1 တ ရံ ရော အ ခါ ဂင်္နေ သ ရက် အိုင် နား မှာ ရပ် တော် မူ ၍၊ လူ များ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို နား ထောင် ခြင်း ငှါ ကိုယ် တော် အ နီး သို့ တိုး ဝင် ကြ စဉ် တွင်၊ ကမ်း နား မှာ ဆိုက် သော လှေ နှစ် စင်း ကို မြင် တော် မူ ၏။2 တံ ငါ တို့ သည် လှေ ထဲ က ထွက် ၍ ပိုက် ကွန် တို့ ကို ဆေး လျှော် လျက် နေ ကြ ၏။3 ထို လှေ တို့ တွင် ရှိ မုန် ၏ လှေ ထဲ သို့ ဝင် တော် မူ ပြီး လျှင်၊ လှေ ကို ကမ်း နား မှာ အ နည်း ငယ် ခွါ ဖွင့် စေ ခြင်း ငှါ ရှိ မုန် ကို အ ခွင့် တောင်း တော် မူ ၏။ ထို လှေ ပေါ် မှာ ထိုင် လျက် လူ များ တို့ ကို ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး တော် မူ ၏။4 စ ကား တော် ပြတ် သော အ ခါ၊ ရေ နက် ရာ အ ရပ် သို့ ရွှေ့ ဦး လော့။ ပိုက် ကွန် ကို ချ ၍ ငါး ကို အုပ် စမ်း လော့ ဟု ရှိ မုန် အား မိန့် တော် မူ ၏။5 ရှိ မုန် က လည်း၊ သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် တ ညဉ့် လုံး ကြိုး စား သော် လည်း တ ကောင် ကို မျှ မ ရ ပါ။ သို့ ရာ တွင် အ မိန့် တော် ရှိ လျှင် ပိုက် ကွန် ကို ချ ပါ မည် ဟု လျှောက် လေ ၏။6 ထို သို့ ချ ကြ ပြီး လျှင်၊ အ လွန် များ စွာ သော ငါး တို့ ကို အုပ် မိ သ ဖြင့် ပိုက် ကွန် သည် စုတ် ပျတ် စ ရှိ ၏။7 အ ခြား သော လှေ တ စင်း ၌ ရှိ သော အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ သည် လာ ၍ ကူ ညီ စေ ခြင်း ငှါ သူ တို့ ကို အ မှတ် ပေး သ ဖြင့်၊ သူ တို့ သည် လာ ၍ လှေ နှစ် စင်း နစ် လု မ တတ် ငါး နှင့် ပြည့် စေ ကြ ၏။8 ရှိ မုန် ပေ တ ရု သည် မြင် လျှင်၊ ယေ ရှု ၏ ပု ဆစ် တော် ကို ဦး တိုက် ၍၊ သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် အ ပြစ် များ သော သူ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ဆီ မှ ကြွ သွား တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် လေ ၏။9 အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ လျှောက် သ နည်း ဟူ မူ ကား၊ အုပ် မိ သော ငါး များ ကို ထောက် သ ဖြင့်၊ ရှိ မုန် နှင့် သူ ၏ အ ပေါင်း အ ဘော် ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား ယာ ကုပ် နှင့် ယော ဟန် မှ စ ၍ ရှိ မုန် နှင့် ပါ သ မျှ သော သူ တို့ သည် မိန်း မော တွေ ဝေ ခြင်း ရှိ ကြ ၏။10 ယေ ရှု က လည်း၊ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း မ ရှိ နှင့်။ သင် သည် ယ ခု မှ စ ၍ လူ တို့ ကို ဘမ်း မိ သော သူ ဖြစ် လိမ့် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။11 ကမ်း နား မှာ လှေ ကို ဆိုက် ပြီး လျှင်၊ ထို သူ တို့ သည် ရှိ သ မျှ တို့ ကို စွန့် ပစ် ၍ နောက် တော် သို့ လိုက် ကြ ၏။12 ကိုယ် တော် သည် မြို့ တ မြို့ ၌ ရှိ တော် မူ စဉ်၊ တ ကိုယ် လုံး နူ နာ စွဲ သော သူ တ ယောက် သည် ကိုယ် တော် ကို မြင် လျှင် ပြပ် ဝပ် ၍၊ သ ခင်၊ အ လို တော် ရှိ လျှင် ကျွန် တော် ကို သန့် ရှင်း စေ နိုင် တော် မူ သည် ဟု တောင်း ပန် လေ ၏။13 ယေ ရှု က လည်း၊ ငါ အ လို ရှိ ၏။ သန့် ရှင်း ခြင်း သို့ ရောက် စေ ဟု မိန့် တော် မူ လျက်၊ လက် တော် ကို ဆန့် ၍ ထို သူ ကို တို့ တော် မူ ၏။ ထို ခ ဏ ခြင်း တွင် နူ နာ ပျောက် လေ ၏။14 ယေ ရှု က လည်း။ ဤ အ ကြောင်း