1 ထို နောက် နှစ် နှစ် လွန် လျှင် ဖာ ရော မင်း မြင် မက် သည် ကား နိ လ မြစ် အ နီး တွင် ကိုယ် တိုင် ရပ် နေ ရာ၊2 ဝ ဖြိုး ၍ အ ဆင်း လှ သော နွား မ ခု နစ် ကောင် တို့ သည် မြစ် ထဲ မှ တက် လာ ပြီး လျှင် ကိုင်း တော ၌ ကျက် စား နေ ကြ ၏။3 ထို နွား မ များ နောက် ပိန် ကြုံ၍ အ ဆင်း မ လှ သော နွား မ ခု နစ် ကောင် တို့ လည်း မြစ် ထဲ မှ တက် လာ ပြီး လျှင် ယခင် နွား မ များ အ နီး ကမ်း ပေါ် တွင် ရပ် နေ ကြ စဉ်၊4 ပိန် ကြုံ၍ အ ဆင်း မ လှ သော နွား မ တို့ သည် ၀၍ အ ဆင်း လှ သော နွား မ ခု နစ် ကောင် တို့ ကို မျို စား ကြ ကုန်၏။ ထို နောက် ဖာ ရော မင်း နိုး လေ ၏။5 တစ် ဖန် စက်၍ မြင် ပြန် သည် မှာ ဖွံ့ ဖြိုး ၍ ကောင်း သော စ ပါး ခု နစ် နှံ သည် တစ် ပင် တည်း ၌ ထွက်၏။6 ထို နောက် ပိန် သေး၍ အ ရှေ့ လေ ဖျက် သော စ ပါး ခု နစ် နှံ ပေါက် ပြီး မှ၊7 ပိန် သေး သော စ ပါး နှံ သည် ဖွံ့ ဖြိုး၍ အောင် မာ သော စ ပါး ခု နစ် နှံ ကို မျို စား၏။ ထို နောက် ဖာ ရော မင်း နိုး ၍ အိပ် မက် ဖြစ် မှန်း ကို သိ လေ ၏။8 နံ နက် အ ချိန် ဖာ ရော မင်း သည် စိတ် ပူ ပန်၍ အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ဗေ ဒင် ဆ ရာ နှင့် ပ ညာ ရှိ အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် စေ ပြီး လျှင် အိပ် မက် တော် ကို ပြန် ပြော သော် လည်း မင်း အား ဖော် ပြ နိုင် သော သူ မ ရှိ ချေ။9 ထို အ ခါ ရေ ကြည် ဝန် က၊ ကျွန် တော် သည် ကိုယ့် အ ပြစ် ကို ယ နေ့ ဝန် ခံ သည် မှာ၊10 ကျွန် တော် မျိုး များ အ ပေါ် တွင် အ ရှင် မင်း အ မျက် ထွက် ၍ ကျွန် တော် နှင့် စား တော် ဝန် တို့ ကို ကိုယ် ရံ တော် မှူး အိမ် ၌ အ ကျဉ်း ထား တော် မူ ရာ၊11 ကျွန် တော် မျိုး တို့ သည် ကိုယ် စီ ဆိုင် ရာ အ နက် ပါ သော အိပ် မက် ကို တစ် ညဉ့် ချင်း တွင် မြင် မက် ကြ ပါ၏။12 ထို အ ရပ်၌ ကျွန် တော် မျိုး တို့ နှင့် အ တူ ရှိ သူ၊ ကိုယ် ရံ တော် မှူး၏ ကျွန် ဟေ ဗြဲ လုလင် တစ် ယောက် အား ပြန် ပြော သ ဖြင့် ကိုယ် စီ ဆိုင် ရာ အိပ် မက် အ နက် ကို ဖတ် ပါ ၏။13 ကျွန် တော် မျိုး တို့ အား ဖော် ပြ သည့် အ တိုင်း ဖြစ် ပျက် လျက် ရာ ထူး ရင်း ကို ကျွန် တော် မျိုး ရ ပြန် ၍ စား တော် ဝန် မူ ကား ဆွဲ တင် ခြင်း ကို ခံ ရ ပါ ပြီ ဟု ဖာ ရော မင်း အား လျှောက် လေ ၏။14 