1 တစ် ဖန်၊ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖော် ပြ တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊ အ သီး ပြည့် သော တောင်း တစ် လုံး ကို ငါ မြင် ရာ၊ အို အာ မုတ်၊2 မည် သည့် အ ရာ ကို မြင် ရ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ သော်၊ အ သီး ပြည့် သော တောင်း တစ် လုံး ကို မြင် ပါ သည် ဟု လျှောက် လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တော် သည် အ ဆုံး တိုင် ရောက် ပြီ။ ငါ သည် နောင် ချမ်း သာ ပေး တော့ မည် မ ဟုတ်။3 ထို နေ့ ရက် ကာ လ၌၊ အ သေ ကောင် များ ပြား၍၊ အ ရပ် ရပ် မှ တိတ် တ ဆိတ် ထုတ် ပစ် ရ သည့် အ လျောက်၊ ဗိ မာန် တော် ဆိုင် ရာ ကျူး ဧ သံ များ အ စား အော် ဟစ် သံ ဖြစ် လ တ္တံ့ ဟု အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။4 တင်း ငယ် ခြင်း၊ အ လေး ကြီး ခြင်း၊ ချိန် ခွင် စဉ်း လဲ ခြင်း များ ကို သုံး လျက်၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ ကို ငွေ နှင့်လည်း ကောင်း၊ ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို ဖိ နပ် တစ် ရံ နှင့် လည်း ကောင်း၊ ဝယ် ယူ လျက်၊ စ ပါး ကို ရောင်း ခွင့် ရ ရန် လ ဆန်း နေ့၊ ဆန် ပြ ခွင့် ရ ရန် ဥ ပုသ် နေ့ ကုန် လွန် မည် မှာ၊ မည် မျှ လို သေး သ နည်း ဟု ဆို လျက်၊ ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို ဖိ နင်း၍၊ နေ ပြည် ရှိ နွမ်း ပါး သူ တို့ ကို တိမ် ကော စေ သော သင် တို့၊ ဤ ဗျာ ဒိတ် တော် ချက် ကို နာ ခံ ကြ ဦး။5 6 7 ငါ သည်၊ ထို သူ တို့ အ ကျင့် အ ကြံ အ ပြု အ မူ များ ကို၊ လျစ် လျူ ရှု တော့ မည် မ ဟုတ် ဟု၊ ယာ ကုပ် အ မျိုး၏ မာ န ကို တိုင် တည် လျက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ စ္စာ ဆို တော် မူ လေ ပြီ။8 အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် နေ ပြည် သည်၊ အိ ဂျစ် မြစ် ရေ ကဲ့ သို့ တက် ခြင်း၊ လျှံ ခြင်း၊ ဆုတ် ခြင်း ခံ ရ သည့် တိုင် အောင် လှုပ် ရှား လျက်၊ နေ ထိုင် သူ အ ပေါင်း တို့ လည်း၊ မြည် တမ်း ရ ကြ လ တ္တံ့။9 ထို နေ့ ရက် ကာ လ ငါ သည်၊ မွန်း တည့် အ ချိန်၌ နေ ဝင် စေ လျက်၊ နေ့ လည် အ ချိန်၌ မြေ ပ ထ ဝီ ကို မှောင် ကျ စေ မည့် ပြင်၊10 သင် တို့ ပူ ဇော် ပွဲ ကျင်း ပ ခြင်း၊ အ စား မြည် တမ်း ခြင်း၊ သီ ချင်း အ စား ငို ချင်း များ ကို ပေး လျက်၊ လူ အ ပေါင်း တို့၌ လျှော် တေ ဆည်း ခြင်း၊ ဦး ဆံ ပယ် ခြင်း များ ကို ပြု သည့် အ တိုင်း၊ ထို ကာ လ ကို၊ ဧ က ပု တ္တ သား အ တွက် လွမ်း ဆွတ် ရ သော နေ့ ရက်၊ အ ဆုံး ကို လည်း၊ နစ် နာ သော နေ့ ရက် ဖြစ် စေ မည်။11 ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း၊ အ စား အ သောက် မွတ် သိပ် ခြင်း ကို မ ဟုတ်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် အား နာ ခံ နာ ယူ ရန် မွတ် သိပ် ခြင်း ကို၊ ငါ သင့် စေ မည့် နေ့ ရက် ကာ လ ရောက် အံ့ သော ကြောင့်၊12 အိုင် ကြီး မှ ပယ် လယ် အ ထိ ကိုလည်း ကောင်း၊ မြောက် ဘက် မှ အ ရှေ့ ဘက် ထိ လည်း ကောင်း၊ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ သည်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကို၊ ခေါက် တုံ့ ခေါက် ပြန် လိုက် ရှာ သော် လည်း၊ တွေ့ ကြ တော့ မည် မ ဟုတ်။13 အို ဒန် မြို့၊ သင်၌ ရှိ သော ဘု ရား အ သက် ရှင် သည် ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ ဗေ ရ ရှေ ဘ မြို့ လမ်း တည် ရှိ သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ ဆို လျက်၊ ရှ မာ ရိ နိုင် ငံ ပြစ် မှား ရာ ပြစ် မှား ကြောင်း ကို တိုင် တည်၍၊ သ စ္စာ ဆို သူ အ ဆင်း လှ သော အ ပျို က ညာ နှင့် လူ ပျို တို့ သည်၊ ထို ကာ လ အ မြိုက် ရေ ငတ်၍ မူး မော် လျက်၊ နောင် မ ထ ရ ဘဲ လဲ ကျ ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။14