1 ထို အ ခါ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ လေ ပြင်း မုန် တိုင်း ထဲ မှ၊ ယော ဘ အား တုံ့ ပြန် မိန့် မြွက် တော် မူ သည် ကား၊2 အ ကြံ အ စည် တော် ကို ပ ညာ မဲ့ စ ကား များ နှင့်၊ မိုက် မှောင် စေ သူ ကား၊ မည် သူ နည်း။3 သင့် အား ငါ မေး မြန်း သည့် အ တိုင်း၊ ယောက်ျား ဘာ ဝ ခါး စည်း လျက် ဖြေ ဆို လော့။4 မြေ ပ ထ ဝီ ကို ငါ တည် သော အ ခါ၊ သင် ဘယ် မှာ ရှိ သည် ကိုလည်း ကောင်း၊ အ လုံး အ ဝန်း ကို မည် သူ စီ ရင် လျက် တိုင်း တာ ကြိုး ဆွဲ ခဲ့ သည် ကိုလည်း ကောင်း၊ သင်၌ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ရှိ၍ သိ လျှင်၊ ဖော် ပြ လော့။5 6 မိုး သောက် ကြယ် များ သည်၊ တစ် ပြိုင် နက် ကြွေး ကြော် လျက်၊ ကောင်း ကင် သား အ ပေါင်း တို့ လည်း၊ ဥ ဒါန်း ကျူး ရင့် ကြ စဉ်၊ မည် သည့် အ ပေါ် တွင် အ မြစ် အ ခြေ ကို ချ၍၊ ထောင့် စွန်း ကျောက် ကို လည်း မည် သူ ထား သ နည်း။7 8 မိုး တိမ် ဖြင့် ငါ ဝတ် ဆင် စေ၍၊ မိုး သား နှင့် သိုင်း ရစ် သော ကာ လ၌လည်း ကောင်း၊ ထို အ ရပ် ထိ အောင် သာ ရောက် လာ ခွင့် ရ လျက်၊ ထို နေ ရာ၌ ပင် သင် ထ ကြွ သော တံ ပိုး များ ကမ်း သတ် ရ မည် ဟု မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း၊ အ ဝန်း ကို ပိုင်း ခြား၍၊ တံ ခါး များ၊ ကန့် လန့် ကျင် များ ကို ရံ ထား သော ကာ လ၌လည်း ကောင်း၊ ဝမ်း မှ ပေါက် ဖွား ထွက် လာ သော သ မု ဒ္ဒ ရာ ကို၊ ထို တံ ခါး များ ဖြင့် စည်း ကမ်း ထား ခဲ့ သော သူ ကား၊ မည် သူ နည်း။9 10 11 12 အ ရုဏ် သည် မိ မိ တက် ရာ အ ရပ် ကို သိ ကျွမ်း၍၊ မြေ ကြီး စွန်း ထိ ကိုင် ဆွဲ လျက် လူ ဆိုး တို့ ကို ခါ ချ စေ ခြင်း ငှာ၊ နံ နက် ယံ အား၊ ရက် သား အ ဖြစ် က ပင် သင် အ မိန့် ရှိ ခဲ့ သ လော။13 14 မြေ ပ ထ ဝီ လည်း ခတ် သော တံ ဆိပ် ရာ ထင် မြင် သ ကဲ့ သို့ ပြောင်း လဲ၍၊ အ ဝတ် တန် ဆာ သ ဖွယ်၊ အ သီး သီး ထွက် ပေါ် လေ၏။15 လူ ဆိုး တို့၌ မူ ကား၊ အ လင်း ကို ချုပ် ချယ် လျက်၊ ချီ သော လက် ရုံး လည်း ကျိုး ပြတ် လေ ပြီ။16 သင် သည် သ မု ဒ္ဒ ရာ စမ်း ဝ သို့ ရောက်၍၊ ရေ ထု နက် ရှိုင်း ရာ၌ သွား လာ ဘူး သ လော။17 သေ ခြင်း တံ ခါး များ ကို နား လည် ခွင့်၊ သေ မင်း အ ရိပ် တံ ခါး များ ကို သိ မြင် ခွင့် ရ ဘူး သ လော။18 မြေ ကြီး အ ကျယ် အ ဝန်း ကို သိ မှတ် ဘူး သ လော၊ အ ကုန် အ စင် တတ် မြောက် ဖော် ပြ လော့။19 သင် သည် အ လင်း အိမ် နှင့် မှောက် မိုက် အိမ် သို့ ရောက် ရာ လမ်း များ ကို သိ၍၊ ၎င်း နယ် နိ မိတ် တိုင် အောင်၊ နှစ် ရပ် လုံး ကို ပို့ ဆောင် ရ ခြင်း ငှာ၊ မှောင် မိုက် နေ ရာ ရင်း နှင့်၊ အ လင်း စံ ရာ သို့ ရောက် သော လမ်း ကား၊ အ ဘယ် မှာ နည်း။20 21 ထို ကာ လ က ဖွား မြင်၍၊ အ သက် တာ လည်း၊ ရှည် လျား သော ကြောင့်၊ သင် သိ လေ စွ တ ကား။22 စစ် မှု၌ တိုက် ခိုက် ရာ နေ့ ရက် တည်း ဟူ သော၊ ဒု က္ခ ကာ လ အ ဖို့ ငါ လှောင် ထား သော မိုး ပွင့် တိုက် များ သို့ ဝင်၍၊ မိုး သီး တိုက် များ ကို လည်း သင် မြင် ဖူး သ လော။23 24 အ လင်း ဖြာ ခြင်း၊ အ ရှေ့ လေ လည်း မြေ အ ပြင် တွင် လွင့် ပြား ခြင်း နည်း ကား၊ မည် သို့ နည်း။25 လွတ် လပ် ပျက် စီး ရာ အ ရပ် ကို ရောင့် ရဲ၍၊ မြက် နု ပေါက် စေ ခြင်း ငှာလည်း ကောင်း၊ လူ မ ရှိ သော မြေ၊ လူ မ နေ သော တော၌ မိုး ရွာ စေ ခြင်း ငှာလည်း ကောင်း၊ မိုး ရေ စီး ရာ မြောင်း၊ မိုး ကြိုး ပစ် ရာ လမ်း များ ကို၊ မည် သူ ဖောက် သ နည်း။26 27 28 မိုး ရေ၌ အ ဖ ရှိ သ လော။ နှင်း ပေါက် များ ကို မည် သူ ဖြစ် ပွား စေ ခဲ့ သ နည်း။29 မည် သူ့ ဝမ်း မှ ရေ ခဲ ထွက် ပေါ် ခဲ့ သ နည်း။ ကောင်း ကင် ဆီး နှင်း ကို လည်း၊ မည် သူ ဖွား မြင် ခဲ့ သ နည်း။30 ရေ သည် ကျောက် ကဲ့ သို့ ခဲ မာ၍၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ မျက် နှာ ပြင် လည်း ပြစ် ချွဲ လျက် ရှိ၏။31 သင် သည် ကြ တ္တိ ကာ၏ နိ ယ ထုံ ကို နှောင် ဖွဲ့ ခြင်း သော်လည်း ကောင်း၊ အဿ ဝ တီ၏ သီ ဟ ဇာ ကို ဖြေ လွှတ် ခြင်း သော်လည်း ကောင်း၊ တတ် နိုင် သ လော။32 ဆယ့် နှစ် ခွင် ကြယ် စု ကို ရာ သီ အ လျောက် ထုတ် ဖော် ခြင်း သော်လည်း ကောင်း၊ ခု နစ် စဉ် နှင့် တ ကွ အ ခြံ အ ရံ တို့ အား လမ်း ပြ ခြင်း သော် လည်း ကောင်း၊ တတ် နိုင် သ လော။33 မိုး ကောင်း ကင် နည်း ဥ ပ ဒေ သ များ ကို သိ၍၊ ၎င်း အာ ဏာ ပိုင် ခွင့် ကို မြေ ကြီး ပေါ် တွင် တည် နိုင် သ လော။34 ရေ များ သည် သင့် အ လို အ တိုင်း လွှမ်း စေ ခြင်း ငှာ၊ မိုး တိမ် အား အ သံ လွှင့်၍ မိန့် ခေါ် နိုင် သ လော။35 ကျွန် တော် ရှိ ပါ သည် ဟု ဝန် ခံ သော လျှပ် စစ် ကို၊ ပြတ် စေ ခြင်း ငှာ လွှတ် နိုင် သ လော။36 မိုး တိမ် အ တွင်း၌ ဉာဏ် ပ ညာ ကို ထည့် သွင်း သူ၊ ဥ က္ကာ ကြယ် အား၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို ပေး သူ ကား မည် သူ နည်း။37 မြေ မုန့် ထွေး လုံး လျက်၊ မြေ ဆိုင် ကပ် စေး သည့် တိုင် အောင်၊ မိုး တိမ် များ ကို ဉာဏ် ပ ညာ အား ဖြင့် ရေ တွက်၍၊ ကောင်း ကင် ရေ အိုး များ ကို မည် သူ စောင်း သွန် နိုင် သ နည်း။38 39 မှီ အောင်း ရာ များ၌ ဝပ် တွား လျက်၊ ချုံ များ၌ ချောင်း မြောင်း လျက် နေ ကြ စဉ်၊ ခြင်္သေ့ များ အ တွက် အ မဲ လိုက်၍၊ တိ န များ ကို ဝ စေ မည် လော။40 41 ကျီး အ သား ငယ် တို့ သည် အ စာ မဲ့ လှည့် လည် လျက်၊ ငါ ဘု ရား ထံ အော် သော အ ခါ၊ အ မဲ ကို မည် သူ စီ ရင် သ နည်း။