1 သ စ္စာ နှင့် ဟုတ် မှန် ခြင်း ကင်း လျက်၊ ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ ဘု ရား သ ခင် ကို ထော မ နာ ပြု၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို တိုင် တည် လျက် သ စ္စာ ဆို သူ၊ ယု ဒ အ မျိုး စမ်း ရေ မှ ပေါက်၍၊ ဣ သ ရေ လ ဟု သ မုတ် ခြင်း ခံ သူ၊ အို ယာ ကုပ် အ မျိုး သား တို့၊ သန့် ရှင်း သော မြို့ သူ မြို့ သား ဟု ကိုယ် ကို သ မုတ် လျက်၊ ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နာ မ တော် ရှိ သော ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ ဘု ရား သ ခင် ကို တံ ကဲ ပြု သည့် အ လျောက်၊ ဤ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ လော့။2 3 အ တိတ် အ ဖြစ် အ ပျက် များ ကို၊ ယ မန် က ပင် ငါ နှုတ် မြွက် ဖော် ပြ ကြား ပြော နှင့် သည့် အ လျောက်၊ ငါ ပြု လျှင် ပြု ချင်း ဖြစ် ပွား ခဲ့ ပြီ တ ကား။4 သင် သည် သံ လည် ကုပ်၊ ကြေး န ဖူး ရှိ၍၊ ခဲ ယဉ်း သည် ကို ငါ သိ သော ကြောင့်၊5 ကိုယ့် ရုပ် ပွား ဆင်း တု ဘု ရား စီ မံ ပြု လုပ် ပြီ ဟု၊ သင် ဆို ခွင့် မ ရ စေ ရန်၊ မ ဖြစ် ပျက် မီ၊ ယ မန် က ပင်၊ ငါ ကြား ပြော ဖော် ပြ လေ ပြီ။6 ထို ဖြစ် ပျက် သ မျှ ကို အာ ရုံ ပြု လော့။ ကြား နာ ခဲ့ သော သင် တို့ သည် ဝန် မ ခံ ဘဲ နေ ကြ မည် လော။ ယ ခု မှ စ၍ သစ် သော အ ရာ၊ သင် မ သိ သေး သော ကွယ် ဝှက် ရာ များ ကို ငါ ကြား ပြော ဦး မည်။7 ယ မန် က မ ဟုတ်၊ ယ ခု ပင် စီ မံ၏။ သိ နှင့် ပြီ ဟု သင် မ ဆို ရ စေ ရန်၊ ယ နေ့ မ တိုင် မီ ကြား ခွင့် မ ရ ချေ။8 သင် သည် ဝမ်း တွင်း က ပင် လွန် ကျူး သူ ဟု အ ခေါ် ခံ ရ၍၊ သ စ္စာ ပျက် တတ် သည် ကို ငါ သိ သည့် အ လျောက်၊ နား မ ပွင့် ဘဲ၊ ကြား လည်း မ ကြား၊ သိ လည်း မ သိ၊ ကြာ မြင့် စွာ သင် နေ ခဲ့၏။9 သို့ ရာ တွင် နာ မ တော် နှင့် ဂုဏ် တော် ကြောင့် သာ၊ အ မျက် တော် ကို ချုပ် တည်း လျက် နှောင့် နှေး စေ သ ဖြင့်၊ သင့် ကို ပယ် ဖျက် သည် မ ဟုတ်။10 ငါ သည် သင့် ကို စစ် ဆေး ခဲ့ ပြီ။ ငွေ နည်း တူ မ ဟုတ်။ ဒု က္ခ တည်း ဟူ သော မိုက် တွင် ချ စမ်း ခဲ့ ပြီ။11 နာ မ တော် သည် ရှုတ် ချ ခံ ခဲ့ ရ သော် လည်း၊ ကိုယ့် အ တွက် သာ ငါ စီ ရင် လိမ့် မည်။ ငါ့ ဘုန်း တော် ကို သူ တစ် ထူး အား လွှဲ အပ် မည် မ ဟုတ်။12 အို ယာ ကုပ်၊ ငါ ခေါ် သူ ဣ သ ရေ လ၊ နာ ခံ လော့။ ငါ သာ လျှင် ငါ ဖြစ်၏။ ငါ သည် အာ ဒိ က ဖြစ်၏။ အ န္တိ မ လည်း ဖြစ်၏။13 ငါ သည် လက် တော် ဖြင့် မြေ ပ ထ ဝီ ကို တည် ထောင် လေ ပြီ။ ညာ လက် တော် ဖြင့် မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြက် လေ ပြီ။ မိန့် တော် မူ ကာ မျှ ဖြင့် တစ် ပြိုင် နက် တည် ရ၏။14 သင် တို့ ရှိ သ မျှ စု ရုံး၍ နာ ခံ ကြ လော့။ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို ဖော် ပြ နှင့် သည် ကား အ ဘယ် ရုပ် တု နည်း။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှစ် သက် တော် မူ သော သူ သည် ဗာ ဗု လုန် မြို့ တွင် ခါ လ ဒဲ လူ တို့၌ အ လို တော် ကို လက် ရုံး ဖြင့် ပြီး မြောက် စေ လိမ့် မည်။15 ငါ ကိုယ် တိုင် အ မိန့် ရှိ လျက်၊ ထို သူ့ ကို ခေါ် ဆောင် ခဲ့ ပြီ။ ခ ရီး မှု ကို လည်း ထ မြောက် စေ လိမ့် မည်။16 အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ်၍ ဤ စ ကား ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ရှေး ဦး က ဗျာ ဒိတ် ကို ကွယ် ဝှက် စွာ ငါ ပေး ခဲ့ သည် မ ဟုတ်။ ဤ အ မှု ဖြစ် စ ကာ လ၌ ပင် ငါ ရှိ ၏။ယ ခု မှာ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် တ ကွ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို စေ လွှတ် တော် မူ ပြီ။17 ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင်၊ သင့် ကို ရွေး နုတ် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ငါ သည် အ ကျိုး ရှိ စေ ရန် သင့် ကို သွန် သင်၍၊ သွား လာ အပ် သော လမ်း ဖြင့် ပို့ ဆောင် သော သင်၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ၏။18 သင် သည် ငါ့ ပ ညတ် များ ကို စောင့် ရှောက် ခဲ့ ပါ စေ တော့။ သို့ ပြု ခဲ့ လျှင် သင့် ချမ်း သာ သည် မြစ် ရေ နှင့် အ မျှ၊ အောင် မြင် ခွင့် လည်း သ မု ဒ္ဒ ရာ လှိုင်း တံ ပိုး နှင့် အ မျှ ဖြစ် လျက်၊ အ မျိုး အ နွယ် သား မြေး မြစ် တို့ သည်၊19 ရှေ့ တော် တွင် အ မည် မ ပျက် မ ကွယ် မ ပြတ် မ စဲ ဘဲ၊ သဲ ပြင် သဲ လုံး နှင့် အ မျှ များ ပြား ခဲ့ လေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။20 ဗာ ဗု လုန် မြို့ တွင်း မှ ထွက် ကြ လော့။ ခါ လ ဒဲ လူ တို့ ဘောင် မှ သွား ကြ လော့။ မြေ ကြီး အ စွန်း အ ဖျား တိုင် အောင် နှံ့ ပြား စေ လျက်၊ ကြွေး ကြော် သံ နှင့် တ ကွ ဖော် ပြ ကြား ပြော ရ မည် မှာ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကျွန် တော် ရင်း ယာ ကုပ် ကို ရွေး နုတ် တော် မူ ပြီ။21 ဆိတ် ညံ ရာ အ ရပ် တွင် ဆောင် သွား တော် မူ သော် လည်း၊ ရေ မ ငတ် ကြ ရ။ သူ တို့ အ ဖို့ ကျောက် တောင် တွင်း က ရေ ကျ စေ သည့် ပြင်၊ ကျောက် တစ် တောင် ကို ဖောက် ခွဲ တော် မူ၍၊ ရေ ထွက် စီး သည် ဟု ကြွေး ကြော် ကြ လော့။22 လူ ဆိုး တို့ မူ ကား၊ ချမ်း သာ မ ရ ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။