1 ကော ရိ န္သု မြို့၌ အာ ပေါ လု ရှိ နေ စဉ် ပေါ လု သည် အ ညာ နယ် ကို သွား၍ ဧ ဖက် မြို့ သို့ ရောက် ရာ တွေ့ သော တ ပည့် တော် တို့ အား၊2 သင် တို့ ယုံ ကြည် သည့် ကာ လ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ခံ ရ ကြ ပြီ လော ဟု မေး သော်၊ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ရှိ ကြောင်း ကို မျှ မ ကြား ဘူး ပါ ဟု ဖြေ ဆို ကြ သည် နှင့်၊3 ပေါ လု က သို့ ဖြစ် လျှင် မည် သည့် ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ကို ခံ ကြ သ နည်း ဟု မေး ပြန် ရာ၊ ယော ဟန်၏ ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ကို ခံ ပါ သည် ဟု ဖြေ ဆို ကြ သည့် ကာ လ၊4 ယော ဟန် သည် နောင် တ ရ ခြင်း ဆိုင် ရာ ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ကို ပေး လျက် သူ့ နောက် ကြွ လာ မည့် အ ရှင် တည်း ဟူ သော ယေ ရှု ကို ယုံ ကြည် ရ မည် ဟူ၍ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ အား ဟော ပြော ခဲ့ သည် ဟု ပေါ လု ဆို လေ၏။5 ထို စ ကား ကို ကြား သော် သူ တို့ သည် အ ရှင် ယေ ရှု၏ နာ မ တော်၌ ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ခံ ကြ ပြီး လျှင်၊6 ပေါ လု လက် တင် သည့် ကာ လ သူ တို့ အ ပေါ် သို့ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သက် ရောက် တော် မူ သ ဖြင့် ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော လျက် ဟော ရ ကြ၏။7 ထို သူ တို့ အ ရေ အ တွက် ကား ယော ကျ်ား ဆယ့် နှစ် ယောက် ခန့် တည်း။8 ထို နောက် ပေါ လု သည် ဓ မ္မာ ရုံ သို့ ဝင်၍ သုံး လ တိုင် တိုင် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် အ ကြောင်း သ ဘော ကျ ကြ စေ ရန် ရဲ ရင့် စွာ ဆွေး နွေး ဟော ပြော လေ၏။9 သို့ ရာ တွင် အ ချို့ ခဲ ယဉ်း လျက် မ နာ မ ယူ ဘဲ ပ ရိ သတ် ရှေ့ မဂ် လမ်း တော် ကို မ ကောင်း ပြော ဆို ကြ သည့် ကာ လ ကိုယ် တိုင် ထွက် ခွာ၍ တ ပည့် တော် တို့ ကို လည်း ခွဲ ထား ပြီး လျှင်၊ တု ရ န္နု၏ သိ ပ္ပံ ကျောင်း တွင် နှစ် နှစ် ပတ် လုံး နေ့ စဉ် ဆွေး နွေး ဟော ပြော လျက် နေ သ ဖြင့် အာ ရှိ ပြည် တွင် ယု ဒ လူ မျိုး၊ ဂ ရိတ် လူ မျိုး ရှိ သ မျှ တို့ သည် အ ရှင် ဘု ရား၏ တ ရား တော် ကို ကြား နာ ရ ကြ၏။10 11 ပေါ လု လက် ဖြင့် အံ့ ဖွယ် ရာ အ ထူး အ ဆန်း များ ကို ဘု ရား သ ခင် ပြု တော် မူ သည် ဖြစ်၍၊12 ပေါ လု ထိ ကိုင် ပြီး သော ပု ဆိုး၊ ပု ဝါ များ ကို သူ နာ တို့ ထံ ယူ သွား ကြ သော် ရော ဂါ ကင်း ပျောက်၍ နတ် ဆိုး များ ထွက် ခွာ ရ ကြ၏။13 ထို အ ခါ လှည့် လည်၍ နတ် ဆိုး အ ပေါ် တွင် မန်း မှုတ် သူ ယု ဒ လူ မျိုး အ ချို့ က ပေါ လု ဟော ပြော သော ယေ ရှု ကို တိုင် တည်၍ ငါ အ မိန့် ရှိ သည် ဟု နတ် ပူး သူ တို့ အား ဆို လျက် အ ရှင် ယေ ရှု၏ နာ မ တော် ကို သုံး ဝံ့ ကြ သည် နှင့်၊14 သ ကေ ဝ ဆို သူ ယု ဒ ပ ရော ဟိတ် ကြီး၏ သား ခု နစ် ယောက် တို့ ပြု ကြ ရာ၊15 နတ် ဆိုး က ယေ ရှု ကို ငါ သိ၏။ ပေါ လု ကို လည်း သိ၏။ သင် တို့ ကား မည် သူ နည်း ဟု ဆို လျက်၊16 နတ် ဆိုး ပူး သူ သည် ပြု သူ နှစ် ယောက် အ ပေါ် သို့ ခုန် တက် ဖိ နင်း အောင် မြင် သ ဖြင့် အ ထိ အ ရှ ခံ ရ လျက် အိမ် ထဲ မှ အ ချည်း စည်း ထွက် ပြေး ရ ကြ ၏။17 ထို အ ကြောင်း အ ရာ ကို ဧ ဖက် မြို့ နေ ယု ဒ လူ မျိုး၊ ဂ ရိတ် လူ မျိုး ရှိ သ မျှ တို့ ကြား သိ၍ ကြောက် ရွံ့ လျက် အ ရှင် ယေ ရှု၏ နာ မ တော် ကို ချီး မြှောက် ကြ ၏။18 ယုံ ကြည် ပြီး သူ တို့ အ နက် အ များ လည်း လာ၍ ကိုယ့် အ ပြု အ ကျင့် များ ကို ဖော် ပြ ဝန် ခံ ကြ သည့် ပြင်၊19 မှော် အ တတ် လေ့ လာ သူ အ များ သည် ကိုယ့် ကျမ်း များ ကို ယူ ဆောင် စု ပုံ၍ ရှိ သ မျှ တို့ ရှေ့ မီး တိုက် ကြ၏။ တန် ဖိုး ကို တွက် စစ် ရာ ငွေ ငါး သောင်း ထိုက် သည် ကို သိ ကြ၏။20 ထို သို့ အ ရှင် ဘု ရား၏ တ ရား တော် သည် အား ကြီး စွာ ထွန်း ကား လျက် တန် ခိုး ရှိ လေ သ တည်း။21 ထို အ ခြင်း အ ရာ များ ဖြစ် ပြီး နောက် ပေါ လု က ငါ သည် မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် နှင့် အ ခါ ယ ပြည် များ ကို လျှောက် လျက် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ရောက် သွား မည် ဟု အ ကြံ ပြု သည့် ပြင် ရောက် ပြီး မှ ရော မ မြို့ သို့ လည်း အ ကြည့် အ ရှု သွား မည် ဟု အောက် မေ့ သည့် အ တိုင်း၊22 လက် ထောက် များ အ နက် တိ မော သေ နှင့် ဧ ရ တ္တု နှစ် ပါး ကို မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် သို့ လွှတ် လိုက် ပြီး လျှင် အာ ရှိ ပြည် တွင်း ဆိုင်း လျက် နေ လေ၏။23 ထို ကာ လ၌ မဂ် လမ်း တော် နှင့် စပ်၍ များ စွာ မ ငြိမ် မ သက် ဖြစ် သည် မှာ၊24 အာ တေ မိ၏ ငွေ နတ် စင် များ ကို လုပ်၍ ပ ညာ သည် ချင်း တို့ အား လက် ခ များ စွာ ရ စေ သူ ဒေ မေ တြိ ခေါ် ငွေ ပန်း တိမ် ဆ ရာ သည်၊25 ထို သူ တို့ နှင့် တ ကွ အ လုပ် တူ သူ တို့ ကို စု ရုံး စေ ပြီး လျှင်၊ အ ချင်း တို့၊ ဤ လက် မှု ဖြင့် ငါ တို့ ချမ်း သာ ရ ကြောင်း သင် တို့ သိ ကြ၏။26 ယ ခု မှာ သင် တို့ ကြား နာ သိ မြင် ကြ သည့် အ တိုင်း ဧ ဖက် မြို့ တွင် သာ မ ဟုတ်၊ အာ ရှိ ပြည် လုံး ကျွတ် မ တတ် ပေါ လု ဆို သော ဤ သူ က လက် ဖြစ် ဘု ရား များ သည် ဘု ရား မ ဟုတ် ဟူ၍ အ များ တို့ ကို သွေး ဆောင် သ ဖြင့် ရွေ့ လျော့ စေ သည့် အ တွက်၊27 ငါ တို့ အ လုပ် ယုတ် ညံ့ သည့် ပြင် အာ ရှိ ပြည် မှ စ၍ တစ် လော က လုံး ကြည် ညို သော မ ဟာ ဘု ရား မ အာ တေ မိ၏ ဘုံ ဗိ မာန် တော် မ ရေ ရ ဖြစ် လျက် ထို ဘု ရား မ ပင် မြင့် မြတ် သော အ ခြေ အ နေ မှ နိမ့် ကျ မည် စိုး ရိမ် ရန် ရှိ သည် ဟု ပြော ဆို၏။ ထို စ ကား ကို ကြား ကြ သော် အ မျက် ထွက်၍ ဧ ဖက် မြို့ သူ မြို့ သား တို့၏ ဘု ရား မ အာ တေ မိ သည် ကြီး မြတ် စွ တ ကား ဟု အော် ဟစ် ကြ ရာ၊28 29 တစ် မြို့ လုံး အုတ် အုတ် သဲ သဲ ဖြစ် လျက် ပေါ လု၏ ခ ရီး သွား ဖော် ဖြစ် သူ မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် သား ဂါ ယု နှင့် အာ ရိ တ္တာ ခု ကို ဖမ်း ဆီး ပြီး လျှင် ဇာတ် ရုံ ထဲ သို့ တ ညီ တ ညွတ် တည်း ပြေး ဝင် ကြ၏။30 ထို ကာ လ အ စု အ ရုံး သို့ ဝင် လို သော ပေါ လု ကို တ ပည့် တော် တို့ ခွင့် မ ပြု ကြ သည့် ပြင်၊31 မိတ် ဆွေ ဖြစ် သူ သ ဘင် ဝန် တို့ က လည်း ဇာတ် ရုံ ထဲ သို့ မ ဝင် စေ ရန် လူ လွှတ်၍ တောင်း ပန် ကြ၏။32 ထို အ စည်း အ ဝေး တွင် အ များ တို့ သည် မည် သည့် အ ကြောင်း နှင့် စု ရုံး ကြ သည် ကို မ သိ ဘဲ အုတ် အုတ် သဲ သဲ ဖြစ် လျက် အ ချို့ က တစ် မျိုး၊ အ ချို့ က တစ် နည်း အော် ဟစ် ကြ စဉ်၊33 ယု ဒ လူ မျိုး တို့ အ ထောက် အ ခံ ခိုင်း သော အာ လေ ဇ န္ဒြု ကို ပ ရိ သတ် ရှေ့ ဦး တည် စေ သည့် အ တိုင်း လက် ရိပ် ပြ လျက် အ စု အ ရုံး အား ချေ ပ မည် ပြု ရာ၊34 ယု ဒ လူ မျိုး ဖြစ် ကြောင်း သိ မြင် ကြ သော် ရှိ သ မျှ တို့ က ဧ ဖက် မြို့ သူ မြို့ သား တို့၏ ဘု ရား မ အာ တေ မိ သည် ကြီး မြတ် စွာ တ ကား ဟု နှစ် နာ ရီ ခန့် မျှ တစ် ပြိုင် နက် အော် ဟစ် ကြ၏။35 ထို ပ ရိ သတ် ကို ငြိမ် စေ ပြီး မှ မြို့ ဝန် က အ ချင်း ဧ ဖက် မြို့ သား တို့၊ သင် တို့ မြို့ သည် ကောင်း ကင် မှ ရုပ် တု ကျ သော မ ဟာ ဘု ရား မ အာ တေ မိ၏ အ ရံ စောင့် ဖြစ် ကြောင်း မ သိ သူ ရှိ သ လော။36 ဤ အ ခြင်း အ ရာ များ ကို ငြင်း ဆန် နိုင် သူ မ ရှိ သည် ဖြစ်၍ သင် တို့ သည် မည် သည် ကို မျှ အ ဆော တ လျင် မ ပြု ဘဲ ချုပ် တည်း သင့်၏။37 ဘု ရား တ ရား ဖီ ဆန် မှု၊ ငါ တို့ ဘု ရား မ အား ပုတ် ခတ် မှု မ ပြု သော ဤ သူ တို့ ကို သင် တို့ ခေါ် ခဲ့ ကြ သည် မှာ၊38 ဒေ မေ တြိ နှင့် အ ပေါင်း ပါ ပ ညာ သည် တို့ သည် တစ် စုံ တစ် ယောက် အ ပေါ် တွင် အ မှု ရှိ လျှင် လွှတ် ရုံး များ၊ ဝန် ကြီး များ ရှိ၏။ တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် စွဲ ဆို ကြ စေ။39 အ ခြား အ ရေး နှင့် မေး လျှောက် လို လျှင် မူ ကား နည်း လမ်း ကျ အ စည်း အ ဝေး တွင် ရှင်း လင်း ကြ စေ။40 ယ နေ့ မှာ အ ကြောင်း မဲ့ အ ဖြစ် အ ပျက် နှင့် စပ်၍ ငါ တို့ သည် သောင်း ကျန်း မှု စွဲ ဆို ခံ ရ မည် စိုး ရိမ် ရန် ရှိ၏။41 ဤ အ စု အ ရုံး အ တွက် ငါ တို့ အ ကြောင်း ပြ နိုင် မည် မ ဟုတ် ဟု ဆို ပြီး လျှင် အ စည်း အ ဝေး ကွဲ စေ၏။