1 ตักเตือนให้ระวังความเกียจคร้านและความเท็จ บุตรชายของเราเอ๋ย ถ้าเจ้าเป็นผู้ประกันเพื่อนบ้านของเจ้าได้ทำสัญญาให้แก่คนอื่น2 ถ้าเจ้าติดบ่วงเพราะคำจากปากของเจ้าและเจ้าติดกับเพราะคำพูดของเจ้า3 บุตรชายของเราเอ๋ย จงทำอย่างนี้และช่วยตัวเจ้าให้รอดเถิดเพราะเจ้าตกอยู่ในกำมือเพื่อนบ้านของเจ้าแล้วไป รีบไปวิงวอนเพื่อนบ้านของเจ้า4 อย่าให้ตาของเจ้าหลับลงอย่าให้หนังตาของเจ้าปรือไป5 จงปลีกตัวของเจ้าจากภัย อย่างละมั่งที่ปลีกตัวจากพรานอย่างนกจากมือของคนจับนก6 คนเกียจคร้านเอ๋ย ไปหามดไป๊พิเคราะห์ดูทางของมัน และจงฉลาด7 โดยปราศจากผู้หัวหน้าเจ้าหน้าที่หรือผู้ปกครอง8 มันเตรียมอาหารของมันในฤดูแล้งและส่ำสมของกินของมันในฤดูเกี่ยว9 คนเกียจคร้านเอ๋ย เจ้าจะนอนนานเท่าใดเมื่อไรเจ้าจะลุกขึ้นจากหลับ10 หลับนิด เคลิ้มหน่อยกอดมือพักนิดหน่อย11 และความจนจะมาเหนือเจ้าอย่างคนจรและความขัดสน อย่างคนถืออาวุธ สภษ. 24:33-3412 คนไร้ค่า คือคนชั่วร้ายที่เที่ยวไปด้วยวาจาคดเคี้ยว13 ตาของเขาก็ขยิบ เท้าของเขาก็ขยับนิ้วของเขาก็ชี้ไป14 ประดิษฐ์ความชั่วร้ายด้วยใจตลบตะแลงหว่านความแตกร้าวอยู่เรื่อยไป15 เพราะฉะนั้นความหายนะจะมาถึงเขาอย่างปัจจุบันทันด่วนฉับพลันนั้นเองเขาจะแตกอย่างซ่อมไม่ได้16 มีหกสิ่งซึ่งพระเจ้าทรงเกลียดมีเจ็ดซึ่งเป็นที่น่าเกลียดน่าชังสำหรับพระองค์17 ตา ยโส ลิ้นมุสาและมือที่ทำโลหิตไร้ผิดให้ตก18 จิตใจที่คิดแผนงานโหดร้ายเท้าซึ่งรีบวิ่งไปสู่ความชั่ว19 พยานเท็จซึ่งหายใจออกเป็นคำมุสาและคนผู้หว่านความแตกร้าวท่ามกลางพวกพี่น้อง20 ตักเตือนให้ระวังการล่วงประเวณี บุตรของเราเอ๋ย จงรักษาบัญญัติของพ่อเจ้าและอย่าละทิ้งคำสั่งสอนของแม่เจ้า21 มัดมันติดไว้บนใจของเจ้าเสมอผูกมันไว้ที่คอของเจ้า22 เมื่อเจ้าเดิน มันจะนำเจ้าเมื่อเจ้านอนลง มันจะเฝ้าเจ้าและเมื่อเจ้าตื่นขึ้น มันจะพูดกับเจ้า23 เพราะพระบัญญัติเป็นประทีป และคำสอนเป็นสว่างและคำตักเตือนของวินัย เป็นทางแห่งชีวิต24 เพื่อสงวนเจ้าไว้จากหญิงชั่วร้ายจากลิ้นพะเน้าพะนอของหญิงสัญจร25 อย่าครุ่นปรารถนาความงามของนางอยู่ในใจของเจ้าอย่าให้นางจับเจ้าด้วยขนตาของนาง26 เพราะจะจ้างหญิงแพศยาด้วยขนมปังก้อนเดียวก็ยังได้แต่หญิงเล่นชู้ล่าชีวิตประเสริฐของชายทีเดียว27 ผู้ชายจะหอบไฟไว้ที่อกของเขาโดยไม่ให้เสื้อผ้าของเขาไหม้ได้หรือ28 หรือผู้ใดจะเดินบนถ่านที่ลุกโพลงโดยไม่ให้เท้าของเขาถูกไฟลวกได้หรือ29 บุคคลผู้เข้าหาภรรยาของเพื่อนบ้านก็เป็นอย่างนั้นแหละไม่มีผู้ใดที่แตะต้องนางแล้วจะไม่ถูกปรับโทษ30 ถ้าขโมยเข้าลัก เพื่อบรรเทาความอยากเมื่อเขาหิว หรือ คนไม่ดูหมิ่นขโมย คนก็ดูหมิ่นขโมยนั้นมิใช่หรือ31 ถ้าจับเขาได้ เขาต้องชำระคืนเจ็ดเท่าเขาจะต้องให้สิ่งของทั้งสิ้นในบ้านของเขา32 ชายใดที่ล่วงประเวณีผัวเมีย ย่อมไม่มีสามัญสำนึกผู้ใดที่กระทำอย่างนั้นก็ทำลายตนเอง33 เขาได้รับบาดแผลและความอัปยศและจะล้างความขายหน้าของตนหาได้ไม่34 เพราะความริษยากระทำให้คนเกรี้ยวกราดในวันที่เขาแก้แค้น เขาจะไม่เพลามือ35 เขาจะไม่รับค่าทำขวัญใดๆถึงเจ้าจะทวีของกำนัล เขาก็ไม่ยอมสงบ