ထို အ ခါ ဖာ ရော မင်း သည် ယော သပ် ကို ခေါ် စေ သ ဖြင့် နှောင် တွင်း မှ အ ဆော တ လျင် ထုတ်၍ သူ သည်၊ ဆံ မုတ် ဆိတ် ရိတ် ခြင်း၊ အ ဝတ် လဲ ခြင်း များ ကို ပြု ပြီး လျှင် ရှေ့ တော် သို့ ဝင် ရောက် ရ ၏။15 ဖာ ရော မင်း က လည်း အိပ် မက် ကို ငါ မြင် မက် ပြီ၊ အ နက် ကို ဖတ် နိုင် သူ မ ရှိ၊ သင် သည် အိပ် မက် ကို ကြား ရ လျှင် ဖတ် နိုင် ကြောင်း ငါ ကြား ရ သည် ဟု ယော သပ် အား မိန့် ဆို သော်၊16 ယော သပ် က၊ ထို သို့ မ ဟုတ် ပါ။ ဘု ရား သ ခင် သည် အ ရှင် မင်း ကြီး အား သက် သာ ခြင်း အ ဖြေ ကို သ နား တော် မူ ပါ လိမ့် မည် ဟု ဆို၏။17 ဖာ ရော မင်း က လည်း ငါ မြင် မက် သည် မှာ၊18 နိ လ မြစ် ကမ်း ပေါ် တွင် ကိုယ် တိုင် ရပ် နေ ရာ ဝ ဖြိုး၍ အ ဆင်း လှ သော နွား မ ခု နစ် ကောင် တို့ သည် မြစ် ထဲ မှ တက် လာ ပြီး လျှင် ကိုင်း တော၌ ကျက် စား နေ ကြ ၏။19 ထို နွား များ နောက် ပိန် ကြုံ ကပ် ခြောက်၍ အ လွန် အ ရုပ် ဆိုး သော နွား မ ခု နစ် ကောင် တို့ လည်း တက် လာ ကြ၏။ ထို မျှ လောက် ဆိုး သော နွား မ တို့ ကို အိ ဂျစ် ပြည် တစ် ဝှမ်း လုံး တွင် တစ် ခါ မျှ မ မြင် စ ဖူး။20 ပိန် ကြုံ၍ အ ရုပ် ဆိုး သော နွား မ တို့ သည် ဝ သော ယ ခင် နွား မ ခု နစ် ကောင် တို့ ကို မျို စား ကြ ၏။21 ၀မ်း ထဲ သို့ ရောက် သော် လည်း ရောက် ကြောင်း ကို မည် သူ မျှ မ သိ နိုင်။ အ ရုပ် ဆိုး မြဲ ဆိုး လေ ၏။22 ထို နောက် ငါ နိုး၏။ တစ် ဖန် ငါ မြင် မက် ပြန် သည် မှာ အောင် မာ၍ ကောင်း သော စ ပါး ခု နစ် နှံ သည် တစ် ပင် တည်း ၌ ထွက် ၏။23 ထို နောက် ပိန် သေး ညှိုး နွမ်း၍ အ ရှေ့ လေ ဖျက် သော စ ပါး ခု နစ် နှံ ပေါက် ပြီး မှ၊24 ပိန် သေး သော စ ပါး နှံ သည် ကောင်း သော စ ပါး ခု နစ် နှံ ကို မျို စား၏။ ၎င်း အိပ် မက် ကို ဗေ ဒင် ဆ ရာ တို့ အား ငါ ပြန် ပြော သော် လည်း ဖော် ပြ နိုင် သူ မ ရှိ ဟု ယော သပ် အား မိန့် ဆို လေ ၏။25 ယော သပ် က လည်း အ ရှင် မင်း ကြီး မြင် မက် တော် မူ သော အိပ် မက် ကား၊ တစ် ပါး တည်း ဖြစ် ပါ၏။ ဘု ရား သ ခင် ပြု လ တ္တံ့ သော အ မှု ကို အ ရှင် မင်း အား ပြ တော် မူ ပြီ။26 ကောင်း သော နွား မ ခု နစ် ကောင် တို့ သည် ခု နစ် နှစ် ဖြစ် ပါ၏။ ကောင်း သော စ ပါး ခု နစ် နှံ လည်း ခု နစ် နှစ် ဖြစ် ပါ၏။ ထို အိပ် မက် တော် ကား တစ် ပါး တည်း