1 ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြန် သည် မှာ၊ ဧ ဒုံ ဘု ရင်၏ အ ရိုး များ ကို ပြာ ကျ အောင် ဖုတ် သော၊ မော ဘ လူ မျိုး၏ လွန် ကျူး မှု သုံး မျိုး မ က၊ လေး မျိုး အ လျောက် ခံ သင့် ဒဏ် ကို၊ ငါ မ ပ လပ် စေ ဘဲ၊2 ကေ ရုတ် မြို့ နန်း ဆောင် များ ကျွမ်း လောင် ရန် မီး ကို၊ အ သံ ဗ လံ ပြု ခြင်း၊ အောင် သံ လွှင့် ခြင်း၊ တံ ပိုး မှုတ် ခြင်း နှင့် တ ကွ၊ မော ဘ ပြည် သို့ စေ လွှတ် မည့် အ တိုင်း၊ သေ ပျက် ရ သော မော ဘ လူ မျိုး အ နက်၊ တ ရား မင်း ကို ပယ် ရှား လျက်၊3 မှူး မတ် တို့ ကို လည်း ကွပ် မျက် မည် ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။4 ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြန် သည် မှာ၊ ငါ့ ထုံး ဖွဲ့ ချက် များ ကို မ စောင့် ရှောက် ဘဲ၊ ပ ညတ် တ ရား တော် ကို စွန့် ပယ် လျက်၊ ဘိုး ဘေး တို့ လိုက် လျှောက် ခဲ့ သော မု သာ များ ကြောင့်၊ လမ်း လွဲ သော ယု ဒ အ မျိုး၏ လွန် ကျူး မှု သုံး မျိုး မ က၊ လေး မျိုး အ လျောက် ခံ သင့် ဒဏ် ကို၊ ငါ မ ပ လပ် စေ ဘဲ၊5 ယေ ရု ရှ လင် မြို့ နန်း ဆောင် များ ကျွမ်း လောင် ရန် မီး ကို၊ ယု ဒ ပြည် သို့ စေ လွှတ် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။6 ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြန် သည် မှာ၊ ဖြောင့် မတ် သူ့ ကို ငွေ နှင့် လည်း ကောင်း၊ နွမ်း ပါး သူ ကို ဖိ နပ် တစ် ရံ နှင့် လည်း ကောင်း၊ ရောင်း စား ခြင်း၊ ဆင်း ရဲ သား၏ ဦး ခေါင်း တွင် ကပ် ပါ သော မြေ မုန့် ကို ပင် တပ် မက် ခြင်း၊ စိတ် နှိမ့် ချ သူ့ ကို လမ်း လွဲ စေ ခြင်း၊ မိန်း မ ကို အ ဖ နှင့် သား ပါ ဆက် ဆံ၍၊ သန့် ရှင်း သော ငါ့ နာ မ ကို ရှုတ် ချ ခြင်း၊ အ ပေါင် ခံ အ ဝတ် ကို ခင်း လျက်၊ ယဇ် ပ လ္လင် တိုင်း အ နီး ၌ အိပ် ခြင်း၊ လျော် ကြေး နှင့် ဝယ် သော စ ပျစ် ရည် ကို၊ ကိုယ့် ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော်၌ သောက် ခြင်း ပြု သော၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး၏ လွန် ကျူး မှု သုံး မျိုး မ က၊ လေး မျိုး အ လျောက် ခံ သင့် ဒဏ် ကို၊ ငါ ပ လပ် စေ မည် မ ဟုတ်။7 8 9 အ ထက် က၊ သစ် က တိုး ပင် နှင့် အ မျှ၊ အ ရပ် မြင့် လျက်၊ ညန် ပင် နှင့် အ မျှ၊ သန် မာ သော အာ မော ရိ လူ မျိုး ကို၊10 အ ထက် အ သီး၊ အောက် အ မြစ် များ နှင့် တ ကွ၊ သင် တို့ ရှေ့ တွင် ငါ ပယ် ရှား လျက်၊ ထို အာ မော ရိ ပြည် ကို အ ပိုင် ရ စေ ခြင်း ငှာ၊ အိဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် ပြီး လျှင်၊ နှစ် ပေါင်း လေး ဆယ် ကာ လ ပတ် လုံး သဲ က န္တာ ရ တစ် လျှောက် ဖြင့် ပို့ ဆောင် သည့် ပြင်၊11 အ မျိုး သား တို့ အ နက် ပ ရော ဖက် များ ကို လည်း ကောင်း၊ လူ ပျို တို့ အ နက် ပ ရ ဗိုဇ် များ ကို လည်း ကောင်း၊ ပေါ် ထွန်း စေ ခဲ့ ပြီ။ အို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့၊ ထို သို့ မှန် သည် မ ဟုတ် လော ဟု၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မေး လေ ၏။12 သင် တို့ မှာ မူ၊ ပ ရ ဗိုဇ် ဂိုဏ်း သား တို့ အား စ ပျစ် ရည် တိုက် လျက်၊ ပ ရော ဖက် တို့ အား မ ဟော လင့် ဟု မြစ် တား လျက် နေ ကြ သည် တ ကား။13 သို့ ဖြစ်၍ ငါ သည်၊ ကောက် လှိုင်း အ ပြည့် တင် သော လှည်း နင်း သည့် နည်း တူ၊ သင် တို့ ကို ဖိ နင်း သ ဖြင့်၊14 လျင် မြန် သူ သည် ပြေး ခွင့်၊ ခွန် အား ကြီး သူ သည် သ တ္တိ ထုတ် ခွင့်၊ သူ ရဲ ကောင်း သည် သေ ဘေး လွတ် ခွင့်၊15 လေး ကိုင် သည့် ခံ ရပ် ခွင့်၊ ခြေ လျင် သည် လွတ် မြောက် ခွင့်၊ မြင်း စီး သူ သည် သေ ဘေး လွတ် ခွင့် မ ရ ကြ ဘဲ၊16 ထို ကာ လ ၌ စိတ် ရဲ ရင့် သော သူ ရဲ ကောင်း ပင်၊ လက် လွတ် ထွက် ပြေး လိမ့် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။