1 ထို့ နောက်၊ ယော ဘ သည် ပုံ ဆောင် ချက် ကို ဆက် လက် မြွက် ဆို သည် ကား၊2 ငါ့ ကို ဘု ရား သ ခင် စောင့် ထိန်း တော် မူ၍၊ ဦး ခေါင်း ပေါ် တွင် မီး ခွက် တော် ထွန်း တောက် သော အ လင်း ကြောင့်၊ မှောင် မိုက် မှာ ငါ လျှောက် သွား နိုင် သော ရှေး ကာ လ လ ရက် များ၌၊ ငါ ဖြစ် ဖူး သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပြန် ပါ စေ သော။3 4 ဘု ရား သ ခင် နှင့် အ ကျွမ်း ဝင် ခွင့် သည်၊ ငါ့ တဲ ပေါ် တွင် ကိန်း ဝပ် လျက်၊ ငါ အ ရွယ် ကောင်း သည့် ကာ လ၊ သား သ မီး တို့ ခြံ ရံ လျက်၊ ငါ နှင့် အ တူ အ န န္တ တန် ခိုး ရှင် ရှိ တော် မူ သေး သော ကာ လ၊ ကျောက် တောင် မှ၊ ငါ ရှိ ရာ သို့ ဆီ အ ဖြာ ဖြာ စီး ထွက် လျက်၊ ငါ့ ခြေ မြုပ် အောင် နို့ ဓမ်း ကို နင်း ရ သော ကာ လ၌ ဖြစ် ဖူး သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပြန် ပါ စေ သော၊5 6 7 ရွှေ မြို့ တော် တံ ခါး သို့ သွား ရောက်၍၊ လမ်း ဆုံ တွင် ငါ့ ထိုင် ရာ ကို ပြင် ဆင် သော အ ခါ၊8 ငါ့ ကို မြင် သော်၊ လူ ပျို တို့ ဆုတ် ခွာ လျက်၊9 လူ အို တို့ ထ ရပ် နေ ကြ သည့် ပြင်၊ အ ရာ ရှိ တို့ မ ပြော မ ဆို၊ နှုတ် ကို လက် ပိတ် လျက်၊10 အာ ခေါင်၌ လျှာ ကပ် သ ဖြင့်၊ မှူး မတ် တို့ စ ကား သံ ငြိမ်း ရ လေ ၏။11 ဟစ် ခေါ် ရ သော ဆင်း ရဲ သူ နှင့်၊ ကိုး ရာ မဲ့ ဖ သက် ဆိုး တို့ ကို၊ ငါ ကယ် လွှတ် လေ့ ရှိ သည့် အ တိုင်း၊ နား ကြား လျှင် ကြား ချင်း၊ ငါ့ ကို ကောင်း ကြီး ပေး၍၊ မျက် စိ မြင် လျှင် မြင် ချင်း သက် သေ ခံ ကြ၏။12 13 ပျက် စီး လု သူ ပြု သော ဩ ဘာ သည်၊ ငါ့ အ ပေါ် တွင် တည် လျက်၊ မု ဆိုး မ လည်း၊ စိတ် ရွှင် လန်း၍ ကြွေး ကြော် ခွင့် ရှိ ချေ၏။14 ငါ သည် ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကို ဝတ် ဆင် ခြုံ ရုံ၍၊ တ ရား စောင့် ခြင်း လည်း၊ ဝတ် လုံ ဗောင်း ထုပ် သ ဖွယ် ဖြစ်၏။15 ငါ သည် ကန်း သူ၌ မျက် စိ၊ ချို့ တဲ့ သူ၌ ခြေ သ ဖွယ် ဖြစ်၏။16 နွမ်း ပါး သူ တို့၌ အ ဖ ဖြစ် လျက်၊ မ သိ မ ကျွမ်း သူ့ အ မှု ကို ငါ စီ စစ် သ ဖြင့်၊17 မ တ ရား သူ့ အ စွယ် ကို ချိုး ဖြတ်၍၊ ကိုက် စား သူ့ ကို ပ စပ် မှ ပင် နုတ် ယူ လေ၏။18 ငါ က လည်း၊ ကိုယ့် သိုက် မြုံ၌ သေ ခွင့် ရ လျက်၊ သဲ လုံး နှင့် အ မျှ အ သက် တာ တိုး ပွား ဦး မည်။19 ငါ့ အ မြစ် သည် ရေ ကို သုံး သောက် ခွင့်၊ အ ခက် အ လက် လည်း နှင်း ပေါက် တည် နေ ခွင့် ခံ စား သည့် အ လျောက်၊20 ငါ၏ ဘုန်း အ သ ရေ ပွင့် လန်း၍၊ စွဲ ကိုင် သော လေး ဟောင်း နွမ်း ခြင်း မ ရှိ ဟု အောက် မေ့ သည် နှင့် အ ညီ၊ ငါ အ ကြံ ပေး ရာ ကို တိတ် ဆိတ် စွာ ဆိုင်း လင့်၍၊21 လူ တို့ နား ထောင် ကြ၏။22 ငါ့ စ ကား သည် သူ တို့ အ ပေါ် သို့ စိမ့် ကျ၍၊ ငါ ပြော ဆို ပြီး နောက် မ တုံ့ ပြန် ကြ ချေ။23 မိုး ဦး ကျ၍ မိုး ရွာ ခြင်း ကို စောင့် စား သ ကဲ့ သို့၊ ငါ့ စ ကား ကို ပ စပ် ဟ လျက်၊ စောင့် စား လျက် နေ ကြ၏။24 သူ တို့ ယုံ ကြည် စိတ် ချ ခြင်း ကင်း သော အ ခါ၊ ငါ ပြုံး ရယ်၍၊ ငါ့ မျက် နှာ ကြည် လင် ခြင်း ကို သူ တို့ မ ချွတ် မ ယွင်း နိုင် ကြ။25 အ ကြီး အ ကဲ အ ဖြစ် ဖြင့် ထိုင် နေ လျက်၊ သူ တို့ လိုက် အပ် သော နည်း လမ်း ကို ငါ ရွေး ချယ်၍၊ ဗိုလ် ထု အ လုံး အ ရင်း၌ ရှင် ဘု ရင် ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ မြည် တမ်း သူ တို့ ကို နှစ် သိမ့် စေ သူ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ ငါ တည် နေ ခွင့် ရ သ တည်း။