ဖြစ် ပါ ၏။27 ထို နွား မ များ နောက် တက် လာ၍ ပိန် ကြုံ အ ရုပ် ဆိုး သော နွား မ ခု နစ် ကောင် နှင့် အ ရှေ့ လေ ဖျက် သော စ ပါး ဖျင်း ခု နစ် နှံ သည် ခု နစ် နှစ် ဖြစ် ပါ၏။ အ စာ ခေါင်း ပါး သော ခု နစ် နှစ် ပင် တည်း။28 ဘု ရား သ ခင် ပြု လ တ္တံ့ သော အ မှု ကို အ ရှင် မင်း အား ပြ တော် မူ ပြီ ဟူ၍ ကျွန် တော် မျိုး တင် လျှောက် ခဲ့ သည် မှာ၊29 အိ ဂျစ် ပြည် တစ် ဝှမ်း လုံး တွင် ပြန့် ပြော သော ခု နစ် နှစ် ဖြစ် ပါ လိမ့် မည်။30 ထို နောက် အ စာ ခေါင်း ပါး သော ခု နစ် နှစ် ဖြစ် လာ၍ အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ပြန့် ပြော ခြင်း ရှိ သ မျှ ကို ပင် သ တိ မ ရ နိုင် အောင် အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း ကပ် ကြောင့် ပြည် လုံး ကျွတ် ပျက် စီး ပါ လိမ့် မည်။31 ၎င်း ကပ် အ လွန် ကြီး သည့် အ တွက် ပြည် တော် တွင် ဖြစ် ခဲ့ ဘူး သော ပြန့် ပြော ခြင်း ကို မှတ် မိ ကြ မည် မ ဟုတ်။32 အ ရှင် မင်း ကြီး နှစ် ကြိမ် မြောက် အိပ် မက် မြင် ရ သည့် အ ကြောင်း မှာ ထို အ မှု ကို ဘု ရား သ ခင် အ တည် ပြု၍ မ ကြာ မီ စီ ရင် တော် မူ အံ့ သော ကြောင့် တည်း။33 ထို ကြောင့် အ ရှင် မင်း ကြီး၊ ပ ညာ ရှိ လျက် ဉာဏ် ကောင်း သူ တစ် ဦး ကို ရွေး ချယ်၍ အိ ဂျစ် ပြည် ပေါ် တွင် ခန့် ထား တော် မူ ပါ။34 အ ရှင် မင်း ကြီး၊ ထို သို့ စီ ရင် ၍ ပြည် တော်၌ ကြီး ကြပ် ကြည့် ရှု သူ တို့ ကို ခန့် ထား သ ဖြင့် ပြန့် ပြော သော ခု နစ် နှစ် ပတ် လုံး ပြည် တော် တွင် ငါး ဖို့ တစ် ဖို့ ခွန် ကောက် ယူ တော် မူ ပါ။35 ထို သူ တို့ သည် ဖြစ် လ တ္တံ့ သော မင်္ဂ လာ နှစ် များ တွင် ရိ က္ခာ ရှိ သ မျှ ကို စု သိမ်း၍၊ အ ရှင် မင်း ကြီး လက် အောက် မြို့ များ တွင် စ ပါး ရိ က္ခာ ကို ဆည်း ပူး စောင့် ရှောက် ကြ ပါ စေ။36 သို့ ဖြစ်၍ အိ ဂျစ် ပြည်၌ အ စာ ခေါင်း ပါး သော ခု နစ် နှစ် ရောက် သော အ ခါ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ စား သုံး ရန် ရိက္ခာ သို ထား လျက် ရှိ နှင့်၍ အ စာ ခေါင်း ပါး သော ကာ လ တွင် ပြည် တော် ပျက် ရ မည် မ ဟုတ် ပါ ဟု ဖာ ရော မင်း အား တင် လျှောက် ၏။37 ထို သို့ တင် လျှောက် သော စ ကား ကို ဖာ ရော မင်း မှ စ၍ ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း