1 သင် က၊ အား မ ရ ဟု ဆို လျက်။ နှစ် ပေါင်း များ စွာ နီး ကပ် သော ဒု က္ခ သင့် ရာ နေ့ ရက် များ မ ရောက် မှီ အ တွင်း။ နေ လ ကြယ် များ အ လင်း ကွယ်၍၊ မိုဃ်း ရွာ ပြီး နောက် မ အုံ့ ပြန် မှီ အ တွင်း။ သင့် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် အား သ တိ ရ လော့။2 3 ထို ကာ လ။ အိမ် စောင့် သူ တို့ တုန် လှုပ် ခြင်း၊ အ စွမ်း ကောင်း သူ တို့ ခါး ကိုင်း ခြင်း ဖြစ် ရ လျက်။ ထောင်း ဖွတ် သူ မ နည်း လှ သည် နှင့် ရပ် စဲ လျက်။ လေ သာ ပြ တင်း မှ စီး ကြည့် တတ် သော မိန်း မ တို့ လည်း မျက် စိ မှုံ သည့် ပြင်။ မောင်း ထောင်း သံ စဲ လျှင်၊ လမ်း တံ ခါး ပိတ်၏။ ငှက် သံ ကြား လျှင် နိုး ထ လျက်။ သီ ချင်း သည် သ တို့ သ မီး အ ပေါင်း တို့ ရှုတ် ချ ရာ ရောက် လိမ့် မည်။4 5 ၎င်း ပြင်။ အ မြင့် ကို ကြောက် လျက်။ လမ်း၌ ဘေး ဒု က္ခ များ မည် ထင် မြင်၍။ ဗာ တံ ကို ရွံ့ ရှာ လျက်။ ကျိုင်း ကောင် သ ဘွယ် ကိုယ် လက် လေး သည့် ပြင်။ ဖ ရဲ သီး လည်း အ ချည်း အ နှီး ဖြစ် လိမ့် မည်။ အ သို့ ဆို သော်။ ထာ ဝ ရ ဘုံ သို့၊ လူ သွား ဆဲ ဖြစ် လျက်။ မြို့ လမ်း တွင် ငို ချင်း သည် တို့ ရှောက် သွား လျက် ရှိ ကြ လေ ပြီ။6 ငွေ ဆိုင်း ကြိုး ပြတ် ခြင်း၊ ရွှေ မီး ခွက် အက် ခြင်း၊ စမ်း တွင်း ပေါ် မှာ အိုး ကွဲ ခြင်း၊ ရေ တွင်း၌ စက် ပျက် ခြင်း များ ရှိ သည် နှင့်။7 မြေ မုန့် သည် ဖြစ် ခဲ့ ရင်း အ တိုင်း မြေ ဖြစ် ပြန်၍။ သက် ဇီ ဝ လည်း၊ ပေး အပ် တော် မူ ခဲ့ သော ဘု ရား သ ခင် ထံ ပြန် ရောက် လိမ့် မည်။8 အ န တ္တ၊ အ န တ္တ၊ အ ရာ ခပ် သိမ်း သည် အ န တ္တ တည်း ဟု အာ စ ရိ ယ က ကြား ပြော လေ၏။9 ၎င်း ပြင်။ အာ စ ရိ ယ သည် ပ ညာ ရှိ သည် ဖြစ်၍။ ပြည် သူ တို့ အား၊ အ သိ ပ ညာ ကို ဆက် လက် သင် ပြ သည့် ပြင်။ ပုံ ပြင် စ ကား များ ကို နှိုင်း ချိန်၌ ရွေး ချယ် စီ စဉ် ထား ခဲ့ လေ ပြီ။10 အာ စ ရိ ယ သည်။ နှစ် သက် ဘွယ် စ ကား များ ကို၎င်း၊ ဖြောင့် မတ် သော စာ၊ မှန် ကန် ရာ စ ကား များ ကို၎င်း၊ ကိုယ် တွေ့ လိုက် ရှာ ခဲ့ ပြီ။11 ပ ညာ ရှိ တို့ စ ကား များ သည် ချွန်း ကဲ့ သို့၎င်း၊ ထိန်း ကျောင်း သူ တ ဦး တည်း က ပေး သ ဖြင့်၊ အ ပုံ ပုံ စု ဆောင်း၍ စိုက် ထား သော သံ ချောင်း များ ကဲ့ သို့၎င်း ဖြစ်၏။12 ၎င်း ပြင်၊ ငါ့ သား၊ သ တိ ထား လော့။ စာ အ က္ခ ရာ များ ကို ပြင် ဆင်၍ မ ကုန်။ အ သင် အ ကြား အား ကြီး သ ဖြင့် ကိုယ် ခ န္ဓာ နွမ်း ရိ လေ၏။13 အ ဆုံး စ ကား မူ ကား။ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ကြား သိ ခဲ့ ပြီ။ လူ ရှိ သ မျှ တာ ဝန် ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ။ ပ ညတ် တော် များ ကို စောင့် ရှောက်၍ ဘု ရား သ ခင် ကို ခန့် ညား လော့။14 အ သို့ ဆို သော်၊ ဘု ရား သ ခင် သည် ကွယ် ဝှက် သ မျှ အ မှု နှင့်၊ စပ် ဆိုင် သော အ ရာ ရာ ကို။ ကောင်း သည် ဖြစ် စေ၊ ဆိုး သည် ဖြစ် စေ၊ ထုတ် ဘော် စီ ရင် တော် မူ အံ့ သ တည်း။