1 บรรพ 5 จงขอบพระคุณพระเจ้า ที่ทรงช่วยให้พ้นจากความลำบาก จงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะพระองค์ประเสริฐเพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์1 พศด.16:24;2 พศด.5:13; 7:3; อสร.3:11; สดด.100:5; 106:1; 118:1; 136:1; ยรม.33:112 ให้ผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงไถ่ไว้แล้วกล่าวดังนั้นเถิดคือผู้ที่ทรงไถ่ไว้จากมือของคู่อริ3 และทรงรวบรวมเข้ามาจากแผ่นดินทั้งหลายจากตะวันออกและจากตะวันตกจากเหนือและจากใต้4 บ้างก็พเนจรอยู่ในถิ่นทุรกันดารในที่แห้งแล้งหาไม่พบทางที่จะเข้านครซึ่งพอจะอาศัยได้5 หิวโหยและกระหายจิตใจพวกเขาก็อ่อนระอาอยู่ภายใน6 เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์แล้วพระองค์ทรงช่วยกู้เขาให้พ้นจากความทุกข์ใจ7 พระองค์ทรงนำเขาทั้งหลายไปในทางตรงจนเขามาถึงนครซึ่งพอจะอาศัยได้8 ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย9 เพราะพระองค์ทรงให้ผู้ที่กระหายได้อิ่มเอมและผู้ที่หิว พระองค์ทรงให้เขาหนำใจด้วยของดี10 บ้างก็นั่งอยู่ในความมืดและเงามัจจุราชถูกขังอยู่ด้วยความทุกข์ยากและติดตรวน11 เพราะพวกเขากบฏต่อพระวจนะของพระเจ้าและหยามคำปรึกษาขององค์ผู้สูงสุด12 พระองค์ทรงทำให้ใจของเขาทั้งหลายถ่อมลงด้วยงานหนักเขาสะดุดและไม่มีใครช่วย13 เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์แล้วพระองค์ทรงช่วยเขาให้พ้นจากความทุกข์ใจ14 พระองค์ทรงนำเขาทั้งหลายออกมาจากความมืดและเงามัจจุราชและทรงหักโซ่ตรวนที่ล่ามตัวเขาให้ขาดสะบั้น15 ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย16 เพราะพระองค์ทรงพังประตูทองสัมฤทธิ์และทรงตัดซี่ลูกกรงเหล็กเสีย17 บ้างก็เป็นคนโง่ เพราะทางแห่งการละเมิดของพวกเขาและเพราะความชั่วของพวกเขา พวกเขาต้องทนทุกข์18 เขาทั้งหลายรังเกียจอาหารทุกชนิดและเข้าไปใกล้ประตูความตาย19 เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์แล้วพระองค์ทรงช่วยเขาให้พ้นจากความทุกข์ใจ20 พระองค์ทรงใช้พระวจนะของพระองค์ไปรักษาเขาทั้งหลายและทรงช่วยกู้เขาจากหลุมมรณา21 ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์เพราะความรักมั่นคงของพระองค์เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย22 และให้เขาทั้งหลายถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณและเล่าพระราชกิจของพระองค์ด้วยการร้องเพลงอย่างชื่นบาน23 บ้างก็ลงเรือไปในทะเลทำอาชีพอยู่บนน้ำกว้างใหญ่24 เขาทั้งหลายได้เห็นพระราชกิจของพระยาห์เวห์คือการอัศจรรย์ต่างๆ ในที่น้ำลึก25 เพราะพระองค์ทรงบัญชาให้เกิดลมพายุซึ่งโหมให้คลื่นทะเลกำเริบ26 คนเหล่านั้นถูกซัดขึ้นไปสู่ท้องฟ้า และลงไปสู่ที่ลึกจิตใจของเขาฝ่อไปในเหตุร้ายของเขา27 เขาทั้งหลายถลาและโซเซไปอย่างคนเมาและหมดปัญญา28 เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์แล้วพระองค์ทรงนำเขาออกจากความทุกข์ใจ29 พระองค์ทรงทำให้พายุสงบลงและคลื่นทะเลก็นิ่ง30 แล้วเขาทั้งหลายก็ยินดีเพราะมีความสงบและพระองค์ทรงนำเขามาถึงเมืองท่าที่เขาปรารถนา31 ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย32 ให้เขาทั้งหลายยกย่องพระองค์ในการชุมนุมของประชาชนและสรรเสริญพระองค์ในที่ประชุมของผู้อาวุโส33 พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำให้เป็นถิ่นทุรกันดารน้ำพุให้เป็นดินแห้งผาก34 แผ่นดินที่มีผลดกให้เป็นที่ร้างเปล่าและเค็มเพราะความชั่วร้ายของชาวแผ่นดินนั้น35 พระองค์ทรงเปลี่ยนถิ่นทุรกันดารให้เป็นสระน้ำแผ่นดินแห้งผากให้เป็นน้ำพุ36 และพระองค์ทรงให้คนหิวโหยอาศัยที่นั่นและพวกเขาสถาปนานครซึ่งพอจะอาศัยได้37 เขาทั้งหลายหว่านนา และปลูกสวนองุ่นและได้ผลดกมาก38 พระองค์ทรงอวยพรเขาทั้งหลาย เขาจึงทวีผลมากยิ่งและพระองค์มิได้ทรงให้สัตว์ของเขาลดจำนวนลง39 เมื่อเขาทั้งหลายถูกลดทอนจำนวนลงและถูกเหยียดให้ต่ำโดยการบีบบังคับกับความยากลำบากและความทุกข์โศก40 พระองค์ทรงเทความดูหมิ่นลงบนเจ้านายทรงทำให้พวกเขาพเนจรไปในที่ร้างเปล่าซึ่งไม่มีหนทาง41 แต่พระองค์ทรงยกคนขัดสนขึ้นจากความทุกข์ยากและทรงทำให้ครัวเรือนของพวกเขามากอย่างฝูงแพะแกะ42 คนเที่ยงธรรมเห็นและยินดีและความโหดร้ายทั้งปวงก็ปิดปากของมัน43 ผู้ใดมีปัญญาก็ให้เขาฟังสิ่งเหล่านี้ให้เขาพิจารณาถึงความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์