1 အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကြည် ညို သူ သည် ပြတ် စဲ လျက်၊ သ စ္စာ ရှိ သူ လည်း လူ့ သား တို့ ဘောင် တွင် တိမ် မြုပ် ပြီ ဖြစ်၍၊ ကယ် မ တော် မူ ပါ။2 လူ တို့ သည်၊ တစ် ဦး နှင့် တစ် ဦး အ ချည်း နှီး ပြော ဆို လျက်၊ မြှောက် ပင့် သော နှုတ် ခမ်း၊ နှစ် ခွ သော စိတ် နှင့် မြွက် ဆို တတ် ကြ ၏။3 ငါ တို့ လျှာ ဖြင့် အောင် မြင် မည်။ နှုတ် ခမ်း သည် ကိုယ် ပိုင် ဖြစ်၏။ ငါ တို့ အ ရှင် ကား၊ မည် သူ နည်း ဟူ ၍၊ မြှောက် ပင့် သော နှုတ် ခမ်း နှင့် ဝင့် ဝါ သော လျှာ ရှိ သ မျှ ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြတ် ပစ် တော် မူ လိမ့် မည်။4 5 ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ဆင်း ရဲ သား တို့ ကို လု ယက် ခြင်း၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ ညည်း တွား ခြင်း အ တွက်၊ ယ ခု ငါ ထ၍၊ တောင့် တ ကြ သော လုံ ခြုံ ရာ ၌ ကွယ် ကာ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။6 ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ချက် များ သည် စင် ကြယ် လျက်၊ မီး ဖို၌ မြေ အ ထိ ခု နစ် ကြိမ် ချွတ် ပြီး သော ငွေ စင် နှင့် တူ ၏။7 အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် စောင့် ထိန်း ၍၊ ဤ လူ မျိုး မှ အ စဉ် ကွယ် ကာ တော် မူ မည်။8 လူ့ သား တို့ ဘောင် တွင် ယုတ် ညံ့ ခြင်း ကို သိ ဒ္ဓိ တင် သည့် အ ခါ၊ အ ရပ် ရပ် တွင် လူ ဆိုး တို့ သွား လာ ကြ ပါ ၏။