အ ပေါင်း တို့ နှစ် သက် ကြ သ ဖြင့်၊38 ဖာ ရော မင်း က၊ ဘု ရား သ ခင့် ဝိ ညာဉ် တော် တည်၍ ဤ သို့ သော သူ့ ကို ရှာ ဖွေ တွေ့ နိုင် အံ့ လော ဟု ကျေး ကျွန် သင်း ပင်း တို့ အား မေး ပြီး လျှင်၊39 ယော သပ် အား မိန့် ဆို သည် မှာ၊ ဘု ရား သ ခင် သည် ဤ အ မှု အ လုံး စုံ ကို သင် အား ဖော် ပြ တော် မူ သည် ဖြစ်၍ သင် ကဲ့ သို့ ပ ညာ ရှိ လျက် ဉာဏ် ကောင်း သူ မ ရှိ။40 သင် သည် နန်း တော် အုပ် ဖြစ် စေ။ သင့် အ မိန့် ကို ငါ့ ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ နာ ခံ ဆောင် ရွက် ကြ စေ။ ရာဇ ပ လ္လင် ဂုဏ် ကြောင့် သာ သင့် ထက် ငါ ကြီး မြတ် မည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း ကြည့် လော့။41 အိ ဂျစ် တစ် ပြည် လုံး အ ပေါ် တွင် သင့် ကို ငါ ခန့် ထား ပြီ ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ယော သပ် အား မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင်၊42 တံ ဆိပ် လက် စွပ် တော် ကို ချွတ် ၍ ယော သပ် လက်၌ ဆင် ယင် လျက် ပိတ် ချော ဝတ် လုံ ကို လည်း ဝတ် စေ၍၊43 လည်၌ ရွှေ စ လွယ် ကို တင် လေ ပြီး မှ ဒု တိ ယ ရ ထား ကို စီး စေ တော် မူ သ ဖြင့် ရှိ ခိုး ကြ ဟု သူ့ ရှေ့ မှာ ဟစ် ကြော် ကြ ရ၏။ ထို သို့ လျှင် အိ ဂျစ် တစ် ပြည် လုံး အ ပေါ် တွင် ခန့် ထား လေ ၏။44 ဖာ ရော မင်း က လည်း၊ ငါ သည် ဖာ ရော မင်း ဖြစ်၏။ သင့် အ ခွင့် မ ရှိ ဘဲ အိ ဂျစ် ပြည် တစ် ဝှမ်း လုံး တွင် မည် သူ မျှ လက် ခြေ ကို မ ကြွ ရ ဟု ယော သပ် အား မိန့် ဆို လေ ၏။45 ဖာ ရော မင်း သည် ယော သပ် ကို ဇာ ဖ ဏာ သ ဖာ ဏ ဟူ သော ဘွဲ့ နာ မ ဖြင့် မှည့် ခေါ်၍ သြ န မြို့ ရှိ ပ ရော ဟိတ် ပေါ တိ ဖေ ရ၏ သ မီး အာ သ နတ် နှင့် ထိမ်း မြား၏။ ထို သို့ ယော သပ် သည် အိ ဂျစ် ပြည် ကို လှည့် ကြည့် ရန် ထွက် သွား လေ ၏။46 ယော သပ် သည် အိ ဂျစ် ဘု ရင် ဖာ ရော မင်း ရှေ့ တော်၌ ခ စား ရ သော အ ခါ အ သက် သုံး ဆယ် ရှိ သ တည်း။ အ ထံ တော် မှ ထွက်၍ အီဂျစ် ပြည် တစ် လျှောက် လုံး သို့ လှည့် လည် လေ ၏။47 ပြန့် ပြော သော ခု နစ် နှစ် အ တွင်း လက် ဆုပ် လက် ကိုင် များ စွာ မြေ အ သီး အ နှံ ထွက် သည့် အ လျောက်၊48 အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ပြန့် ပြော သော ခု နစ် နှစ် ပတ် လုံး ရိ က္ခာ ရှိ သ မျှ ကို စု သိမ်း၍ မြို့ များ၌ လှောင် ထား လေ ၏။ အ ကြင် မြို့ ပတ် ဝန်း ကျင် လယ် ထွက် စ ပါး ကို ထို မြို့ တွင် ပင် လှောင် ထား လေ ၏။49 စ ပါး ကား သ မု ဒ္ဒ ရာ သဲ လုံး နှင့် အ မျှ မ ချင့် နိုင် သည့် တိုင် အောင် များ စွာ စု သိမ်း၍ မ ချင့် မ တွက် ဘဲ နေ သ တည်း။50 အ စာ ခေါင်း ပါး သော နှစ် မ ရောက် မီ ယော သပ် သည် သြ န မြို့ ရှိ ပ ရော ဟိတ် ပေါ တိ ဖေ ရ၏ သ မီး အာ သ နတ် ဖြင့် သား နှစ် ယောက် တို့ ကို ရ၍၊51 ငါ ပင် ပန်း ခံ ရ ခြင်း နှင့် အ ဘ အိမ် သူ အိမ် သား အ ပေါင်း ကို ဘု ရား သ ခင် မေ့ လျော့ စေ တော် မူ သည် ဟု ဆို ၍ သား ဦး ကို မ နာ ရှေ အ မည် ဖြင့် မှည့် လေ ၏။52 တစ် ဖန် တုံ၊ ငါ ဆင်း ရဲ ခံ ရာ ပြည် တွင် ဘု ရား သ ခင် သည် ငါ့ ကို ပွား များ စေ တော် မူ ပြီ ဟု ဆို၍ ဒု တိ ယ သား ကို ဧ ဖ ရိမ် အ မည် ဖြင့် မှည့် လေ ၏။53 ထို နောက် အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ပြန့် ပြော သော ခု နစ် နှစ် ကုန် လွန် ပြီး လျှင်၊54 ယော သပ် ပြော ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အ စာ ခေါင်း ပါး သော နှစ် များ အ စ ဖြစ် လျက် ခပ် သိမ်း သော ပြည် များ၌ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း ကပ် သင့် သော် လည်း အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ဆန် စ ပါး ရှိ ၏။55 အိ ဂျစ် ပြည် တစ် ဝှမ်း လုံး တွင် အ စာ ခေါင်း ပါး ၍ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ သည် ဆန် စ ပါး ရ ခြင်း ငှါ ဖာ ရော မင်း ထံ ဟစ် ကြ သော် ဖာ ရော မင်း က၊ ယော သပ် ထံ သို့ သွား ကြ။ သူ ဆို သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ ဟူ၍ အိ ဂျစ် တစ် ပြည် လုံး တွင် အ မိန့် ထုတ် ဆင့် လေ၏။56 မြေ တစ် ပြင် လုံး တွင် အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း ကပ် သင့် ရာ အိ ဂျစ် ပြည် တွင် လည်း ကပ် အား ကြီး သော ကြောင့် ယော သပ် သည် ကျီ တော် ရှိ သ မျှ ကို ဖွင့်၍ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ အား စ ပါး ကို ရောင်း ချ လေ ၏။57 မြေ တစ် ပြင် လုံး တွင် ထို ကပ် အား ကြီး သော ကြောင့် အ ပြည် ပြည် သား တို့ သည် စ ပါး ကို ဝယ် ခြင်း ငှါ အိ ဂျစ် ပြည် ယော သပ် ထံ လာ ရောက် ကြ ကုန် ၏။