1 ထို အ ခါ မင်း အ ရာ ရှိ အ ပေါင်း တို့ သည် ထ ၍ ကိုယ် တော် ကို ပိ လတ် မင်း ထံ သို့ ဆောင် သွား ကြ ပြီး လျှင်၊2 ဤ သူ သည် ပြည် သူ ပြည် သား များ ကို လှည့် ဖြား ၍၊ မိ မိ သည် ခ ရစ် တော် တည်း ဟူ သော ရှင် ဘု ရင် ဖြစ် ကြောင်း ကို ဆို လျက်၊ ကဲ သာ ဘု ရင် ကို အ ခွန် မ ဆက် နှင့် ဟု မြစ် တား သည် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ တွေ့ ပါ ပြီ ဟု အ ပြစ် တင် ကြ ၏။3 ပိ လတ် မင်း က၊ သင် သည် ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် မှန် သ လော ဟု ယေ ရှု ကို မေး လျှင်၊ မင်း ကြီး မေး သည် အ တိုင်း မှန် သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။4 ပိ လတ် မင်း က၊ ဤ သူ ၌ အ ဘယ် အ ပြစ် ကို မျှ ငါ မ တွေ့ ဟု ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး တို့ နှင့် လူ အ ပေါင်း တို့ အား ပြော ဆို လျှင်၊5 ထို သူ တို့ သည် သာ ၍ ပြင်း စွာ သော အ သံ နှင့် ဟစ် ကြော် လျက်၊ ဤ သူ သည် ဂါ လိ လဲ ပြည် မှ စ ၍ ဤ အ ရပ် တိုင် အောင် ယု ဒ ပြည် ၌ အ နှံ့ အ ပြား ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး ၍ လူ များ ကို နှိုး ဆော် သော သူ ဖြစ် ပါ သည် ဟု လျှောက် ဆို ကြ ၏။6 ပိ လတ် မင်း သည် ဂါ လိ လဲ ဟူ သော စ ကား ကို ကြား လျှင်၊ ထို သူ သည် ဂါ လိ လဲ လူ ဖြစ် သ လော ဟု မေး မြန်း ၍၊7 ဟေ ရုဒ် မင်း ပိုင် သော သူ ဖြစ် သည် ကို သိ သော အ ခါ ထို မင်း ထံ သို့ ပို့ စေ ၏။ ထို အ ခါ ဟေ ရုဒ် မင်း သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ၌ ရှိ သ တည်း။8 ထို မင်း သည် ယေ ရှု ကို မြင် လျှင် အ လွန် ဝမ်း မြောက် ခြင်း ရှိ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ အ ထက် က သိ တင်း တော် များ ကို ကြား ၍ ကိုယ် တော် ကို မြင် ခြင်း ငှါ ကြာ မြင့် စွာ အ လို ရှိ သည် ဖြစ် ၍၊ ပြ တော် မူ သော နိ မိတ် လက္ခ ဏာ တ စုံ တ ခု ကို မြင် ရ မည် ဟု မြော် လင့် လျက် နေ ၏။9 ထို အ ခါ ဟေ ရုဒ် မင်း သည် ကိုယ် တော် ကို များ စွာ မေး မြန်း သော် လည်း အ ဘယ် စ ကား ကို မျှ ပြန် တော် မ မူ။10 ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး နှင့် ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ သည် ထ ၍ ပြင်း ထန် စွာ အ ပြစ် တင် ကြ ၏။11 ဟေ ရုဒ် မင်း သည် စစ် သူ ရဲ တို့ နှင့် တ ကွ ကိုယ် တော် ကို မ ခန့် မ ညား ဘဲ ပြက် ယယ် ပြု ၍ တင့် တယ် သော အ ဝတ် ကို ဝတ် စေ ပြီး မှ ပိ လတ် မင်း ထံ သို့ ပို့ ပြန် စေ ၏။12 ထို နေ့ ၌ ပိ လတ် မင်း နှင့် ဟေ ရုဒ် မင်း တို့ သည် အ ချင်း ချင်း အ ဆွေ ဖွဲ့ ကြ ၏။ အ ထက် က ရန် ဘက် ဖြစ် ကြ သ တည်း။13 တ ဖန် ပိ လတ် မင်း သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး၊ မင်း အ ရာ ရှိ၊ လူ များ တို့ ကို ခေါ် ၍၊14 ပြည် သူ ပြည် သား များ ကို ပုန် ကန် စေ သော သူ ကဲ့ သို့ ဤ လူ ကို သင် တို့ သည် ငါ့ ထံ သို့ ပို့ ဆောင် ကြ သည် ဖြစ် ၍၊ သင် တို့ ရှေ့ မှာ ငါ စစ် ကြော သော် လည်း၊ သင် တို့ တင် သော အ ပြစ် တ စုံ တ ခု ကို မျှ သူ ၌ ငါ မ တွေ့။15 ဟေ ရုဒ် မင်း သည် လည်း မ တွေ့။ ထို မင်း ထံ သို့ ငါ ပို့ စေ ပြီ။ ဤ သူ သည် အ သေ သတ် ခြင်း ကို ခံ ထိုက် သော အ မှု တ စုံ တ ခု ကို မျှ မ ပြု။16 ထို ကြောင့် သူ့ ကို ငါ ဆုံး မ ၍ လွှတ် မည် ဟု ဆို လေ ၏။17 ထို ပွဲ ၌ လူ များ တို့ အား တ စုံ တ ယောက် သော သူ ကို မ လွှတ် ဘဲ မ နေ ရ သ တည်း။18 လူ အ ပေါင်း တို့ က၊ ထို သူ ကို ထုတ် ပါ လော့။ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား ဗာ ရဗ္ဗ ကို လွှတ် ပါ လော့ ဟု တ ညီ တ ညွတ် တည်း ဟစ် ကြော် ကြ ၏။19 ထို ဗာ ရဗ္ဗ ကား၊ မြို့ ၌ ပုန် ကန် ခြင်း အ ပြစ်၊ လူ အ သက် ကို သတ် ခြင်း အ ပြစ် ကြောင့် ထောင် ထဲ ၌ လှောင် ထား သော သူ ဖြစ် သ တည်း။20 ပိ လတ် မင်း သည် ယေ ရှု ကို လွှတ် ချင် သော ကြောင့် သူ တို့ အား တ ဖန် ပြော ဆို လေ ၏။21 သူ တို့ က လည်း၊ ထို သူ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ရိုက် ထား ပါ၊ ရိုက် ထား ပါ ဟု ဟစ် ကြော် ကြ ၏။22 ပိ လတ် မင်း က၊ ထို သူ သည် အ ဘယ် အ ပြစ် ကို ပြု ဘိ သ နည်း။ သေ ထိုက် သော အ ပြစ် တ စုံ တ ခု မျှ သူ ၌ ငါ မ တွေ့။ ထို ကြောင့် သူ့ ကို ငါ ဆုံး မ ၍ လွှတ် မည် ဟု သုံး ကြိမ် မြောက် အောင် ဆို လျှင်၊23 လူ များ တို့ သည် ထို သူ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ရိုက် ထား စေ ခြင်း ငှါ ကြီး စွာ သော အ သံ နှင့် ကျပ် ကျပ် တောင်း သ ဖြင့်၊ သူ တို့ ၏ အ သံ နှင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး တို့ ၏ အ သံ သည် နိုင် လေ ၏။24 ပိ လတ် မင်း သည် လည်း သူ တို့ တောင်း သည် အ တိုင်း ဖြစ် စေ ခြင်း ငှါ စီ ရင် ၍၊25 ပုန် ကန် ခြင်း အ ပြစ်၊ လူ အ သက် ကို သတ် ခြင်း အ ပြစ် ကြောင့် ထောင် ထဲ မှာ လှောင် ထား သော သူ ကို လူ များ တောင်း သည် အ တိုင်း လွှတ် ပြီး မှ၊ ယေ ရှု ကို သူ တို့ အ လို သို့ အပ် လိုက် လေ ၏။26 ကိုယ် တော် ကို ထုတ် သွား ကြ စဉ်၊ ရှိ မုန် အ မည် ရှိ သော ကု ရေ နေ ပြည် သား တ ယောက် သည် တော ရွာ မှ လာ သည် ကို သူ တို့ သည် တွေ့ လျှင်၊ ဘမ်း ဆီး ၍ ယေ ရှု နောက် တော် ၌ လက် ဝါး ကပ် တိုင် တော် ကို ထမ်း စေ ကြ ၏။27 နောက် တော် ၌ လိုက် သော လူ များ အ ပေါင်း တို့ တွင်၊ ကိုယ် တော် ကြောင့် ငို ကြွေး မြည် တမ်း သော မိန်း မ အ ချို့ ပါ ၏။28 ထို သူ တို့ ကို ယေ ရှု သည် လှည့် ကြည့် ၍၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သ မီး တို့၊ ငါ့ ကြောင့် မ ငို ကြွေး ကြ နှင့်။ မိ မိ တို့ နှင့် မိ မိ တို့ သား များ ကြောင့် ငို ကြွေး ကြ လော့။29 အ ကြောင်း မူ ကား၊ မြုံ သော မိန်း မ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ ပ ဋိ သန္ဓေ မ ယူ ဘူး သော ဝမ်း နှင့် သူ ငယ် မ စို့ ဘူး သော သား မြတ် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏ ဟု ပြော ရ သော နေ့ ရက် ကာ လ ရောက် လိမ့် မည်။30 ထို အ ခါ သူ တို့ က၊ အို တောင် များ တို့၊ ငါ တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ ကြ ပါ။ အို ကုန်း များ တို့၊ ငါ တို့ ကို ဖုံး အုပ် ကြ ပါ ဟု ခေါ် ကြ လိမ့် မည်။31 အ ကြောင်း မူ ကား၊ စိမ်း သော အ ပင် ကို ဤ သို့ ပြု ကြ လျှင်၊ ခြောက် သော အ ပင် ၌ အ ဘယ် သို့ ဖြစ် လိမ့် မည် နည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။32 ထို အ ခါ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လူ ဆိုး နှစ် ယောက် တို့ ကို လည်း သတ် အံ့ သော ငှါ ထုတ် သွား ကြ ၏။33 က ရာ နိ အ မည် ရှိ သော အ ရပ် သို့ ရောက် ကြ သော်၊ ကိုယ် တော် နှင့် တ ကွ ထို လူ ဆိုး တို့ ကို လက်ျာ တော် ဘက် ၌ တ ယောက်၊ လက် ဝဲ တော် ဘက် ၌ တ ယောက်၊ လက် ဝါး ကပ် တိုင် မှာ ရိုက် ထား ကြ ၏။34 ယေ ရှု က လည်း၊ အို အ ဘ၊ သူ တို့ ၏ အ ပြစ် ကို လွှတ် တော် မူ ပါ။ သူ တို့ သည် ကိုယ် ပြု သော အ မှု ကို မ သိ ကြ ဟု မြွက် ဆို တော် မူ ၏။ အ ဝတ် တော် ကို လည်း စာ ရေး တံ ချ ၍ ဝေ ဖန် ကြ ၏။35 လူ များ တို့ သည် လည်း ကြည့် ရှု လျက် ရပ် နေ ကြ ၏။ ထို သူ တို့ နှင့် အ တူ မင်း အ ရာ ရှိ တို့ က၊ ဤ သူ သည် သူ တ ပါး တို့ ကို ကယ် တင် တတ် ၏။ ခ ရစ် တော် တည်း ဟူ သော ဘု ရား သ ခင် ရွေး ချယ် တော် မူ သော သူ မှန် လျှင် ကိုယ် ကို ကယ် တင် ပါ လေ စေ ဟူ ၍ ပြက် ယယ် ပြု ကြ ၏။36 စစ် သူ ရဲ တို့ သည် လည်း လာ ၍ ပုံး ရည် ကို ကပ် ပေး လျက်၊37 သင် သည် ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် မှန် လျှင် ကိုယ် ကို ကယ် တင် လော့ ဟူ ၍ ပြက် ယယ် ပြု လျက် ဆို ကြ ၏။38 ခေါင်း တော် ပေါ် မှာ တပ် ၍ အ ပြစ် ဘော် ပြ သော ကမ္ဗည်း လိပ် စာ ချက် ဟူ မူ ကား၊ ဤ သူ သည် ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် ပေ တည်း ဟု ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ၊ ဟေ လ သ ဘာ သာ၊ ရော မ ဘာ သာ အား ဖြင့် ရေး ၍ ခေါင်း တော် ပေါ် မှာ တပ် သ တည်း။39 ဆွဲ ထား သော လူ ဆိုး နှစ် ယောက် တွင် တ ယောက် က၊ သင် သည် ခ ရစ် တော် မှန် လျှင် ကိုယ် ကို ၎င်း၊ ငါ တို့ ကို ၎င်း၊ ကယ် တင် လော့ ဟု ကိုယ် တော် ကို ကဲ့ ရဲ့ ၍ ဆို လေ ၏။40 တ ယောက် မူ ကား၊ မိ မိ အ ဘော် ကို ဆုံး မ ၍၊ သင် သည် ဤ သူ နည်း တူ အ ပြစ် ဒဏ် ခံ လျက် ပင် ဘု ရား သ ခင် ကို မ ကြောက် သ လော။41 ငါ တို့ သည် ကိုယ် ပြု မိ သော အ ပြစ် နှင့် အ လျောက် ခံ ရ သည် ဖြစ် ၍ တ ရား သ ဖြင့် ခံ ရ ကြ ၏။ ဤ သူ မူ ကား အ ဘယ် အ ပြစ် ကို မျှ မ ပြု ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊42 သ ခင်၊ ကိုယ် တော် သည် နိုင် ငံ တော် တည် လျက် ကြွ လာ တော် မူ သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် ကို အောက် မေ့ တော် မူ ပါ ဟု ယေ ရှု ကို လျှောက် ဆို ၏။43 ယေ ရှု က လည်း၊ ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား၊ ယ နေ့ တွင် သင် သည် ငါ နှင့် အ တူ ပ ရ ဒိ သု ဘုံ ၌ ရှိ လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။44 ထို အ ချိန် သည် မွန်း တည့် အ ချိန် လောက် ဖြစ် ၍ သုံး ချက် တီး အ ချိန် တိုင် အောင် မြေ တ ပြင် လုံး ၌ မှောင် မိုက် အ တိ ဖြစ် လေ ၏။45 နေ အ ရောင် ကွယ် ပျောက် လေ ၏။ ဗိ မာန် တော် ၏ ကု လား ကာ သည် နှစ် ဖြာ ကွဲ လေ ၏။46 ယေ ရှု သည် လည်း ကြီး သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် တော် မူ ပြီး လျှင်၊ အို အ ဘ၊ အ ကျွန်ုပ် စိတ် ဝိ ညာဉ် ကို ကိုယ် တော် လက် ၌ အ ကျွန်ုပ် အပ် ပါ ၏ ဟု မိန့် တော် မူ လျက် အ သက် ချုပ် တော် မူ ၏။47 ထို အ ခြင်း အ ရာ တို့ ကို တပ် မှူး သည် မြင် လျှင်၊ စင် စစ် ဤ သူ သည် ဖြောင့် မတ် သော သူ မှန် ပေ ၏ ဟု ဆို ၍ ဘု ရား သ ခင် ကို ချီး မွမ်း လေ ၏။48 ထို အ မှု ကို အ ကြည့် အ ရှု လာ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ထို အ ခြင်း အ ရာ များ ကို မြင် လျှင်၊ ရင် ပတ် ကို ခတ် ၍ ပြန် သွား ကြ ၏။49 ဂါ လိ လဲ ပြည် မှ နောက် တော် သို့ လိုက် လာ သော မိန်း မ တို့ နှင့် ကိုယ် တော် ကို သိ ကျွမ်း သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း အ ဝေး က ကြည့် ရှု ၍ ရပ် နေ ကြ ၏။50 ထို အ ခါ ယု ဒ ပြည် အ ရိ မ သဲ မြို့ သား ယော သပ် အ မည် ရှိ သော လွှတ် အ ရာ ရှိ တ ယောက် သည်၊ အ ခြား သော လွှတ် အ ရာ ရှိ တို့ ၏ တိုင် ပင် စီ ရင် ခြင်း ကို ဝန် ခံ သော သူ မ ဟုတ်၊51 ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် ကို မြော် လင့် သော သူ တော် ကောင်း သူ တော် မြတ် ဖြစ် သည် နှင့် ပိ လတ် မင်း ထံ သို့ ဝင် ၍၊52 ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို တောင်း လေ ၏။53 အ လောင်း တော် ကို ချ ၍ ပိတ် ချော နှင့် ပတ် ရစ် ပြီး လျှင်၊ တ ယောက် ကို မျှ မ သင်္ဂြိုဟ် ဘူး သော ကျောက် သင်္ချိုင်း တွင်း ၌ ထား လေ ၏။54 ထို နေ့ ကား အ ဘိတ် နေ့ ဖြစ် ၍ ဥ ပုသ် နေ့ အ ချိန် နီး သ တည်း။55 ဂါ လိ လဲ ပြည် က ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လာ သော မိန်း မ များ သည် သင်္ချိုင်း တော် ကို ၎င်း၊ အ လောင်း တော် ကို အ ဘယ် သို့ ထား သည် ကို ၎င်း အ ကြည့် အ ရှု လိုက် လာ ကြ ၏။56 ထို နောက် မှ ပြန် သွား ပြီး လျှင် ဆီ မွှေး နှင့် နံ့ သာ မျိုး ကို ပြင် ဆင် ၍ ပ ညတ် တော် အ တိုင်း ဥ ပုသ် နေ့ ၌ အ လုပ် မ လုပ် ဘဲ နေ ကြ ၏။