1 အ ဘ တည်း ခို ရာ၊ ခါ နာန် ပြည် တွင် နေ သော ယာ ကုပ်၏ အ တ္ထု ပ္ပ တ္တိ ဟူ မူ ကား၊2 ယော သပ် သည် ဆယ့် ခု နစ် နှစ် အ ရွယ် ရှိ သော် အစ် ကို တို့ နှင့် အ တူ သိုး ဆိတ် များ ကို ထိန်း ကျောင်း ရာ အ ဘ ၏ မ ယား ငယ်၊ ဗိ လ ဟာ၊ ဇိ လ ပ တို့ သား များ နှင့် သူ ငယ် အ ဖြစ် နေ၍ သူ တို့ မ ကောင်း ကြောင်း အ ဘ အား ကြား ပြော လေ ၏။3 ဣ သ ရေ လ သည် အ သက် ကြီး ရင့် မှ သား ယော သပ် ကို ရ သော ကြောင့် သား တ ကာ တို့ ထက် သာ၍ ချစ် သ ဖြင့် ရှည် လျား သော အင်္ကျီ ကို ချုပ် လုပ် ဆင် ယင် လေ ၏။4 ညီ အစ် ကို တ ကာ တို့ ထက် သာ၍ အ ဘ ချစ် ကြောင်း ကို အစ် ကို တို့ သည် သိ မြင် သည် ဖြစ်၍ နှုတ် ဆက် ခြင်း ကို မျှ မ ပြု နိုင် အောင် မုန်း ကြ ရာ၊5 ယော သပ် အိပ် မက် မြင်၍ အစ် ကို တို့ အား ပြန် ပြော သော် သာ၍ မုန်း ကြ ၏။6 သူ က၊ ကျွန် တော် မြင် ရ သော အိပ် မက် ကို နာ ယူ ကြ ပါ။7 ကျွန် တော် တို့ သည် လယ်၌ ကောက် လှိုင်း များ ကို စည်း နေ ကြ စဉ် ကျွန် တော့် ကောက် လှိုင်း ထ ထောင်၍ ညီ အစ် ကို တို့ ကောက် လှိုင်း များ ဝန်း ရံ လျက် ကျွန် တော့် ကောက် လှိုင်း ကို ရှိ ခိုး ကြ သည် ဟု ပြန် ပြော လျှင်၊8 အစ် ကို တို့ က သင် ကား၊ ငါ တို့ အ ပေါ် တွင် အ ကယ် စင် စစ် မင်း ပြု၍ အုပ် စိုး ရ မည် လော ဟု ပြန် ဆို လျက် သူ့ အိပ် မက် နှင့် စ ကား အ တွက် ကြောင့် သာ၍ ပင် မုန်း ထား ကြ၏။9 တစ် ဖန် အိပ် မက် ကို မြင် ပြန်၍ အစ် ကို တို့ အား ကြား ပြော သည် မှာ၊ အိပ် မက် ကို ကျွန် တော် မြင် ရ ပြန် ရာ နေ လ နှင့် တ ကွ၊ ကြယ် ဆယ့် တစ် လုံး တို့ သည် ကျွန် တော့် ကို ရှိ ခိုး နေ ကြ သည် ဟု ကြား ပြော လေ၏။10 အ ဘ နှင့် အစ် ကို တို့ အား ပြန် ပြော သော အ ခါ အ ဘ က၊ သင် မြင် သော အိပ် မက် ကား မည် သို့ နည်း။ ငါ နှင့် တ ကွ အ မိ၊ ညီ အစ် ကို တို့ သည် သင့် ထံ မု ချ ဝင် ရောက် ပျပ် ဝပ် ရှိ ခိုး ကြ ရ မည် လော ဟူ၍ ဆုံး မ လေ၏။11 အစ် ကို တို့ သည် သူ့ ကို ညူ စူ ကြ၏။ အ ဘ မူ ကား ထို အ ကြောင်း ကို မှတ် ကျုံး လေ၏။12 အ ဘ သိုး ဆိတ် များ ကို ရှေ ခင် မြို့ မှာ ထိန်း ကျောင်း ရန် အစ် ကို တို့ သွား ကြ ရာ၊13 ဣ သ ရေ လ က၊ သင့် အစ် ကို တို့ သည် သိုး ဆိတ် များ ကို ရှေ ခင် မြို့ မှာ ထိန်း ကျောင်း ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ သင့် ကို သူ တို့ ရှိ ရာ သို့ ငါ စေ လွှတ် မည် ဟု ယော သပ် အား ဆို လျှင် ကျွန် တော် သွား ပါ မည် ဟု ပြန် ဆို သော်၊14 အ ဘ က၊ သင့် အစ် ကို တို့ နှင့် သိုး ဆိတ် များ၏ အ ဖြစ် အ နေ ကို သွား ရောက် ကြည့် ရှု ပြီး လျှင်၊ ငါ့ အား ပြန် ကြား ပါ ဟု မှာ ထား လျက် ဟေ ဗြုန် ချိုင့် မှ စေ လွှတ် သ ဖြင့် သူ သည် ရှေ ခင် မြို့ သို့ သွား ရောက် လေ၏။15 တော၌ လှည့် လည် သွား စဉ် တွင် လူ တစ် ဦး သည် သူ နှင့် တွေ့ ရာ မည် သည် ကို ရှာ သ နည်း ဟု မေး လျှင်၊16 အစ် ကို တို့ ကို ရှာ ပါ၏။ သူ တို့ ထိန်း ကျောင်း သော နေ ရာ ကို ကြား ပြော ပါ ဟု ဆို သော်၊17 ထို သူ က၊ ