1 คนยากจนผู้ดำเนินในความสัตย์ซื่อของเขาดีกว่าคนตลบตะแลงซึ่งเป็นคนโง่2 คนที่ไม่มีความรู้ก็ไม่ดีและบุคคลที่เร่งเท้าหนักก็มักพลาดผิด3 เมื่อความโง่ของคนใดนำความพินาศมาถึงเขาใจของเขาก็เกรี้ยวกราดต่อพระเจ้า4 ทรัพย์ศฤงคารเพิ่มเพื่อนเป็นอันมากแต่คนยากจนก็ถูกเพื่อนของเขาร้างไป5 พยานเท็จจะไม่ได้รับโทษหามิได้และบุคคลผู้เปล่งคำมุสาจะหนีไม่พ้น6 คนเป็นอันมากเอาอกเอาใจคนใจกว้างและทุกคนก็เป็นมิตรกับคนที่ให้ของกำนัล7 พวกพี่น้องของคนยากจนก็ยังเกลียดเขามิตรของเขาจะยิ่งไกลจากเขาสักเท่าใดเขาพยายามพูด แต่ไม่มีใครยอมฟัง8 บุคคลที่ได้ปัญญาก็รักตนเองบุคคลผู้รักษาความเข้าใจไว้จะจำเริญรุ่งเรือง9 พยานเท็จจะไม่รับโทษหามิได้และบุคคลที่เปล่งคำมุสาจะพินาศ10 ที่คนโง่จะอยู่อย่างฟุ่มเฟือยก็ไม่เหมาะอยู่แล้วที่ทาสจะปกครองเจ้านายก็ยิ่งไม่เหมาะมากกว่านั้นอีก11 สามัญสำนึกที่ดีกระทำให้คนโกรธช้าและที่มองข้ามการทรยศไปเสียก็เป็นศักดิ์ศรีแก่เขา12 พระพิโรธของพระราชาเหมือนเสียงคำรามของสิงห์หนุ่มแต่ความโปรดปรานของพระองค์เหมือนน้ำค้างบนผักหญ้า13 บุตรโง่เขลาเป็นความพินาศของบิดาของเขาและการทะเลาะวิวาทของภรรยาก็เหมือนน้ำฝนย้อยหยดไม่หยุด14 เรือนและทรัพย์ศฤงคารเป็นมรดกมาจากบิดาแต่ภรรยาที่หยั่งรู้ก็มาจากพระเจ้า15 ความเกียจคร้านทำให้หลับสนิทและคนขี้เกียจจะต้องหิว16 บุคคลที่รักษาพระบัญญัติก็รักษาชีวิตของตนบุคคลที่ดูหมิ่นพระวจนะก็จะถึงตาย17 บุคคลที่เอ็นดูคนยากจนก็ให้พระเจ้าทรงยืมและพระองค์จะทรงตอบแทนแก่การกระทำของเขา18 จงตีสอนบุตรชายของตนเมื่อยังมีความหวังอย่าจงใจให้เขาถึงพินาศไป19 คนที่โมโหฉุนเฉียวจะต้องได้รับโทษเพราะถ้าเจ้าช่วยกู้เขาแล้ว ก็ต้องช่วยกู้เขาอีก20 จงฟังคำแนะนำและรับคำเตือนสติเพื่อเจ้าจะได้ปัญญาสำหรับอนาคต21 ในใจของมนุษย์มีแผนงานเป็นอันมากแต่พระประสงค์ของพระเจ้านั่นแหละ จะดำรงอยู่ได้22 สิ่งที่น่าปรารถนาในตัวมนุษย์คือความจงรักภักดีและคนยากจนยังดีกว่าคนมุสา23 ความยำเกรงพระเจ้านำไปสู่ชีวิตและบุคคลผู้ได้รับแล้วก็หยุดด้วยความพอใจจะไม่มีอันตรายใดมาเยี่ยมกรายเขา24 คนเกียจคร้านฝังมือของตัวไว้ในชามและไม่ยอมแม้แต่จะนำอาหารมาสู่ปากของตน25 จงตีคนที่มักเยาะเย้ย และคนเขลาจะเรียนความหยั่งรู้เองจงตักเตือนคนที่มีความเข้าใจและเขาจะได้ความรู้26 บุคคลผู้ทำทารุณแก่บิดาของเขาและขับไล่ มารดาของเขาไปเสียเป็นบุตรชายผู้ก่อให้เกิดความอับอายและการถูกตำหนิ27 บุตรชายเอ๋ย ผู้ที่เลิกรักษาคำสั่งสอนของบิดาจะหลงไปจากคำที่มีปัญญา28 พยานที่ไร้ค่าก็เยาะเย้ยความยุติธรรมและปากของคนชั่วร้ายก็กลืนกินแต่ความบาปผิด29 การปรับโทษมีพร้อมอยู่สำหรับคนมักเยาะเย้ยและการโบยก็สำหรับหลังของคนโง่