1 တစ် ဖန် ငါ မျှော် ကြည့် ရာ ဇိ အုန် တောင် ပေါ် မှာ ရပ် နေ သော သိုး ငယ် တော် နှင့် အ တူ န ဖူး တွင် သိုး ငယ် တော်၏ နာ မ၊ ခ မည်း တော်၏ နာ မ၊ အ က္ခ ရာ တင် ခံ သူ တစ် သိန်း လေး သောင်း လေး ထောင် ကို မြင်၍၊2 ကောင်း ကင် ဘုံ မှ သ မု ဒ္ဒ ရာ ဟုန်း သံ၊ ကျယ် စွာ သော မိုး ချုန်း သံ၊ စောင်း သ မား တို့ စောင်း တီး သံ ကဲ့ သို့၊3 ပ လ္လင် တော် ရှေ့ သ တ္တ ဝါ လေး ပါး နှင့် အ ကြီး အ ကဲ တို့ ရှေ့ တွင် ဧ ချင်း သစ် ဖွဲ့ ဆို ကြ သည် ကို ကြား ရ၏။ ထို ဧ ချင်း ကို မြေ ကြီး မှ ဝယ် တော် မူ ပြီး ဖြစ် သူ၊ ထို တစ် သိန်း လေး သောင်း လေး ထောင် တို့ မှ တစ် ပါး မည် သူ မျှ သင်၍ မ ရ နိုင်။4 ထို သူ တို့ ကား မေ ထုန် နှင့် မ ညစ် ညူး ဘဲ လူ ပျို စင် ဖြစ် လျက် သိုး ငယ် တော် ကြွ တော် မူ လေ ရာ ရာ လိုက် ပါ သူ၊ ဘု ရား သ ခင် နှင့် သိုး ငယ် တော့် အ ဖို့ ကောက် ဦး အ ဖြစ် လူ တို့ ဘောင် က ဝယ် ယူ တော် မူ သူ၊5 မု သာ ကင်း သော နှုတ် ရှိ သူ၊ အ ပြစ် အ နာ ကင်း စင် သူ များ ဖြစ် ကြ သ တည်း။6 တစ် ဖန် မြေ ကြီး ပေါ် တွင် နေ ထိုင် သူ၊ ဘာ သာ စ ကား အ ပုံ ပုံ ပြော ဆို သော လူ အ မျိုး မျိုး အ နွယ် နွယ် တို့ အား ကြား ပြော ရန် နိစ္စ သ တင်း တော် မြတ် ဆောင် သော စေ တ မန် တော် တစ် ပါး က ဘု ရား သ ခင် ကို ခန့် ညား ၍ ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် တော် မူ ချိန် တိုင် ရောက် ပြီ။ မိုး မြေ ကို လည်း ကောင်း၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ နှင့် စမ်း ပေါက် များ ကို လည်း ကောင်း၊ ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် အား ရှိ ခိုး ကြ လော့ ဟု ကျယ် သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် လျက် ကောင်း ကင့် အ လယ် တွင် ပျံ ဝဲ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။7 8 ဒု တိ ယ စေ တ မန် တော် တစ် ပါး လိုက် လျက် မ တ ရား သော မေ ထုန် စ ပျစ် ရည် အ ရှိန် ကို လူ မျိုး ခပ် သိမ်း တို့ အား တိုက် သော ဗာ ဗု လုန် မြို့ ကြီး ပြို ပြီ၊ ပြို ပြီ ဟု ကြွေး ကြော် ၏။9 တ တိ ယ စေ တ မန် တော် တစ် ပါး လည်း လိုက် လျက် သား ရဲ နှင့် ရုပ် ပုံ ကို ရှိ ခိုး၍ န ဖူး တွင် ဖြစ် စေ၊ လက် တွင် ဖြစ် စေ၊ သ ညာ ခံ ယူ သည်။10 ဘု ရား သ ခင့် အ မျက် တော် ဖ လား၌ ရေ မ ပါ ဘဲ ရော စပ် ထား သော အ မျက် တော် စ ပျစ် ရည် အ ရှိန် ကို သောက် လျက် သန့် ရှင်း သော စေ တ မန် တော် တို့ နှင့် သိုး ငယ် တော့် ရှေ့၊ ကန့် မီး ဖြင့် ညှင်း ဆဲ ခံ ရ သည့် အ လျောက်၊11 