1 ตักเตือนให้ระวังการโสโครก บุตรชายของเราเอ๋ย จงตั้งใจต่อปัญญาของเราจงเอียงหูของเจ้าฟังความเข้าใจของเรา2 เพื่อเจ้าจะรักษาความเฉลียวฉลาดไว้และริมฝีปากของเจ้าจะระแวดระวังความรู้3 เพราะริมฝีปากของหญิงชั่วนั้นก็หยาดน้ำผึ้งออกมาและคำพูดของนางก็ลื่นยิ่งกว่าน้ำมัน4 แต่ในที่สุด นางขมขื่นยิ่งกว่าบอระเพ็ดและคมอย่างดาบสองคม5 เท้าของนางก้าวลงไปสู่ความตายย่างเท้าของนางติดตามวิถีสู่แดนผู้ตาย6 นางไม่สนใจในวิถีแห่งชีวิตทางของนางวนเวียนไป และนางหารู้ไม่7 บุตรชายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเราและอย่าพรากจากถ้อยคำแห่งปากของเรา8 จงหลีกทางของเจ้าให้ไกลจากนางอย่าไปใกล้ประตูเรือนของนาง9 เกรงว่าเจ้าจะให้เกียรติของเจ้าแก่คนอื่นและให้ปีเดือนของเจ้าแก่คนไร้เมตตา10 เกรงว่าแขกแปลกหน้าจะกินกำลังของเจ้าจนอิ่มและแรงงานของเจ้าตกไปในเรือนของคนต่างด้าว11 และถึงบั้นปลายชีวิตของเจ้า เจ้าครวญครางเมื่อเนื้อและกายของเจ้าถูกล้างผลาญ12 และเจ้าว่า “ข้าเคยเกลียดการตีสอนเสียจริงๆและจิตใจของข้าดูหมิ่นการตักเตือน13 ข้าไม่เคยฟังเสียงครูของข้าหรือเอียงหูให้แก่ผู้สั่งสอนของข้า14 ข้าจวนจะล้มละลายสู่ความพินาศอยู่รอมร่อในหมู่คนที่ประชุมกันอยู่นั้น”15 จงดื่มน้ำจากถังเก็บน้ำของเจ้าดื่มน้ำไหลจากบ่อของเจ้าเอง16 ควรหรือที่จะให้น้ำพุของเจ้าไหลเพรื่อออกไปนอกบ้านและให้ธารน้ำนั้นไหลไปที่ลานเมือง17 จงให้มันเป็นของเจ้าแต่ผู้เดียวและมิใช่สำหรับคนแปลกหน้าด้วย18 จงให้น้ำพุของเจ้าได้รับพรและเปรมปรีดิ์อยู่กับภรรยาคนที่เจ้าได้เมื่อหนุ่มนั้น19 เหมือนนางกวางที่น่ารัก เลียงผาที่งามสง่าจงให้ถันของภรรยาเจ้าเป็นที่หนำใจเจ้าอยู่ทุกเวลาจงดื่มด่ำอยู่กับความรักของนางเสมอ20 บุตรชายของเราเอ๋ย เจ้าจะเคลิบเคลิ้มอยู่กับหญิงชั่วทำไมเล่าและโอบกอดอกของนางสัญจรอยู่ทำไม21 เพราะว่าทางของคนก็อยู่ในสายพระเนตรพระเจ้าและพระองค์ทรงเฝ้าดูวิถีทั้งสิ้นของเขา22 ความบาปชั่วของคนชั่วร้ายดักเขาเองและเขาก็ติดอยู่กับตาข่ายบาปของเขา23 เขาตายเพราะขาดวินัยในชีวิตและเพราะความโง่อย่างยิ่งของเขา เขาจึงหลงเจิ่นไป