1 မာ စ ဘု ရင်၊ လေ မွေ လ မင်း၏ မယ် တော် သည်၊ သား တော် အား ဆုံး မ သော စ ကား များ ကား၊2 ငါ့ သား၊ မည် သို့ နည်း။ ငါ့ ရင် သွေး၊ မည် သို့ နည်း။ ငါ သ စ္စာ ဆို၍ ဖွား ရ သော သား၊ မည် သို့ နည်း။3 မိန်း မ တို့ အား၊ သင့် အင် အား ကိုလည်း ကောင်း၊ ဘု ရင် မင်း တို့ ကို ဖျက် ဆီး တတ် သော သူ တို့ အား၊ အ မှု အ ရေး များ ကိုလည်း ကောင်း၊ မ အပ် နှင့်။4 အို လေ မွေ လ၊ စ ပျစ် ရည် သောက် ခြင်း သည်၊ ဘု ရင် မင်း တို့ နှင့်လည်း ကောင်း၊ အ ရက် တပ် မက် ခြင်း လည်း၊ မင်း တို့ နှင့် လည်း ကောင်း၊ မ သင့် မ လျော်။5 သောက် လျှင်၊ တ ရား ဥ ပ ဒေ ကို မေ့ လျော့၍၊ ဆင်း ရဲ သား တို့ အ မှု ကို၊ အ လွဲ ဆုံး ဖြတ် လိမ့် မည်။6 ဆုံး လု သော သူ့ အား သာ၊ အ ရက် ကိုလည်း ကောင်း၊ စိတ် နာ သော သူ့ အား သာ စ ပျစ် ရည် ကိုလည်း ကောင်း၊ တိုက် လော့။7 ထို သူ သည် သောက်၍ ဆင်း ရဲ ခြင်း ကို မေ့ လျော့ လျက်၊ ဒု က္ခ ကို လည်း သ တိ မ ရ ဘဲ ရှိ ပါ စေ။8 ထု ချေ ခြင်း ငှာ မ စွမ်း သန် သော၊ အ နိ စ္စ ရောက် အံ့ သူ တို့ အ တွက်၊ နှုတ် မြွက် လျက် တ ရား စီ ရင် လော့။9 ဆင်း ရဲ သူ၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ အ မှု ကို၊ နှုတ် မြွက်၍ တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် လော့။10 နှ လုံး ရည် ကောင်း သော မိန်း မ ကို၊ မည် သူ တွေ့ ရ သ နည်း။ ထို မိန်း မ သည် ပ တ္တ မြား ထက် လွန်၍ ထိုက် တန်၏။11 ခင် ပွန်း သည်၊ သူ၌ စိတ် ချ သ ဖြင့်၊ အ မြတ် နှင့် ပြည့် စုံ လိမ့် မည်။12 ခင် ပွန်း အား လည်း၊ အ ဆိုး မ ဖက်၊ တစ် သက် လုံး ကောင်း စား စေ တတ်၏။13 သိုး မွေး နှင့် ဝါ ကို ရှာ၍၊ လက် ဖြင့် စိတ် တိုင်း ကျ လုပ် တတ်၏။14 ကုန် သင်္ဘော ကဲ့ သို့၊ ဝေး သော အ ရပ် မှ စား ရန် ကို ဆောင် ခဲ့ တတ်၏။15 မိုး မ လင်း မီ ထ လျက်၊ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ အား စား ရန် ကိုလည်း ကောင်း၊ ကျွန် မ တို့ အား လုပ် ငန်း ကိုလည်း ကောင်း၊ စီ မံ တတ်၏။16 စဉ်း စား ဆင် ခြင်၍၊ မြေ ကွက် ကို ဝယ်၏။ ကိုယ် တိုင် လုပ် ရ သော အ ကျိုး ဆက် နှင့်၊ စ ပျစ် ခြံ ကို စိုက် ပျိုး၏။17 ခွန် အား ကို ခါး စည်း၍၊ လက် ရုံး လည်း သန် မာ စေ တတ်၏။18 ကိုယ်၏ ကုန် သွယ် ခြင်း ကောင်း သည် ဟု သိ မြင်၍၊ မီး ခွက် သည် တစ် ညဉ့် လုံး မ ငြိမ်း တတ်။19 ရစ် ကို ကိုင် ဝင့်၍၊ ဝင် ရိုး ဖြင့် ဗိုင်း ငင့် တတ်၏။20 ဆင်း ရဲ သူ တို့ အား လက် ဆန့်၍ လည်း ကောင်း၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ အား လက် လှမ်း၍ လည်း ကောင်း၊ ပေး ကမ်း တတ်၏။21 အိမ် သူ အိမ် သား အ ပေါင်း တို့ သည်၊ အ ဝတ် နီ ဝတ် ဆင် ရ ကြ သော ကြောင့်၊ မိုး ပွင့် ကျ သော်၊ စိုး ရိမ် ရန် မ ရှိ။22 ကိုယ် အ ဖို့ အိပ် ရာ ခင်း များ ကို ရက်၍၊ ပိတ် ချော နှင့် မောင်း သော အ ထည် ကို ဝတ် ဆင် တတ်၏။23 ခင် ပွန်း လည်း မြို့ တံ ခါး ဝ တွင်၊ ပြည် ရှိ လူ ကြီး များ နှင့် အ တူ ထိုင်၍ ဩ ဇာ ရှိ၏။24 ပိတ် တ ဘက် ကို ရက်၍ ရောင်း တတ်၏။ ကုန် သည် တို့ အား ခါး စည်း များ ကို ရောင်း ချ တတ်၏။25 ခွန် အား နှင့် ဂုဏ် အ သ ရေ ကို ဆင် ယင် ရ သ ဖြင့်၊ နောက် နောင် ထောက် ရှု၍၊ ရယ် ရွှင် ခွင့် ရှိ၏။26 ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် ယှဉ်၍ နှုတ် မြွက် သည့် ပြင်၊ က ရု ဏာ တ ရား လည်း လျှာ တွင် တည်၏။27 အိမ် သူ အိမ် သား တို့၏ အ မှု အ ရေး ကို စောင့် ကြည့် လျက်၊ ပျင်း ရိ ခြင်း အ စာ ကို မ စား တတ်။28 သား သ မီး တို့ သည်၊ ထ၍ ချီး မြှောက် ကြ၏။29 ခင် ပွန်း က လည်း၊ များ စွာ သော အ မျိုး သ မီး တို့ သည်၊ နှ လုံး ရည် ကောင်း လျက် ပြု လုပ် ကြ သော် လည်း၊ ရှင် မ သည် ထို ထို သူ တ ကာ တို့ ထက် လွန် ကဲ ပြီ ဟူ၍ ချီး မွမ်း၏။30 ဖွယ် ရာ ခြင်း သည်၊ လှည့် စား၍၊ အ ဆင်း လှ ခြင်း လည်း၊ အ ချည်း နှီး ဖြစ် တတ်၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ခန့် ညား သော မိန်း မ မူ ကား၊ ချီး မွမ်း ခံ ရ လိမ့် မည်။31 ထို မိန်း မ အား၊ ကိုယ် တိုင် လုပ် ရ သော အ ကျိုး ဆက် ကို အပ် ပေး၍၊ မြို့ တံ ခါး ဝ တွင် လည်း၊ ကိုယ့် အ မှု အ ရာ များ ကို ချီး မွမ်း ပါ စေ။