1 ထို နောက် မှ ကိုယ် တော် သည် မြို့ ရွာ အ စဉ် အ တိုင်း ဒေ သ စာ ရီ လှည့် လည် ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် နှင့် ယှဉ် သော ဧ ဝံ ဂေ လိ တ ရား ကို ဟော တော် မူ ၏။2 တ ကျိပ် နှစ် ပါး သော တ ပည့် တော် တို့ သည် နောက် တော် သို့ လိုက် ကြ ၏။ နတ် ဆိုး ဘေး၊ အ နာ ရော ဂါ ဘေး နှင့် ကင်း လွတ် စေ တော် မူ သော မိန်း မ အ ချို့ သည် လည်း လိုက် ကြ ၏။ ထို မိန်း မ တို့ တွင် နတ် ဆိုး ခု နစ် ယောက် ထွက် သော မာ ဂ ဒ လ ဟု ခေါ် ဝေါ် သော မာ ရိ၊3 ဟေ ရုဒ် မင်း ၏ စား တော် ကဲ ခု ဇ ၏ မ ယား ယော ဟန္န နှင့် ရှု ရှန္န မှ စ ၍ မိ မိ ဥစ္စာ ကို လှူ ၍ ကိုယ် တော် ကို လုပ် ကျွေး သော အ ခြား မိန်း မ အ များ ပါ ကြ ၏။4 များ စွာ သော လူ အ ပေါင်း တို့ သည် မြို့ ရွာ အ ရပ် ရပ် တို့ မှ အ ထံ တော် သို့ လာ ၍ စု ဝေး လျက် ရှိ ကြ သော အ ခါ၊ ဥ ပ မာ စ ကား အား ဖြင့် မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊5 မျိုး စေ့ ကြဲ သော သူ သည် မျိုး စေ့ ကို ကြဲ ခြင်း ငှါ ထွက် သွား ၏။ အ စေ့ ကို ကြဲ သည် တွင် အ ချို့ သော အ စေ့ တို့ သည် လမ်း ၌ ကျ သ ဖြင့် ကျော် နင်း ခြင်း ကို ခံ ရ ၍ မိုဃ်း ကောင်း ကင် ငှက် တို့ သည် ကောက် စား ကြ ၏။6 အ ချို့ သော အ စေ့ တို့ သည် ကျောက် ပေါ် ၌ ကျ သ ဖြင့် အ ပင် ပေါက် သော အ ခါ မြေ ဩ ဇာ မ ရှိ သော ကြောင့် ညှိုး နွမ်း ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ၏။7 အ ချို့ သော အ စေ့ တို့ သည် ဆူး ပင် တို့ တွင် ကျ သ ဖြင့် ဆူး ပင် တို့ သည် အ တူ ပေါက် ၍ ညှဉ်း ဆဲ ကြ ၏။8 အ ချို့ သော အ စေ့ တို့ သည် ကောင်း သော မြေ ၌ ကျ သ ဖြင့် အ ပင် ပေါက် ၍ အ ဆ တ ရာ ပွား များ ၍ အ သီး သီး ကြ ၏ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး မှ၊ ကြား စ ရာ နား ရှိ သော သူ မည် သည် ကား ကြား ပါ စေ ဟု ကြွေး ကြော် တော် မူ ၏။9 တ ပည့် တော် တို့ က လည်း၊ ထို ဥ ပ မာ ၏ အ နက် အ ဓိပ္ပါယ် ကား အ ဘယ် သို့ နည်း ဟု မေး လျှောက် ကြ လျှင်၊10 ကိုယ် တော် က၊ သင် တို့ သည် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် ၏ နက် နဲ သော အ ရာ တို့ ကို သိ ရ သော အ ခွင့် ရှိ ကြ ၏။ ကြွင်း သော သူ တို့ မူ ကား၊ မြင် လျက် ပင် အာ ရုံ မ ပြု ဘဲ မြင် ၍၊ ကြား လျက် ပင် အ နက် ကို နား မ လည် ဘဲ ကြား ရ သည် တိုင် အောင် သူ တို့ အား ဥ ပ မာ အား ဖြင့် ဟော ရ ၏။11 ထို ဥ ပ မာ အ နက် အ ဓိပ္ပါယ် ကား၊ မျိုး စေ့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ တ ရား စ ကား ဖြစ် ၏။12 လမ်း ၌ ရှိ သော သူ ကား၊ တ ရား စ ကား ကို ကြား သည် ရှိ သော်၊ ယုံ ကြည် ခြင်း၊ ကယ် တင် ခြင်း သို့ မ ရောက် စေ ခြင်း ငှါ၊ မာရ် နတ် သည် လာ ၍ တ ရား စ ကား ကို နှ လုံး ထဲ မှ နှုတ် ယူ သော သူ ကို ဆို လို သ တည်း။13 ကျောက် ပေါ် ၌ ရှိ သော သူ ကား၊ တ ရား စ ကား ကို ကြား ၍ ဝမ်း မြောက် သော စိတ် နှင့် ခံ ယူ သော် လည်း စိတ် နှ လုံး ၌ အ မြစ် မ စွဲ၊ ခ ဏ သာ ယုံ ကြည် သ ဖြင့် စုံ စမ်း နှောင့် ရှက် ခြင်း ကို ခံ ရ သော အ ခါ ဖောက် ပြန် သော သူ ကို ဆို လို သ တည်း။14 ဆူး ပင် တို့ တွင် ရှိ သော သူ ကား၊ တ ရား စ ကား ကို ကြား သည် ရှိ သော်၊ လော ကီ စိုး ရိမ် ခြင်း၊ စည်း စိမ် ကြွယ် ဝ ခြင်း၊ ကာ မ ဂုဏ် ခံ စား ခြင်း တို့ သည် နှိပ် စက် ၍ အ သီး မ သီး သော သူ ကို ဆို လို သ တည်း။15 ကောင်း သော မြေ ၌ ရှိ သော သူ ကား၊ ဖြောင့် မတ် စင် ကြယ် သော စိတ် နှ လုံး နှင့် တ ရား စ ကား ကို ကြား လျှင်၊ စွဲ လမ်း သော အား ဖြင့် မြဲ မြံ စွာ အ သီး သီး သော သူ ကို ဆို လို သ တည်း။16 ဆီ မီး ထွန်း ပြီး လျှင် အိုး မှောက် ၍ ဖုံး ထား လေ့ မ ရှိ။ ခု တင် အောက် ၌ လည်း ထား လေ့ မ ရှိ။ ဝင် သော သူ သည် အ လင်း ကို မြင် စေ ခြင်း ငှါ ဆီ မီး ခုံ အ ပေါ် မှာ တင် ထား လေ့ ရှိ ၏။17 ဆိတ် ကွယ် ရာ ၌ ရှိ သ မျှ တို့ သည် ထင် ရှား လိမ့် မည်။ ဝှက် ထား လျက် ရှိ သ မျှ တို့ သည် လည်း ထင် ရှား စွာ ပွင့် လင်း လိမ့် မည်။18 ထို ကြောင့် သင် တို့ သည် အ ဘယ် သို့ ကြား နာ ရ သည် ကို သ တိ ပြု ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ အ ကြင် သူ သည် ရ တတ် ၏၊ ထို သူ အား ပေး ဦး မည်။ အ ကြင် သူ သည် ဆင်း ရဲ ၏၊ ထို သူ ၌ ဥစ္စာ ရှိ ဟန် ဆောင် သ မျှ ကို ပင် နှုတ် လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။19 ထို အ ခါ မယ် တော် နှင့် ညီ တော် တို့ သည် လာ ၍ စည်း ဝေး သော သူ များ သော ကြောင့်၊ ကိုယ် တော် ရင်း သို့ မ ချဉ်း ကပ် နိုင် ဘဲ နေ ကြ ၏။20 လူ အ ချို့ က လည်း၊ မယ် တော် နှင့် ညီ တော် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို တွေ့ လို ၍ ပြင် မှာ ရပ် နေ ကြ ပါ ၏ ဟု လျှောက် လျှင်၊21 ကိုယ် တော် က၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား တော် ကို ကြား ၍ နား ထောင် သော သူ တို့ သည် ငါ့ အ မိ၊ ငါ့ ညီ ဖြစ် သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။22 တ နေ့ သ ၌ ယေ ရှု သည် တ ပည့် တော် တို့ နှင့် အ တူ လှေ ထဲ သို့ ဝင် ၍၊ အိုင် တ ဘက် သို့ ကူး ကြ ကုန် အံ့ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် လွှင့် သွား ကြ ၏။23 အိုင် ကို ကူး သော အ ခါ ယေ ရှု သည် ကျိန်း စက် တော် မူ ၏။ အိုင် ၌ မိုဃ်း သက် မုန် တိုင်း ဖြစ် ၍၊ လှေ သည် ရေ နှင့် ပြည့် သော ကြောင့် ဘေး ရောက် လု ၏။24 တ ပည့် တော် တို့ သည် ချဉ်း ကပ် ၍ ကိုယ် တော် ကို နှိုး ပြီး လျှင်၊ သ ခင်၊ သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် ပါ ၏ ဟု လျှောက် ကြ သော်၊ ကိုယ် တော် သည် ထ ၍ လေ နှင့် လှိုင်း တံ ပိုး ကို ဆုံး မ တော် မူ သ ဖြင့်၊ လေ နှင့် လှိုင်း တံ ပိုး သည် ငြိမ်း ၍ သာ ယာ လေ ၏။25 ကိုယ် တော် က လည်း၊ သင် တို့ ယုံ ကြည် ခြင်း စိတ် သည် အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ သူ တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ အံ့ ဩ ၍၊ ဤ သူ ကား အ ဘယ် သို့ သော သူ နည်း။ လေ နှင့် ရေ ကို ပင် မှာ ထား တော် မူ ၍၊ သူ တို့ သည် နား ထောင် ပါ သည် တ ကား ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။26 ဂါ လိ လဲ ပြည် နှင့် အိုင် တ ဘက် ဖြစ် သော ဂါ ဒ ရ ပြည် သို့ ရောက် ကြ ၍၊27 ယေ ရှု သည် ကုန်း ပေါ် သို့ တက် တော် မူ လျှင်၊ ကာ လ တာ ရှည် စွာ နတ် ဆိုး စွဲ သ ဖြင့် အ ဝတ် ကို မ ဝတ်၊ အိမ် ၌ မ နေ၊ သင်္ချိုင်း တ စ ပြင် ၌ နေ တတ် သော ဂါ ဒ ရ ပြည် သား တ ယောက် သည် ကိုယ် တော် ကို ခ ရီး ဦး ကြို ပြု လေ ၏။28 ကိုယ် တော် ကို မြင် လျှင် ပြပ် ဝပ် ၍၊ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ယေ ရှု၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ ဘယ် သို့ ဆိုင် သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် ကို ညှဉ်း ဆဲ တော် မ မူ မည် အ ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် တောင်း ပန် ပါ သည် ဟု ကြီး သော အ သံ နှင့် အော် ဟစ် ၍ လျှောက် လေ ၏။29 လျှောက် သည် အ ကြောင်း ကား၊ နတ် ဆိုး သည် ထို လူ ကို အ ဖန် များ စွာ ဘမ်း ဆီး လှ ပြီ။ ခြေ ချင်း သံ ကြိုး နှင့် အ ကျဉ်း ထား သော် လည်း၊ ခြေ ချင်း သံ ကြိုး ကို ဆွဲ ဖြတ် ၍ နတ် ဆိုး သည် တော အ ရပ် သို့ နှင် မြဲ ရှိ ကြောင်း ကို ကိုယ် တော် သည် ထောက် ၍၊ ညစ် ညူး သော နတ်၊ ထို လူ မှ ထွက် သွား လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ခဲ့ ပြီ။30 ယေ ရှု က လည်း၊ သင် သည် အ ဘယ် အ မည် ရှိ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ ထို လူ ကို နတ် ဆိုး အ များ စွဲ သော ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် အ မည် ကား လေ ဂေါင် ဖြစ် ပါ သည် ဟု လျှောက် ပြီး မှ၊31 အ နက် ဆုံး သော အ ရပ် သို့ သွား စေ ခြင်း ငှါ မ နှင် ပါ မည် အ ကြောင်း တောင်း ပန် လေ ၏။32 ထို အ ရပ် ၌ တောင် ပေါ် မှာ များ စွာ သော ဝက် အ စု သည် ကျက် စား လျက် ရှိ ၏။ ထို ဝက် ထဲ သို့ ဝင် ရ ပါ မည် အ ကြောင်း အ ခွင့် ပေး တော် မူ ပါ ဟု နတ် ဆိုး တို့ သည် တောင်း ပန် ပြန် လျှင် အ ခွင့် ပေး တော် မူ ၏။33 နတ် ဆိုး တို့ သည် လူ မှ ထွက် ၍ ဝက် ထဲ သို့ ဝင် သ ဖြင့်၊ ဝက် အ စု သည် အိုင် ကမ်း စောက် ကို တ ဟုန် တည်း ပြေး ဆင်း ၍ အ သက် ဆုံး ကြ ၏။34 ဝက် ကျောင်း သော သူ တို့ သည် ထို အ ခြင်း အ ရာ ကို မြင် လျှင် ပြေး ၍ မြို့ ရွာ တို့ ၌ သိ တင်း ကြား ပြော ကြ သော်၊35 လူ များ တို့ သည် ထို အ မှု အ ရာ ကို ကြည့် ရှု အံ့ သော ငှါ ထွက် လာ ကြ ၏။ အ ထံ တော် သို့ ရောက် သော အ ခါ နတ် ဆိုး ထွက် သွား သော သူ သည် အ ဝတ် ကို ဝတ် ၍ ပ က တိ စိတ် နှင့် ယေ ရှု ၏ ခြေ တော် ရင်း ၌ ထိုင် နေ သည် ကို မြင် လျှင်၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ၏။36 နတ် ဆိုး စွဲ သော သူ သည် အ ဘယ် သို့ သော အား ဖြင့် ကျန်း မာ ပ က တိ ရှိ သည် ကို သိ မြင် သော သူ တို့ သည် နောက် လာ သော သူ တို့ အား ပြန် ကြား ပြီး မှ၊37 ဂါ ဒ ရ ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ သည် အ လွန် ကြောက် လန့် သော စိတ် စွဲ ၍၊ မိ မိ တို့ ပြည် က ထွက် သွား တော် မူ မည် အ ကြောင်း တောင်း ပန် ကြ လျှင်၊ ကိုယ် တော် သည် လှေ ထဲ သို့ ဝင် ၍ ပြန် တော် မူ ၏။38 နတ် ဆိုး ထွက် သွား သော သူ သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ ပါ မည် အ ကြောင်း တောင်း ပန် လျှင်၊39 ယေ ရှု က၊ သင် သည် ကိုယ် အိမ် သို့ ပြန် သွား လော့။ ဘု ရား သ ခင် သည် သင် ၌ အ ဘယ် မျှ လောက် ကျေး ဇူး ပြု တော် မူ သည် ကို ကြား ပြော လော့ ဟူ ၍ လွှတ် လိုက် တော် မူ လျှင်၊ ထို သူ သည် သွား ၍ ယေ ရှု သည် အ ဘယ် မျှ လောက် ကျေး ဇူး ပြု တော် မူ သည် ကို တ မြို့ လုံး တွင် အ နှံ့ အ ပြား သိ တင်း ကြား ပြော လေ ၏။40 ယေ ရှု သည် ပြန် တော် မူ လျှင်၊ လူ အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မြော် လင့် လျက် နေ ကြ သော ကြောင့် ဝမ်း မြောက် စွာ လက် ခံ ကြ ၏။41 ထို အ ခါ ယာ ဣ ရု အ မည် ရှိ သော တ ရား စ ရပ် မှူး သည် လာ ၍ ယေ ရှု ၏ ခြေ တော် ရင်း ၌ ပြပ် ဝပ် လျက်၊42 တ ဆယ် နှစ် နှစ် အ ရွယ် ရှိ သော မိ မိ ၌ တ ယောက် တည်း သော သ မီး သည် သေ ဆဲ ရှိ သော ကြောင့်၊ မိ မိ အိမ် သို့ ကြွ တော် မူ မည် အ ကြောင်း ကိုယ် တော် ကို တောင်း ပန် ၍ ကြွ တော် မူ စဉ် တွင် လူ အ စု အ ဝေး တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ထိ ခိုက် တိုက် မိ ကြ ၏။43 ထို အ ခါ တ ဆယ် နှစ် နှစ် ပတ် လုံး သွေး သွန် အ နာ စွဲ သော ကြောင့်၊ ဥစ္စာ ရှိ သ မျှ ကို ဆေး သ မား တို့ အား ပေး ၍ ကုန် သော် လည်း၊ အ ဘယ် ဆေး သ မား လက် ၌ မျှ ချမ်း သာ မ ရ နိုင် သော မိန်း မ တ ယောက် သည်၊44 နောက် တော် သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ အ ဝတ် တော် ၏ ပန်း ပွါး ကို တို့ သ ဖြင့်၊ ထို ခ ဏ ခြင်း တွင် သွေး သွန် အ နာ ပျောက် လေ ၏။45 ယေ ရှု က လည်း၊ ငါ့ ကို အ ဘယ် သူ တို့ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် ငြင်း လတ် သော်၊ ပေ တ ရု မှ စ ၍ သူ ၏ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ က၊ သ ခင်၊ လူ အ စု အ ဝေး တို့ သည် ကိုယ် တော် အား ထိ ခိုက် တိုက် မိ ကြ သည် ဖြစ် ၍၊ ငါ့ ကို အ ဘယ် သူ တို့ သ နည်း ဟု မေး တော် မူ ပါ သည် တ ကား ဟု လျှောက် လေ ၏။46 ယေ ရှု က လည်း၊ တ စုံ တ ယောက် သော သူ သည် ငါ့ ကို တို့ လေ ပြီ၊ ငါ့ ကိုယ် မှ တန် ခိုး ထွက် သည် ကို ငါ သိ ၏ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။47 ထို မိန်း မ သည် မိ မိ ပုန်း ရှောင် ၍ မ နေ နိုင် သည် ကို သိ လျှင် တုန် လှုပ် လျက် လာ ၍၊ အ ဘယ် အ ကြောင်း ကြောင့် တို့ သည် ကို ၎င်း၊ ချက် ခြင်း ချမ်း သာ ရ သည် ကို ၎င်း၊ လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ မှာ ပြပ် ဝပ် လျက် ကြား လျှောက် လေ ၏။48 ကိုယ် တော် က လည်း၊ ငါ့ သ မီး၊ မ စိုး ရိမ် နှင့်။ သင် ၏ ယုံ ကြည် ခြင်း သည် သင့် အ နာ ကို ငြိမ်း စေ ပြီ။ ငြိမ် ဝပ် စွာ သွား လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။49 ထို သို့ မိန့် တော် မူ စဉ် တွင် တ ရား စ ရပ် မှူး အိမ် မှ လူ လာ ၍၊ ကိုယ် တော် ၏ သ မီး သေ ပါ ပြီ။ ဆ ရာ ကို မ နှောင့် ရှက် ပါ နှင့် ဟု ဆို ၏။50 ယေ ရှု သည် ကြား လျှင်၊ မ ကြောက် ကြ နှင့်။ ယုံ ကြည် ခြင်း စိတ် တ ခု သာ ရှိ စေ လော့။ ထို သို့ ရှိ လျှင် သူ သည် ဘေး နှင့် လွတ် လိမ့် မည် ဟု တ ရား စ ရပ် မှူး အား မိန့် တော် မူ ၏။51 အိမ် သို့ ရောက် လျှင်၊ ပေ တ ရု၊ ယော ဟန်၊ ယာ ကုပ် နှင့် မိန်း မ ငယ် ၏ မိ ဘ မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ ကို မျှ အ ထဲ သို့ မ ဝင် စေ ခြင်း ငှါ ဆီး တား တော် မူ ၏။52 လူ အ ပေါင်း တို့ သည် ငို ကြွေး မြည် တမ်း ကြ သည် ကို ကိုယ် တော် က၊ မ ငို ကြ နှင့်။ သူ ငယ် သေ သည် မ ဟုတ်၊ အိပ် ပျော် သည် ဟု မိန့် တော် မူ လျှင်၊53 သူ ငယ် သေ ကြောင်း ကို ထို သူ တို့ သည် သိ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို ပြက် ယယ် ပြု ကြ ၏။54 ထို သူ ရှိ သ မျှ တို့ ကို ပြင် သို့ ထွက် စေ ပြီး မှ သူ ငယ် ၏ လက် ကို ကိုင် တော် မူ လျက်၊ သူ ငယ် ထ လော့ ဟု ခေါ် တော် မူ သည် တွင်၊55 စိတ် ဝိ ညာဉ် ပြန် လာ ၍ မိန်း မ ငယ် သည် ချက် ခြင်း ထ လေ ၏။56 သူ့ အား စား စ ရာ ပေး လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ မိ ဘ တို့ သည် မိန်း မော တွေ ဝေ ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ၏။ ထို အ မှု အ ရာ ကို အ ဘယ် သူ အား မျှ မ ပြော ရ မည် အ ကြောင်း ပ ညတ် တော် မူ ၏။