် လ တစ် ဝန်း လုံး သွေး ရောင် ဖြစ် လျက်၊13 မိုး ကောင်း ကင် ကြယ် န က္ခ များ သည် မ အောင် သော သ ဖန်း သီး လေ တိုက်၍ ကြွေ ကျ သ ကဲ့ သို့ မြေ ကြီး သို့ ကြွေ ကျ လျက်၊14 မိုး ကောင်း ကင် သည် စာ လိပ် ကဲ့ သို့ လိပ် လျက် တောင် ကျွန်း ရှိ သ မျှ လည်း နေ ရာ မှ ရွေ့ သွား လေ၏။15 မြေ ကြီး ဘု ရင်၊ အ ရာ ရှိ၊ ဗိုလ် မှူး၊ သူ ကြွယ်၊ စွမ်း ရည် ကြီး သူ၊ ကျွန်၊ လူ လွတ် ဟူ သ မျှ သည် တောင် များ ရှိ လှိုင် ကျောက် ကြား များ၌ ပုန်း အောင်း ပြီး လျှင်၊16 ထို တောင် ကျောက် များ အား ငါ တို့ အ ပေါ် သို့ ပြို လဲ၍ ပ လ္လင် တော့် ထက် စံ တော် မူ သော အ ရှင်၏ မျက် နှာ တော် မှ လည်း ကောင်း၊ သိုး ငယ် တော်၏ အ မျက် တော် ဒဏ် မှ လည်း ကောင်း ဖုံး ကွယ် ကြ ပါ။17 ထို အ ရှင် တို့ အ မျက် ဒဏ် နေ့ တော် ကြီး တိုင် ရောက် ပြီ ဖြစ်၍ မည် သူ ခံ ရပ် နိုင် အံ့ နည်း ဟု ဟစ် ကြွေး ကြ ၏။