သား ရဲ နှင့် ရုပ် ပုံ ကို ရှိ ခိုး လျက် သား ရဲ အ မည် သ ညာ ကို ခံ သော ထို သူ တို့ ညှဉ်း ဆဲ ခြင်း အ ခိုး သည် နေ့ ညဥ့် မ စဲ က မ္ဘာ အ ဆက် ဆက် တက် လိမ့် မည်။12 ဤ အ ရာ၌ ဘု ရား သ ခင့် ပ ညတ် တော် များ နှင့် ယေ ရှု အား ယုံ ကြည် ခြင်း တ ရား ကို စောင့် ရှောက် သော သီး သန့် ထား သူ တို့ တည် ကြည် ခြင်း ရှိ၏။13 ထို အ ခါ ယ ခု က စ၍ အ ရှင် ဘု ရား၌ သေ လွန် သူ တို့ မင်္ဂ လာ ရှိ သည် ကို ရေး သား လော့ ဟု ကောင်း ကင် ဘုံ မှ အ မိန့် သံ ကို ငါ ကြား ရ၏။ ဝိ ညာဉ် တော် က လည်း ထို သူ တို့ သည် အ လုပ် ဝန် ပြီး စီး ငြိမ်း ချမ်း၍ အ ကျိုး ဆက် ထက် ကြပ် ပါ သည့် အ ရာ၌ ထို သို့ မှန် ပေ သည် ဟု မြွက် ဆို တော် မူ ၏။14 တစ် ဖန် ငါ မျှော် ကြည့် ရာ တိမ် တိုက် ဖြူ ကို လည်း ကောင်း၊ တိမ် တိုက် ထက် လူ့ သား နှင့် တူ သော ပု ဂ္ဂိုလ် တစ် ပါး သည် ရွှေ သ ရ ဖူ ကို ဆောင်း လျက်၊ ထက် သော တံ စဉ် ကို ကိုင် လျက် ထိုင် နေ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် ရ ၏။15 စေ တ မန် တော် တစ် ပါး လည်း ဗိ မာန် တော် မှ ထွက် လာ လျက် တိမ် တိုက် ထက် ထိုင် နေ သော ပု ဂ္ဂိုလ် အား တံ စဉ် တော် ကို ကျော့ ရိတ် တော် မူ ပါ။ မြေ ကြီး အ သီး အ နှံ မှည့်၍ ရိတ် ချိန် တိုင် ရောက် ပါ ပြီ ဟု ကျယ် သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် ရာ၊16 တိမ် တိုက် ထက် ထိုင် နေ သော ပု ဂ္ဂိုလ် သည် တံ စဉ် ကို မြေ ကြီး ပေါ် သို့ ပစ် လွှတ် သည့် အ လျောက် မြေ ကြီး ရိတ် ဖြတ် ခံ ရ၏။17 တစ် ဖန် စေ တ မန် တော် တစ် ပါး သည် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှိ ဗိ မာန် တော် မှ ထက် သော တံ စဉ် ကိုင် လျက် ထွက် လာ သည့် အ ပြင်၊18 မီး ပေါ် တွင် အာ ဏာ ဆောင် စေ တ မန် တော် တစ် ပါး လည်း ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် မှ ထွက် လာ ပြီး လျှင် ထက် သော တံ စဉ် ကိုင် အား မြေ ကြီး စ ပျစ် သီး မှည့် ပြီး ဖြစ်၍ အ ခိုင် များ ကို ဖြတ် ခူး ရန် ထက် သော သင့် တံ စဉ် ကျော့ လော့ ဟု ကျယ် သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် ရာ၊19 ထို စေ တ မန် တော် သည် တံ စဉ် ကို မြေ ပေါ် သို့ ပစ် လွှတ်၍ မြေ ကြီး စ ပျစ် သီး များ ကို ဖြတ် ခူး ပြီး လျှင် ဘု ရား သ ခင့် အ မျက် တော် တည်း ဟူ သော ဖိ နင်း ရာ ကျင်း ကြီး ထဲ သို့ ပစ် ချ ၏။20 ထို ကျင်း ကို မြို့ တော့် ပြင် တွင် ဖိ နင်း ရာ ထွက် စီး သော အ သွေး သည် မြင်း ဇက် သုံး ကို ထိ၍ တိုင် ပေါင်း တစ် ရာ ခန့် ရောက်၏။