ကို အ ဘယ် သူ အား မျှ မ ပြော နှင့်။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ထံ သို့ သွား ၍ ကိုယ် ကို ပြ လော့။ သူ တ ပါး ၌ သက် သေ ဖြစ် စေ ခြင်း ငှါ သန့် ရှင်း ခြင်း သို့ ရောက် သည် အ တွက် မော ရှေ စီ ရင် မှာ ထား သော ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ဆက် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။15 သို့ သော် လည်း သိ တင်း တော် သည် သာ ၍ ကျော် စော သ ဖြင့်၊ များ စွာ သော လူ အ ပေါင်း တို့ သည် တ ရား နာ လို သော ငှါ ၎င်း၊ အ နာ ရော ဂါ ငြိမ်း စေ ခြင်း ကျေး ဇူး တော် ကို ခံ လို သော ငှါ ၎င်း စု ဝေး လျက် ရှိ ကြ ၏။16 ကိုယ် တော် သည် တော အ ရပ် သို့ ကြွ ၍ ဆု တောင်း လေ့ ရှိ တော် မူ ၏။17 တ နေ့ သ ၌ ကိုယ် တော် သည် ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး တော် မူ စဉ်၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ စ သော ယု ဒ ပြည်၊ ဂါ လိ လဲ ပြည် မြို့ ရွာ များ တို့ က ရောက် လာ သော ဖာ ရိ ရှဲ တို့ နှင့် နိဿ ရည်း ဆ ရာ တို့ သည် ထိုင် လျက် ရှိ ကြ ၍၊ အ နာ ရော ဂါ ကို ငြိမ်း စေ ခြင်း ငှါ သ ခင် ဘု ရား ၏ တန် ခိုး တော် သည် ထင် ရှား ၏။18 ထို အ ခါ လက် ခြေ သေ သော သူ တ ယောက် ကို အိပ် ရာ နှင့် တ ကွ အ ထံ တော် သို့ ဆောင် ခဲ့ ၍၊ ရှေ့ တော် ၌ သွင်း ထား ခြင်း ငှါ ရှာ ကြံ ကြ ၏။19 လူ စု ဝေး လျက် ရှိ သော ကြောင့် ဝင် စ ရာ လမ်း ကို မ တွေ့ သ ဖြင့်၊ အိမ် မိုး ပေါ် သို့ တက် ၍ အုတ် မိုး ကို ဖောက် ပြီး မှ လူ နာ ကို အိပ် ရာ နှင့် တ ကွ လူ များ အ လယ် ယေ ရှု ၏ ရှေ့ တော် သို့ လျှော့ ချ ကြ ၏။20 ကိုယ် တော် သည် ထို သူ တို့ ၏ ယုံ ကြည် ခြင်း ကို မြင် လျှင် လူ နာ အား၊ အ ချင်း လူ၊ သင် ၏ အ ပြစ် ကို လွတ် စေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။21 ကျမ်း ပြု ဆ ရာ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ က၊ ဘု ရား ကို လွန် ကျူး ၍ ပြော သော ဤ သူ ကား အ ဘယ် သူ နည်း။ ဘု ရား သ ခင် မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ သည် အ ပြစ် ကို လွှတ် နိုင် သ နည်း ဟု ထင် မှတ် ကြ ၏။22 ယေ ရှု သည် ထို သူ တို့ ထင် မှတ် ခြင်း ကို သိ တော် မူ လျှင်၊ သင် တို့ စိတ် ထဲ မှာ အ ဘယ် ကြောင့် ထင် မှတ် ကြ သ နည်း။23 အ ဘယ် စ ကား ကို သာ ၍ ပြော လွယ် သ နည်း။ သင် ၏ အ ပြစ် ကို လွတ် စေ ပြီ ဟု ပြော လွယ် သ လော။ သင် ထ ၍ လှမ်း သွား လော့ ဟု ပြော လွယ် သ လော။24 လူ သား သည် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ အ ပြစ် လွှတ် ပိုင် သည် ကို သင် တို့ သိ စေ ခြင်း ငှါ ထ လော့။ ကိုယ် အိပ် ရာ ကို ဆောင် ၍ ကိုယ် အိမ် သို့ သွား လော့၊ သင့် အား ငါ ဆို သည် ဟု လက် ခြေ သေ သော သူ အား မိန့် တော် မူ ၏။25 ထို သူ သည် လည်း လူ များ ရှေ့ မှာ ချက် ခြင်း ထ ၍ အိပ် ရာ ကို ဆောင် လျက်၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဂုဏ် တော် ကို ချီး မွမ်း လျက် မိ မိ အိမ် သို့ သွား လေ ၏။26 ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် မိန်း မော တွေ ဝေ ၍ ကြောက် ရွံ့ အား ကြီး သည် နှင့်၊ ငါ တို့ သည် အံ့ ဘွယ် သော အ မှု အ ရာ ကို ယ နေ့ မြင် ခဲ့ ပြီ ဟု ပြော ဆို ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဂုဏ် တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။27 ထို နောက် ကိုယ် တော် သည် ထွက် ကြွ ၍၊ လေ ဝိ အ မည် ရှိ သော အ ခွန် ခံ သူ သည် အ ခွန် ခံ ရာ တဲ ၌ ထိုင် နေ သည် ကို မြင် သော်၊ ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။28 ထို သူ သည် လည်း ရှိ သ မျှ တို့ ကို စွန့် ပစ် လျက် ထ ၍ နောက် တော် သို့ လိုက် လေ ၏။29 ထို နောက် မှ လေ ဝိ သည် ကိုယ် တော် အ ဘို့ အ လို ငှါ မိ မိ အိမ် ၌ ကြီး စွာ သော ပွဲ ကို ခံ ၍၊ အ ခွန် ခံ သော သူ များ နှင့် အ ခြား သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ကိုယ် တော် မှ စ သော တ ပည့် တော် တို့ နှင့် တ ကွ စား ပွဲ ၌ လျောင်း ကြ ၏။30 ကျမ်း ပြု ဆ ရာ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ က၊ သင် တို့ သည် အ ခွန် ခံ သော သူ၊ ဆိုး သော သူ တို့ နှင့် အ တူ အ ဘယ် ကြောင့် စား သောက် ကြ သ နည်း ဟု တ ပည့် တော် တို့ ကို ကဲ့ ရဲ့ အ ပြစ် တင် ကြ ၏။31 ယေ ရှု က လည်း၊ ကျန်း မာ သော သူ တို့ သည် ဆေး သ မား ကို အ လို မ ရှိ ကြ။ နာ သော သူ တို့ သာ လျှင် အ လို ရှိ ကြ ၏။32 ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ကို နောင် တ သို့ ခေါ် ခြင်း ငှါ ငါ လာ သည် မ ဟုတ်။ ဆိုး သော သူ တို့ ကို ခေါ် ခြင်း ငှါ ငါ လာ သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။33 လူ အ ချို့ တို့ က၊ ယော ဟန် ၏ တ ပည့် တို့ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် အ စာ ရှောင် ခြင်း နှင့် ဆု တောင်း ခြင်း တို့ ကို အ ဖန် တ လဲ လဲ ပြု ကြ သည် ဖြစ် ၍၊ အ ဘယ် ကြောင့် ကိုယ် တော် ၏ တ ပည့် တို့ သည် စား သောက် လျက် နေ ကြ ပါ သ နည်း ဟု လျှောက် ကြ ၏။34 ကိုယ် တော် က လည်း၊ မင်္ဂ လာ ဆောင် လု လင် သည် မိ မိ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ စဉ် အ ခါ သူ တို့ ကို အ စာ ရှောင် စေ နိုင် သ လော။35 မင်္ဂ လာ ဆောင် လု လင် ကို သူ ၏ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် ခွါ ၍ ယူ သွား သော အ ချိန် ကာ လ ရောက် လိမ့် မည်။ ထို ကာ လ အ ခါ သူ တို့ သည် အ စာ ရှောင် ကြ လိမ့် မည်။36 ဥ ပ မာ ကား၊ အ ဝတ် ဟောင်း ကို အ ထည် သစ် နှင့် ဖာ လေ့ မ ရှိ။ ထို သို့ ဖာ လျှင် အ ထည် သစ် သည် ဆွဲ ဆုတ် တတ် ၏။ ဖာ သော အ ထည် သစ် သည် အ ဝတ် ဟောင်း နှင့် မ သင့် မ တင့် တတ်။37 ၎င်း နည်း၊ ဟောင်း သော သား ရေ ဘူး ၌ အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် ကို ထည့် လေ့ မ ရှိ။ ထို သို့ ထည့် လျှင် အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် သည် သား ရေ ဘူး ကို ဆုတ် ခွဲ သ ဖြင့်၊ စ ပျစ် ရည် သည် ယို ၍ သား ရေ ဘူး လည်း ပျက် စီး တတ် ၏။38 အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် ကို အ သစ် သော သား ရေ ဘူး ၌ ထည့် ရ သည်။ ထို သို့ ထည့် လျှင် နှစ် ပါး စ လုံး မ ပျက် စီး။39 ဟောင်း သော စ ပျစ် ရည် ကို သောက် ပြီး သော သူ သည် လည်း အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် ကို ချက် ခြင်း အ လို မ ရှိ တတ်။ ဟောင်း သော စ ပျစ် ရည် သာ ၍ ကောင်း သည် ကို သိ ၏ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။