1 ငါ အ သက် ရှင် ခြင်း ကို စိတ်၌ စက် ဆုပ် လျက် ရှိ၏။ ညည်း တွား ခြင်း ကို ပြု မြဲ ပြု၍၊ နစ် နာ သည့် အ တိုင်း ပင် ပြော ဆို ပါ မည်။2 ဘု ရား သ ခင် အား ငါ က၊ အ ပြစ် စီ ရင် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ဘက် ပြိုင် တော် မူ ရန် အ ကြောင်း ကို လည်း၊ ဖော် ပြ တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် ပါ မည်။3 ညှဉ်း ပန်း တော် မူ ခြင်း၊ လက် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း ရာ ကို ရွံ့ ရှာ ခြင်း၊ လူ ဆိုး တို့ အ ကြံ အ စည် ပါ တွင် ရောင် ခြည် တော် လွှတ် ခြင်း များ သည်၊ ကိုယ် တော်၌ အ ကျိုး ရှိ ပါ သ လော။4 မံ သ စ က္ခု ရှိ၍၊ လူ့ ဘာ ဝ အ တိုင်း မြင် တော် မူ သ လော။5 အ ကျွန်ုပ် သည် လူ ဆိုး မ ဟုတ် ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ လက် တော် မှ ကယ် လွှတ် နိုင် သူ မ ရှိ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ သိ တော် မူ ပါ လျက်၊ အ ကျွန်ုပ်၏ အ ပြစ် ဒု စ ရိုက် ကို စီ စစ် ရှာ ဖွေ တော် မူ သည် မှာ၊ ကိုယ် တော်၏ အ သက် တာ နှစ် များ သည်၊ လူ တို့၏ အ သက် တန်း နှင့် တူ မျှ ပါ သ လော။6 7 8 အ ကျွန်ုပ် ကို ပုံ ကျ အောင် လက် တော် စုံ ဖြင့် လှည့် ပတ် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော် လည်း၊ ဖျက် ဆီး တော် မူ ပြီ တ ကား။9 အိုး မြေ လုပ် သ ကဲ့ သို့၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ကြောင်း ကို သ တိ ရ တော် မူ ပါ။ မြေ မုန့် ဖြစ် ပြန် စေ တော် မူ မည် လော။10 အ ကျွန်ုပ် တို့ နို့ ရည် ကဲ့ သို့ သွန်း လောင်း၍၊ နို့ ဓမ်း ကဲ့ သို့ ခဲ ပျစ် စေ တော် မူ ပြီ မ ဟုတ် လော။11 အ ရေ အ သား နှင့် ဖုံး လွှမ်း၍၊ အ ရိုး အ ကြော များ နှင့် လည်း ဖွဲ့ စည်း တော် မူ ပါ ပြီ။12 အ ကျွန်ုပ် အား အ သက် နှင့် ကျေး ဇူး ကို သ နား၍၊ စိတ် ဝိ ညာဉ် ကို ကြည့် ရှု စောင့် ထိန်း တော် မူ ခဲ့ သော် လည်း၊13 ဖြစ် ပျက် သ မျှ ကို စိတ် တော်၌ သို ထား တော် မူ လျက် ရှိ ကြောင်း၊ အ ကျွန်ုပ် သိ လှ ပါ၏။14 အ ကျွန်ုပ် ပြစ် မှား မိ လျှင်၊ ကိုယ် တော် မှတ် တော် မူ လိမ့် မည်။ ဒု စ ရိုက် ကင်း သည် ဟူ၍ လည်း ပြ ဋ္ဌာန်း တော် မူ မည် မ ဟုတ်။15 ဆို သွမ်း လျှင် အ မင်္ဂ လာ ရှိ မည်။ ဖြောင့် မတ် သော် လည်း၊ အ ရှက် ပြည့် လျက်၊ ဒု က္ခ ဆင်း ရဲ ကို ဆင် ခြင်၍၊ မော် ကြည့် ဝံ့ မည် မ ဟုတ်။16 မောက် မာ လျှင်၊ ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ လိုက် လံ၍၊ အံ့ ဖွယ် သ ရဲ များ ကို အ ကျွန်ုပ်၌ ပြု တော် မူ ဦး မည် တ ကား။17 အ ကျွန်ုပ် တစ် ဘက်၌ သက် သေ များ ကို အ တန် တန် ပြ လျက်၊ အ မျက် တော် ကို တိုး ပွား စေ တော် မူ သ ဖြင့်၊ တစ် တပ် နောက် တစ် တပ် မ ပြတ် လုပ် ကြံ ခံ ရ လေ၏။18 အ ကျွန်ုပ် ကို လွယ် သော ဝမ်း မှ၊ အ ဘယ့် ကြောင့် ထုတ် တော် မူ ပါ သ နည်း။ မ ထုတ် ခဲ့ လျှင်၊ မည် သူ မျှ မ မြင် ရ ဘဲ သေ လွန် သ ဖြင့်၊19 မ ဖြစ် သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လျက် ဝမ်း မှ ပင် သင်္ချိုင်း သို့ ပို့ ခဲ့ ရ လေ ပြီ။20 အ သက် တာ မှာ၊ တို သည် မ ဟုတ် ပါ လော။ ထို့ ကြောင့်၊ သေ ခြင်း အ ရိပ် ကျ၍ မှောင် မိုက် သော ပြည်၊ သေ ခြင်း အ ရိပ် ရောက် ရာ၊ အ စီ အ စဉ် မဲ့ တ ခဲ နက် မှောင် မိုက် အ တိ၊ မည်း နက် ရောင် တောက် ထွန်း လျက်၊ မ ပြန် လမ်း တည်း ဟူ သော ပြည် သို့၊ မ သွား ရ သေး မီ အ ကြား၊ တ ခ ဏ မျှ ကြည် ရွှင် စွာ နေ ရ စေ ရန်၊ ကွေ ကွင်း တော် မူ လျက်၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ရှိ ပါ လေ စေ ဟု မြွက် ဆို လေ၏။21