1 ထို အ ခါ၊ ယော ဘ တုံ့ ပြန် မိန့် မြွက် ဆို သည် ကား၊ ထို သို့ မှန် ကြောင်း ကို ငါ ဧ ကန် သိ၏။ သို့ ရာ တွင် လူ သည် ဘု ရား သ ခင် နှင့် ဘက် ပြိုင်၍၊ မည် သို့ ဖြောင့် မတ် ရာ ရောက် နိုင် သ နည်း။2 3 ကိုယ် တော် နှင့် ဘက် ပြိုင် လို လျှင်၊ မေး ခွန်း တော် တစ် ထောင် အ နက်၊ တစ် ခွန်း ကို မျှ မ ဖြေ နိုင်။4 ကိုယ် တော် သည်၊ ဉာဏ် ပ ညာ ချွန် လျက်၊ တန် ခိုး ကြီး လျက် ရှိ တော် မူ သည် နှင့်၊ မည် သူ သည် စိတ် ခဲ ယဉ်း စွာ ခု ခံ၍၊ ဒဏ် ကင်း လျက် နေ ရ ဖူး သ နည်း။5 တောင် များ ကို ရုတ် တ ရက် ရွှေ့၍၊ အ မျက် တော် ကြောင့် ဖြို လှဲ တော် မူ၏။6 မြေ ပ ထ ဝီ ကို နေ ရာ ရင်း မှ လှုပ် ရှား တော် မူ၍၊ တည် ရာ တိုင် များ လည်း တုန် လှုပ် ရ၏။7 နေ ကို မြစ် တား တော် မူ၍ မ ထွက်၊ ကြယ် များ ကို လည်း ကာ ရံ၍ တံ ဆိပ် ခတ် ပိတ် တော် မူ၏။8 မိုး ကောင်း ကင် ကို ကိုယ် တော် တစ် ပါး တည်း ကြက်၍၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ လှိုင်း တံ ပိုး ပေါ် တွင် စက် တော် ဖြန့် လေ၏။9 ခု နစ် စဉ်၊ အဿ ဝ နီ၊ ကြ တ္တိ ကာ မှ စ သော၊ တောင် မျက် နှာ တိုက် ခန်း များ ကို ဖန် ဆင်း လျက်၊10 စူး စမ်း၍ မ မီ နိုင် သော တန် ခိုး ကြီး များ ကို လည်း ကောင်း၊ ရေ တွက်၍ မ ကုန် နိုင် သော အံ့ ဖွယ် ရာ များ ကိုလည်း ကောင်း၊ စီ ရင် တော် မူ၏။11 အ နား မှာ သီ ကြွ တော် မူ၍ ငါ မ မြင်၊ လွန် ကြွ တော် မူ၍ လည်း၊ ငါ မ သိ။12 ဖမ်း ဆီး တော် မူ ရာ၌၊ အ ဘယ် သို့ ပြု တော် မူ သ နည်း ဟု ဆို လျက်၊ မည် သူ တွန်း လှန် နိုင် သ နည်း။13 ဘု ရား သ ခင် သည်၊ အ မျက် တော် ကို ပြန် သိမ်း တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ရေ နတ် န ဂါး ကို ကူ ညီ သူ တို့ သည်၊ လက် တော် အောက် သို့ ဝတ် လျှိုး ရ သည် မှန် လျှင်၊14 ငါ မူ ကား၊ စ ကား ရွေး ချယ်၍၊ ကိုယ် တော့် အား ထု ချေ နိုင် သ လော။15 အ ကယ်၍ ငါ ဖြောင့် မတ် သော် လည်း၊ မ ထု ချေ ဘဲ၊ တစ် ဘက် အ မှု သည့် ထံ၊ အ သ နား ခံ တော့ မည်။16 ငါ ခေါ်၍ ထူး တော် မူ သော် လည်း၊ စ ကား ကို နား ညောင်း တော် မူ ပြီ ဟု မ ယုံ နိုင်။17 မိုး သက် မုန် တိုင်း ဖြင့် ငါ၌ အ နာ တ ရ ပြု၍၊ ဒဏ် ချက် ရာ ကို လည်း၊ အ ကြောင်း မဲ့ များ ပြား စေ လျက်၊18 အ သက် ရှူ သာ ခွင့် မ ပြု ဘဲ၊ နစ် နာ ခြင်း နှင့် ပြည့် ဝ စေ တော် မူ လိမ့် မည်။19 သန် စွမ်း သူ၏ တန် ခိုး အ ကြောင်း နှင့် စပ် လျဉ်း လျှင်၊ ငါ ပင် ရှိ သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ တ ရား ဆုံး ဖြတ် ခြင်း အ ကြောင်း နှင့် စပ် လျဉ်း လျှင်၊ ငါ့ အား မည် သူ ချိန်း ချက် မည် နည်း ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ မိန့် တော် မူ၏။20 ငါ ဖြောင့် မတ် သော် လည်း၊ ငါ့ စ ကား ပင်၊ ငါ့ ကို အ ပြစ် စီ ရင် လိမ့် မည်။ စုံ လင် သော် လည်း၊ လိမ် လည် ကောက် ကျစ် ရာ ရောက် လိမ့် မည်။21 ငါ ကား စုံ လင်၏။ ကိုယ် ကို ဂ ရု မ စိုက်။ အ သက် ကို လည်း ပေါ့ ပေါ့ ဆ ဆ ပြု သ တည်း။22 ပိုင်း ခြား ခြင်း မ ရှိ သည် ကို ထောက်၍ ငါ က၊ ကိုယ် တော် သည် စုံ လင် သူ၊ ဆိုး သွမ်း သူ တို့ ကို ပယ် ရှင်း တော် မူ သည် ဟု ဆို လေ၏။23 သေ စေ တတ် သော ဘေး ဆိုး သည် ရုတ် တ ရက် သင့်၍၊ အ ပြစ် ကင်း သူ တို့ စိတ် ပျက် သည် ကို၊ ကဲ့ ရဲ့ တော် မူ၏။24 မြေ ကြီး ကို လူ ဆိုး တို့ လက် သို့ အပ် နှင်း၍၊ တ ရား မင်း တို့ မျက် နှာ ကို ဖုံး အုပ် တော် မူ၏။ ကိုယ် တော် ပင် မ ဟုတ် ပါ လျှင်၊ မည် သူ ပြု ပါ သ နည်း။25 ငါ့ အ သက် တာ သည် ခြေ လျင် တော် ထက် မြန်၍ ကောင်း စား ခြင်း ကို မ မြင် ရ ဘဲ ထွက် ပြေး လျက်၊26 လှော် လောင်း ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ အ ကောင် ကို သုတ် သော လင်း ယုန် ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ပျံ သွား လေ၏။27 အ ကယ်၍ ငါ က၊ ညည်း တွား ခြင်း ကို မေ့ လျော့၍၊ မျက် နှာ ကြည် ကြည် ရွှင် ရွှင် နေ မည် ဟု အောက် မေ့ လျှင်၊28 ခံ စား ရ သ မျှ သော ဝေ ဒ နာ အ တွက် ကြောက် ရွံ့၍၊ အ ပြစ် မ ကင်း ပါ ဟု အ စီ ရင် ခံ ရ မည် ကို အ ကျွန်ုပ် သိ လျက်၊ အ ဘယ့် ကြောင့် အ ချည်း အ နှီး ကြိုး စား ရ မည် နည်း။29 30 မိုး ပွင့် ရေ ဖြင့် ချိုး လျက်၊ လက် များ ကို စင် ကြယ် အောင် ဆေး သော် လည်း၊31 မ စင် တွင်း၌ အ ကျွန်ုပ် ကို နှစ် တော် မူ သ ဖြင့်၊ အ ဝတ် က ပင် စက် ဆုပ် ရွံ့ ရှာ ပါ လိမ့် မည်။32 စီ ရင် ရာ သို့ စုံ ညီ သွား ရောက်၍၊ ငါ ထု ချေ လျှောက် လဲ ခွင့် ရ ရန်၊ ကိုယ် တော် သည် ငါ ကဲ့ သို့ လူ ဖြစ် တော် မူ သည် မ ဟုတ် ပါ။33 နှစ် ဘက် တို့ အ ပေါ် တွင်၊ လက် ဝါး စီး အုပ်၍၊ အ လယ်၌ စုံ ရာ သ မာ ဓိ လည်း မ ရှိ ချေ။34 အာ ဏာ တော့် ရိုက် ဒဏ် ကို၊ ငါ၌ ရပ် စဲ၍၊ ဘေး လည်း ငါ့ အား မ ချောက် ပါ စေ နှင့်။35 သို့ မှ ကိုယ် တော် ကို မ ကြောက် မ ရွံ့ လျှောက် ထား ဝံ့ ပါ မည်။ အ သို့ ကြောင့် ဆို သော်၊ ကိုယ်၌ ကြောက် ရွံ့ ရန် မ ရှိ သော ကြောင့် တည်း။