1 ထို နောက် မှ သ ခင် ဘု ရား သည် အ ခြား သော တ ပည့် တော် ခု နစ် ကျိပ် တို့ ကို ခန့် ထား တော် မူ ၍၊ ကိုယ် တိုင် ကြွ လေ အံ့ သော မြို့ ရွာ အ ရပ် ရပ် တို့ သို့ ရှေ့ တော် ၌ နှစ် ယောက် စီ နှစ် ယောက် စီ စေ လွှတ် တော် မူ ၏။2 သူ တို့ အား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ စ ပါး ရိတ် စ ရာ များ စွာ ရှိ ၏။ ရိတ် သော သူ တို့ သည် နည်း ကြ ၏။ ထို ကြောင့် လုပ် ဆောင် သော သူ တို့ ကို စ ပါး ရိတ် စေ ခြင်း ငှါ စ ပါး ရှင် စေ လွှတ် တော် မူ မည် အ ကြောင်း ဆု တောင်း ကြ လော့။3 သင် တို့ သွား လေ သည် အ ရာ မှာ၊ တော ခွေး စု ထဲ သို့ သိုး သ ငယ် တို့ ကို စေ လွှတ် သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ ကို ငါ စေ လွှတ် ၏။4 ငွေ အိတ်၊ လွယ် အိတ်၊ ခြေ နင်း တို့ ကို မ ဆောင် ကြ နှင့်။ လမ်း ၌ သွား စဉ် တွင် အ ဘယ် သူ ကို မျှ နှုတ် မ ဆက် ကြ နှင့်။5 မည် သည့် အိမ် သို့ ဝင် သော အ ခါ၊ ဤ အိမ် ၌ မင်္ဂ လာ ဖြစ် ပါ စေ သော ဟု ရှေ့ ဦး စွာ ပြော ကြ လော့။6 ထို အိမ် ၌ မင်္ဂ လာ သား ရှိ လျှင်၊ သင် တို့ မြွက် သော မင်္ဂ လာ သည် တည် လိမ့် မည်။7 သို့ မ ဟုတ် သင် တို့ ထံ သို့ ပြန် လာ လိမ့် မည်။ ထို အိမ် ၌ နေ ၍ အ စား အ သောက် စီ ရင် ရာ ကို စား သောက် ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ လုပ် ဆောင် သော သူ သည် အ ခ ကို ခံ ထိုက် ပေ ၏။ တ အိမ် မှ တ အိမ် သို့ လှည့် လည် ၍ မ သွား ကြ နှင့်။8 အ ကြင် မြို့ သို့ သင် တို့ ဝင် ၍ မြို့ သား တို့ သည် လက် ခံ ၏၊ ထို မြို့ ၌ သင် တို့ ရှေ့ မှာ ထည့် သ မျှ ကို စား ကြ လော့။9 လူ နာ များ ကို ချမ်း သာ ပေး ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သည် သင် တို့ ၌ တည် ထောင် သော အ ချိန် နီး ပြီ ဟု သူ တို့ အား ဟော ပြော ကြ လော့။10 အ ကြင် မြို့ သို့ ဝင် ၍ မြို့ သား တို့ သည် လက် မ ခံ အံ့။ ထို မြို့ ၏ လမ်း သို့ ထွက် ပြီး လျှင်၊ ငါ တို့ ၌ ကပ် သော သင် တို့ မြို့ ၏ မြေ မှုန့် ကို ငါ တို့ ခါ လိုက် ၏။11 သို့ သော် လည်း ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် သည် သင် တို့ ၏ အ နီး သို့ ရောက် ကြောင်း ကို သိ မှတ် ကြ ဟု သူ တို့ အား ပြော ကြ လော့။12 ငါ ဆို သည် ကား၊ နောက် ဆုံး သော နေ့ ၌ ထို မြို့ သည် သော ဒုံ မြို့ ထက် သာ ၍ ခံ ရ လ တံ့။13 အို ခေါ ရာ ဇိန် မြို့၊ သင် သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ အို ဗက် ဇဲ ဒ မြို့၊ သင် သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ သင် တို့ တွင် ပြ သော တန် ခိုး ကို တု ရု မြို့ နှင့် ဇိ ဒုန် မြို့ တို့ တွင် ပြ ဘူး လျှင်၊ ထို မြို့ တို့ သည် ရှေး ကာ လ ၌ လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ဝတ် ၍၊ ပြာ ထဲ မှာ ထိုင် လျက် နောင် တ ရ ကြ လိမ့် မည်။14 တ ရား ဆုံး ဖြတ် တော် မူ သော အ ခါ သင် တို့ သည် တု ရု မြို့ နှင့် ဇိ ဒုန် မြို့ ထက် သာ ၍ ခံ ရ ကြ လ တံ့။15 အို က ပေ ရ နောင် မြို့၊ သင် သည် မိုဃ်း ကောင်း ကင် တိုင် အောင် မြှောက် စား ခြင်း ကို ခံ ရ သော် လည်း၊ မ ရ ဏာ နိုင် ငံ တိုင် အောင် နှိမ့် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ လ တံ့။16 သင် တို့ ၏ စ ကား ကို နား ထောင် သော သူ သည် ငါ့ စ ကား ကို နား ထောင် ၏။ သင် တို့ ကို ပယ် သော သူ သည် ငါ့ ကို ပယ် ၏။ ငါ့ ကို ပယ် သော သူ သည် ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော သူ ကို ပယ် သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။17 ခု နစ် ကျိပ် သော တ ပည့် တော် တို့ သည် ဝမ်း မြောက် သော စိတ် နှင့် ပြန် လာ ၍၊ သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ အား ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် နတ် ဆိုး ကို ပင် နိုင် ပါ သည် ဟု လျှောက် ကြ ၏။18 ယေ ရှု က လည်း၊ စာ တန် သည် လျှပ် စစ် ကဲ့ သို့ ကောင်း ကင် မှ ကျ သည် ကို ငါ မြင် ပြီ။19 သင် တို့ သည် မြွေ၊ ကင်း မြီး ကောက် တို့ ကို နိုင် ရ သော အ ခွင့် နှင့် ရန် သူ များ ကို နိုင် ရ သော အ ခွင့် တန် ခိုး ကို ငါ ပေး ၏။ သင် တို့ ကို အ ဘယ် ဘေး မျှ မ ညှဉ်း ဆဲ ရ။20 သို့ သော် လည်း နတ် ဆိုး ကို နိုင် ရ သော ကြောင့် သာ ဝမ်း မြောက် ခြင်း မ ရှိ ကြ နှင့်။ သင် တို့ ၏ နာ မည် များ သည် ကောင်း ကင် စာ ရင်း ၌ ဝင် သည် ကို ဝမ်း မြောက် ခြင်း ရှိ ကြ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။21 ထို အ ခါ ယေ ရှု သည် ဝမ်း မြောက် တော် မူ ခြင်း စိတ် ရှိ သ ဖြင့်၊ ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ကို အ စိုး ရ တော် မူ သော အ ဘ၊ ကိုယ် တော် သည် ပ ညာ အ လိမ္မာ နှင့် ပြည့် စုံ သော သူ တို့ အား ဤ အ ရာ များ ကို ထိမ် ဝှက် ကွယ် ထား လျက် သူ ငယ် တို့ အား ဘော် ပြ တော် မူ သည် ဖြစ် ၍၊ ကျေး ဇူး တော် ကို အ ကျွန်ုပ် ချီး မွမ်း ပါ ၏။ ထို သို့ အ လို တော် ရှိ သော ကြောင့် မှန် ပါ ၏ အ ဘ။22 ငါ့ ခ မည်း တော် သည် ခပ် သိမ်း သော အ ရာ တို့ ကို ငါ ၌ အပ် တော် မူ ပြီ။ သား တော် ကား အ ဘယ် သူ ဖြစ် သည် ကို ခ မည်း တော် မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ မျှ မ သိ။ ခ မည်း တော် ကား အ ဘယ် သူ ဖြစ် တော် မူ သည် ကို၊ သား တော် နှင့် သား တော် သည် လင်း စေ လို သော သူ မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ မျှ မ သိ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။23 ထို အ ခါ တ ပည့် တော် တို့ ကို လှည့် ကြည့် ၍ ယ ခု မြင် သ မျှ သော အ ရာ တို့ ကို သင် တို့ မြင် သော ကြောင့် သင် တို့ မျက် စိ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။24 ငါ ဆို သည် ကား၊ သင် တို့ မြင် ရ သော အ ရာ တို့ ကို ပ ရော ဖက် များ နှင့် ရှင် ဘု ရင် များ တို့ သည် မြင် ခြင်း ငှါ အ လို ရှိ သော် လည်း မ မြင် ရ ကြ။ သင် တို့ ကြား ရ သော အ ရာ တို့ ကို ကြား ခြင်း ငှါ အ လို ရှိ သော် လည်း မ ကြား ရ ကြ ဟု တ ပည့် တော် တို့ အား သာ မိန့် တော် မူ ၏။25 တ ရံ ရော အ ခါ ကျမ်း တတ် တ ယောက် သည် ထ ၍၊ အ ရှင် ဘု ရား၊ ထာ ဝ ရ အ သက် ကို အ မွေ ခံ ရ အံ့ သော ငှါ အ ကျွန်ုပ် သည် အ ဘယ် အ မှု ကို ပြု ရ ပါ မည် နည်း ဟု ကိုယ် တော် ကို စုံ စမ်း နှောင့် ရှက် ခြင်း ငှါ မေး လျှောက် သော်၊26 ကိုယ် တော် က၊ ပ ညတ္တိ ကျမ်း ၌ အ ဘယ် သို့ လာ သ နည်း။ သင် သည် အ ဘယ် သို့ ဘတ် သ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊27 ထို သူ က၊ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ အ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သ မျှ၊ ဉာဏ် ရှိ သ မျှ နှင့် ချစ် လော့။ ကိုယ် နှင့် စပ် ဆိုင် သော သူ ကို ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် လော့ ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။28 ကိုယ် တော် က လည်း၊ သင် ၏ စ ကား သည် မှန် ပေ ၏။ ထို သို့ ပြု လျှင် အ သက် ကို ရ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။29 ထို သူ က လည်း၊ အ ဘယ် သူ သည် အ ကျွန်ုပ် နှင့် စပ် ဆိုင် သော သူ ဖြစ် ပါ သ နည်း ဟု မိ မိ အ ပြစ် မ ရှိ ဟန် ပြု လို သော စိတ် နှင့် ယေ ရှု ကို လျှောက် ပြန် သော်၊30 ယေ ရှု က၊ လူ တ ယောက် သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ ယေ ရိ ခေါ မြို့ သို့ သွား ရာ တွင် ထား ပြ နှင့် တွေ့ ကြုံ လေ ၏။ ထား ပြ တို့ သည် ထို သူ ၏ အ ဝတ် ကို ချွတ် ၍ နာ ကျင် စွာ ရိုက် နှက် ပြီး မှ သေ လု မ တတ် ရှိ သော အ ခါ ပစ် ထား ၍ သွား ကြ ၏။31 ထို လမ်း သို့ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တ ယောက် သည် အ မှတ် တ မဲ့ သွား ၍ ထို လူ နာ ကို မြင် လျှင် လွှဲ ရှောင် ၍ သွား လေ ၏။32 ထို နည်း တူ လေ ဝိ လူ တ ယောက် သည် ထို အ ရပ် သို့ ရောက် သော အ ခါ၊ လာ ၍ ကြည့် မြင် လျှင် လွှဲ ရှောင် ၍ သွား လေ ၏။33 ရှ မာ ရိ လူ တ ယောက် သည် ခ ရီး သွား ရာ တွင် ထို လူ နာ ရှိ ရာ သို့ ရောက် ၍ မြင် သော အ ခါ က ရု ဏာ စိတ် ရှိ သည် နှင့်၊34 ချဉ်း ကပ် ၍ သူ ၏ အ နာ များ ကို ဆီ နှင့် စ ပျစ် ရည် ထည့် လျက် အ ဝတ် နှင့် စည်း ပြီး လျှင်၊ မိ မိ တိ ရစ္ဆာန် ပေါ် မှာ တင် ၍ စ ရပ် တ ခု သို့ ဆောင် သွား ပြု စု လေ ၏။35 နက် ဖြန် နေ့ ၌ ထွက် သွား သော အ ခါ၊ ဒေ နာ ရိ နှစ် ပြား ကို ထုတ် ၍ စ ရပ် ရှင် အား ပေး လျက်၊ ဤ သူ ကို ကြည့် ရှု ပြု စု ပါ။ ကုန် သ မျှ ကို ငါ ပြန် လာ သော အ ခါ ဆပ် ပေး မည် ဟု ဆို ၏။ သင် သည် အ ဘယ် သို့ ထင် သ နည်း။36 ထို သူ သုံး ယောက် တို့ တွင် အ ဘယ် သူ သည် ထား ပြ လက် သို့ ရောက် သော သူ နှင့် စပ် ဆိုင် သော သူ ဖြစ် သ နည်း ဟု ပြန် ၍ မေး တော် မူ လျှင်၊37 ကျမ်း တတ် က လည်း၊ လူ နာ ကို သ နား သော သူ သည် စပ် ဆိုင် သော သူ ဖြစ် ပါ ၏ ဟု လျှောက် သော် ယေ ရှု က၊ သင် သည် သွား ၍ ထို နည်း တူ ပြု လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။38 ယေ ရှု သည် တ ပည့် တော် တို့ နှင့် ခ ရီး သွား ကြ စဉ် ရွာ တ ရွာ သို့ ဝင် တော် မူ ၍၊ မာ သ အ မည် ရှိ သော မိန်း မ တ ဦး သည် မိ မိ အိမ် ၌ ကိုယ် တော် ကို ဧည့် ခံ လေ ၏။39 ထို မိန်း မ ၌ မာ ရိ အ မည် ရှိ သော ညီ မ တ ယောက် ရှိ ၏။ ထို မာ ရိ သည် ယေ ရှု ၏ ခြေ တော် ရင်း ၌ ထိုင် ၍ စ ကား တော် ကို နား ထောင် လျက် နေ ၏။40 မာ သ မူ ကား၊ လုပ် ကျွေး ခြင်း အ မှု များ ၌ စိတ် ပူ ပန် ခြင်း ရှိ သ ဖြင့် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် ၍၊ သ ခင်၊ ကျွန် မ ၏ ညီ မ သည် ကျွန် မ တ ယောက် တည်း လုပ် ကျွေး စေ ခြင်း ငှါ ကျွန် မ ကို ပစ် ထား သည့် အ ရာ ကို လျစ် လျူ သော စိတ် ရှိ တော် မူ သ လော။ သူ သည် ကျွန် မ ကို ကူ ညီ မည် အ ကြောင်း အ မိန့် ရှိ တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် သော်၊41 ယေ ရှု က၊ မာ သ၊ မာ သ၊ သင် သည် များ စွာ သော အ မှု တို့ ၌ စိုး ရိမ် ၍ နှောင့် ရှက် ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ လို သော အ ရာ တ ခု တည်း ရှိ ၏။42 မာ ရိ မူ ကား၊ ကောင်း သော အ ဘို့ ကို ရွေး ယူ ပြီ။ ထို အ ဘို့ ကို အ ဘယ် သူ မျှ မ နှုတ် မ ယူ ရာ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။