1 လူ မျိုး တော် သည် ဒု က္ခ အ တွက် နား တော် ရောက် ညည်း ညူ ကြ သည် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြား တော် မူ လျှင် အ မျက် ထား၍ လောင် မီး ကျ စေ တော် မူ သည့် အ လျောက် တပ် စ ခန်း အ စွန် အ ဖျား တွင် ကျွမ်း သည် နှင့် မော ရှေ အား ဟစ် ကြ ရာ၊2 ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မော ရှေ တောင်း ပန် သ ဖြင့် မီး ငြိမ်း လေ ၏။3 ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ လောင် မီး သည် ထို အ ရပ်၌ သင့် လောင် သည် ကို အ စွဲ ပြု ၍ တ ဗေ ရ ဟု သ မုတ် ကြ သ တည်း။4 လိုက် ပါ လူ ထု တို့ သည် တပ် မက် ကြ ရာ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ က လည်း စား ရန် အ သား ကို မည် သို့ ရ ပါ အံ့ နည်း။5 အိ ဂျစ် ပြည် တွင် အ ဖိုး မဲ့ စား ရ သော ငါး သား မှ စ၍ သ ခွါး သီး၊ ဖ ရဲ သီး၊ ကြက် သွန် အ မြိတ်၊ အ ဥ၊ အ ဖြူ များ ကို အောက် မေ့ ကြ ၏။6 ယ ခု မှာ မူ ငါ တို့ ညည်း သော ဤ မ န္န မုန့် မှ တစ် ပါး ချင် ရဲ ပြေ ရန် မည် သည် မျှ မ ရှိ တ ကား ဟု ငို ကြွေး လျက် ဆို ကြ၏။7 မ န္န မုန့် သည် နံ နံ စေ့ နှင့် တူ၍ ပ ယင်း အ ဆင်း ရှိ၏။8 လှည့် လည် ကောက် ယူ ကြ ပြီး လျှင် ကြိတ် ခြင်း၊ ထောင်း ခြင်း ကို ပြု လျက် ချက် ပြုတ် ပေါင်း လုပ် ကြ သော် ဆီ ကြော် မုန့် အ ရ သာ နှင့် တူ ၏။9 ညဉ့် အ ခါ တပ် စ ခန်း တွင် ကျ သော နှင်း နှင့် တ ကွ မ န္န မုန့် ကျ သ တည်း။10 အ ဆက် အ နွယ် အ လိုက် လူ အ သီး အ သီး တို့ သည် ကိုယ် တဲ ဝ တွင် ငို ကြွေး ကြ သည် ကို မော ရှေ ကြား လျှင် စိတ် ဆိုး သည့် ပြင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား လည်း ပြင်း စွာ အ မျက် ထား တော် မူ ၏။11 ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား မော ရှေ က၊ ကျွန် တော် မျိုး ၌ ဒု က္ခ ရောက် စေ တော် မူ၍ မျက် နှာ သာ တော် မ ပေး ဘဲ ဤ တစ် မျိုး လုံး ဝန် ကို တင် တော် မူ သည့် အ ကြောင်း မှာ အ သို့ နည်း။12 ဘိုး ဘေး တို့ အား သ စ္စာ ဆို တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ပေး လ တ္တံ့ သော ပြည် သို့ နို့ စို့ သူ ငယ် ကို အ ဘ ပွေ့ ဆောင် သည့် နည်း တူ ဤ လူ မျိုး ကို ရင် ခွင်၌ ပွေ့ ဆောင် လော့ ဟု အ မိန့် ပေး တော် မူ သည့် အ ကြောင်း မှာ ကျွန် တော် မျိုး သ န္ဓေ လွယ်၍ ဖွား မြင် ပါ သ လား။13 စား ရန် အ သား ကို ပေး ပါ ဟု ငို ကြွေး၍ တောင်း သော ဤ တစ် မျိုး လုံး အား ကျွန် တော် မျိုး မည် သို့ ပေး နိုင် အံ့ နည်း။14 ဤ တစ် မျိုး လုံး ကို လေး လံ သော မ နိုင် ဝန် ဖြစ်၍ ကျွန် တော် မျိုး တစ် ယောက် တည်း မ ဆောင် နိုင် ပါ။15 ကျွန် တော် မျိုး ၌ ထို သို့ ပြု တော် မူ မည် ဖြစ် လျှင် ဒု က္ခ ဆက် လက် မ တွေ့ စေ ခြင်း ငှါ မျက် နှာ သာ တော် ပေး ၍ အ ဆုံး စီ ရင် တော် မူ ပါ ဟု တောင်း လျှောက် လေ ၏။16 ထို အ ခါ မော ရှေ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဣ သ ရေ လ လူ ကြီး တို့ အ နက် လူ ကြီး များ၊ ဗိုလ် များ ဖြစ် ကြောင်း ကို သင် သိ သူ ခုနစ် ဆယ် တို့ ကို တွေ့ ဆုံ ရာ တဲ တော် အ နီး ငါ့ ထံ၊ သင် နှင့် အ တူ ခ စား ကြ ရ စေ ရန် စု ရုံး လော့။17 ငါ လည်း သင့် အား ဆင်း သက် မိန့် မြွက် လျက် သင်၌ ရှိ သော ဉာဏ် ဝိ ညာဉ် ကို ခွဲ ယူ၍ လွှဲ အပ် ခံ ရ မည့် ထို သူ တို့ သည် သင် နှင့် တ ကွ လူ မျိုး တော့် ဝန် ကို ဆောင် ကြ လိမ့် မည်။ တစ် ယောက် တည်း ဆက် လက် မ ဆောင် ရ။18 လူ ပ ရိ သတ် အား လည်း ဆင့် ဆို ရ မည် မှာ နက် ဖြန် အ သား စား ခွင့် ပေး တော် မူ မည် ဖြစ်၍ ကိုယ် ကို သန့် ရှင်း စေ ကြ လော့။ သင် တို့ က၊ စား ရန် အ သား ကို မည် သို့ ရ ပါ အံ့ နည်း။ အိ ဂျစ် ပြည်၌ သု ခ ခံ စား ခဲ့ ကြ ပြီ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား နား တော် ရောက် ငို ကြွေး ကြ သည် ဖြစ်၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စား ရန် အ သား ကို ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။19 အိ ဂျစ် ပြည် မှ အ ဘယ် ကြောင့် ထွက် လာ ခဲ့ ကြ ရ သ နည်း ဟု ရှေ့ တော်၌ ငို ကြွေး လျက် သင် တို့ အ လယ် ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် ကြ သည့် အ တွက် တစ် ရက်၊ နှစ် ရက်၊ ငါး ရက်၊ ဆယ် ရက်၊ အ ရက် နှစ် ဆယ် မ က နှာ က ထုတ် ၍ ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် သည့် တိုင် အောင် တစ် လ ပတ် လုံး အ သား ကို စား ကြ ရ မည့် အ ကြောင်း ဆင့် ဆို လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊20 21 မော ရှေ က၊ အ ကျွန်ုပ် နှင့် လိုက် သော လူ ပေါင်း ကား၊ ခြေ လျင် သွား သူ ခြောက် သိန်း ပါ ပါ၏။ ကိုယ် တော် မှာ မူ တစ် လ ပတ် လုံး စား ရန် အ သား ကို ပေး မည် ဟု က တိ ထား တော် မူ ပြီ တ ကား။22 ချင် ရဲ ပြေ စေ ရန် နွား၊ သိုး၊ ဆိတ် အုပ် များ ကို သတ် ရ မည် လော။ သ မု ဒ္ဒ ရာ ရှိ သ မျှ ငါး များ ကို ကျုံး ယူ ရ မည် လော ဟု ပြန် လျှောက် လျှင်၊23 ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား လက် ရုံး တော် တို သ လော။ ငါ့ ဗျာ ဒိတ် သည် တည်၊ မ တည် ကို ယ ခု ပင် သင် သိ လိမ့် မည် ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ၏။24 မော ရှေ သည် ထွက် သွား၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် ချက် ကို လူ ပ ရိ သတ် အား ပြန် ကြား ပြီး လျှင် လူ ကြီး တို့ အ နက် ခု နစ် ဆယ် ကို စု ရုံး လျက် တွေ့ ဆုံ ရာ တဲ တော့် ပတ် လည် ထား ပြီး နောက်၊25 ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တိမ် တိုက် တွင် ဆင်း သက် မိန့် မြွက် လျက် မော ရှေ ၌ ရှိ သော ဉာဏ် ဝိ ညာဉ် ကို ခွဲ ယူ၍ လူ ကြီး ခု နစ် ဆယ် ပေါ် တွင် လွှဲ အပ် တော် မူ၏။ ဉာဏ် ဝိ ညာဉ် သက် ရောက် ခိုက် တစ် ကြိမ် မျှ သာ သူ တို့ ဟော ပြော ခွင့် ရ ကြ ၏။26 စာ ရင်း ဝင် သူ ဖြစ် လျက် တဲ တော် သို့ မ သွား ဘဲ တပ် စ ခန်း အ တွင်း နေ ရစ် သော ဧ လ ဒဒ်၊ မေ ဒဒ် အ မည် ရှိ သူ နှစ် ယောက် တို့ အ ပေါ် တွင် လည်း ဉာဏ် ဝိ ညာဉ် သက် ရောက် သ ဖြင့် တပ် စ ခန်း အ တွင်း ဟော ပြော ကြ သည် ဖြစ် ၍၊27 လု လင် တစ် ယောက် သည် မော ရှေ့ ထံ အ သော့ သွား လျက် တပ် စ ခန်း အ တွင်း ဧ လ ဒဒ် နှင့် မေ ဒဒ် တို့ ဟော ပြော လျက် နေ ကြ သည် ကို လျှောက် ကြား သော်၊28 ငယ် စဉ် က ပင် မော ရှေ့ တ ပည့် ဖြစ် သူ နုန့် သား ယော ရှု က၊ အို အ ရှင် မော ရှေ၊ မြစ် တား ပါ ဟု လျှောက် ရာ၊29 မော ရှေ က၊ ငါ့ အ တွက် မ ရှု ဆိတ် သ လော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လူ မျိုး တော့် အ ပေါ် တွင် ဝိ ညာဉ် တော် သွန်း လောင်း တော် မူ သ ဖြင့် ရှိ သ မျှ ပင် ပ ရော ဖက် ဖြစ် ကြ ပါ စေ သော ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊30 ဣ သ ရေ လ လူ ကြီး တို့ နှင့် တ ကွ တပ် စ ခန်း သို့ ဝင် လေ ၏။31 ထာ ဝ ရ ဘု ရား တိုက် စေ တော် မူ သော လေ ဖြင့် ပင် လယ် မှ ဆောင် ယူ ခဲ့ သော ငုံး ငှက် များ သည် တပ် စ ခန်း ပတ် လည် တစ် ရက် ခ ရီး ခန့် တိုင် အောင် မြေ မှ အ မြင့် နှစ် တောင် ခန့် ပျံ လျက် ကျ ကြ ရာ၊32 လူ ပ ရိ သတ် သည် ထို နေ့ နှင့် ညဉ့် ပါ နောက် နေ့ တစ် နေ့ လုံး ငုံး ငှက် များ ကို ထ၍ ဖမ်း ယူ ကြ ပြီး လျှင် တပ် စ ခန်း ပတ် လည် တွင် အ ခြောက် လှန်း ကြ သည် မှာ အ နည်း ဆုံး ဖမ်း ယူ သူ သည် တင်း တစ် ရာ ခန့် ရ ၏။33 သို့ ရာ တွင် ငုံး သား ကို ဝါး လျက် နေ ကြ စဉ် ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ မျက် တော် ထား၍ ပြင်း ပြ စွာ ဒဏ် ခတ် တော် မူ သ ဖြင့်၊34 ထို အ ရပ် ၌ တပ် မက် သူ တို့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ရာ ဖြစ် သော ကြောင့် ကိ ဗြုတ် ဟ တ္တ ဝါ ဟု သ မုတ် ကြ သ တည်း။35 လူ မျိုး တော် သည် ကိ ဗြုတ် ဟ တ္တ ဝါ စ ခန်း မှ ချီ သွား ပြီး လျှင် ဟာ ဇ ရုတ် စ ခန်း သို့ ရောက်၍ ချ ရပ် ကြ ၏။