1 ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် မှာ၊ ကယ် တင် တော် မူ ခြင်း ရောက် ချိန်၊ အောင် မြင် တော် မူ ခြင်း ထင် ရှား ချိန် တိုင် လု ပြီး ဖြစ်၍၊ တ ရား စောင့် လျက် ဖြောင့် မတ် စွာ ပြု ကျင့် ကြ လော့။2 ဥ ပုသ် နေ့ ကို မ ဖျက် ဘဲ စောင့် ခြင်း၊ ဒု စ ရိုက် မ ပြု မိ စေ ရန် လက် ကို ချုပ် တည်း ခြင်း ပြု ကျင့် သော သူ၊ စွဲ မြဲ သော လူ့ သား သည် မင်္ဂ လာ ရှိ၏။3 ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မှီ ဝဲ သော လူ မျိုး ခြား ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ကို လူ မျိုး တော် နှင့် ခွဲ ခြား စေ လိမ့် မည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ မိန်း မ စိုး က လည်း၊ ငါ သည် သွေ့ ခြောက် သော အ ပင် ဖြစ် သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း မ ဆို ရ။4 ငါ၏ ဥ ပုသ် နေ့ ကို စောင့် လျက်၊ နှစ် သက် တော် မူ ရာ များ ကို ရွေး ချယ်၍၊ ပ ဋိ ညာဉ် တော် ကို စွဲ မြဲ သော မိန်း မ စိုး တို့ နှင့် စပ် လျဉ်း၍ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဗျာ ဒိတ် တော် ရှိ သည် မှာ၊ သား သ မီး ထက် မြတ် သော သ ညာ က မ္ဗည်း ကို၊5 ငါ့ ဗိ မာန်၊ ငါ့ တံ တိုင်း အ တွင်း တွင်၊ ထို သူ တို့ အား ပေး၍၊ မ ပြတ် မ စဲ နိုင် သော နိ ယ မ အ မည် ဖြင့် မှည့် လိမ့် မည်။6 ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ကျွန် အ ဖြစ် ဖြင့်၊ နာ မ တော် ကို ကြည် ညို လျက်၊ အ မှု တော် ကို ဆောင် ရွက် ခွင့် ရ စေ ရန်၊ ငါ၌ မှီ ဝဲ၍၊ ဥ ပုသ် နေ့ ကို မ ဖျက် ဘဲ စောင့် လျက်၊ ပ ဋိ ညာဉ် တော် ကို စွဲ မြဲ သော လူ မျိုး ခြား ရှိ သ မျှ တို့ ကို လည်း၊7 သန့် ရှင်း သော ငါ့ တောင် တော် သို့ ခေါ် ဆောင် သည့် ပြင်၊ ငါ့ ဗိ မာန် တော် ကို လူ အ မျိုး မျိုး တို့ ဆု တောင်း ပ ဌ နာ ပြု ရာ ဗိ မာန် ဟု သ မုတ် အံ့ သည် နှင့် အ ညီ၊ ထို ဗိ မာန် တော် တွင် ရွှင် လန်း ခွင့် ပေး လျက်၊ သူ တို့ မီး ရှို့ ရာ သ က္ကာ မှ စ၍ ယဇ် အ မျိုး မျိုး ကို၊ ငါ့ ပ လ္လင် တော် ပေါ် တွင် လက် ခံ လိမ့် မည်။8 နှင် ထုတ် ခံ ရ သော ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ကို စု ရုံး သော အ ခါ၊ စု ရုံး ပြီး လူ မျိုး တော် ပြင်၊ အ ခြား လူ တို့ ပါ၊ စု ရုံး ဦး မည် ဟူ၍၊ ငါ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဗျာ ဒိတ် ရှိ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။9 တော ပိတ် ပေါင်း ရှိ သား ရဲ မှ စ၍ သစ် တော သား ရဲ အ ပေါင်း တို့၊ မျို စား ရန် ဝင် လာ ကြ လော့။10 မြို့ စောင့် ရှိ သ မျှ တို့ သည် မျက် စိ ကွယ်၍၊ အ သိ ပ ညာ ကင်း ကြ၏။ ရှိ သ မျှ တို့ သည် အ အိပ် ခုံ မင် သ ဖြင့်၊ ဝပ် လျား ယောင် ယမ်း လျက်၊ အ၍ မ ဟောင် တတ် သော ခွေး များ ဖြစ် ကြ ၏။11 အ စား ကြူး၍ တင်း မ တိမ် နိုင် သော ခွေး များ ဖြစ် သည် နှင့် ဉာဏ် ကင်း သော သိုး ကျောင်း များ ပါ တ ကား။ ရှိ သ မျှ သော အ သီး အ သီး တို့ သည်၊ ကိုယ့် ကျိုး ကို ရှာ၍၊ ကိုယ့် လမ်း သို့ လွဲ သွား ကြ ၏။12 သူ တို့ က၊ လာ ကြ၊ စ ပျစ် ရည် ကို ငါ ယူ ခဲ့ မည်။ သေ ရည် သေ ရက် ကို သောက် ကြူး ကြ စို့။ နက် ဖြန် နေ့ လည်း ယ နေ့ ကဲ့ သို့ မ နှိုင်း ယှဉ် နိုင် သော ပွဲ နေ့ ကြီး ဖြစ် လိမ့် မည် ဟု ဆို တတ် ကြ ၏။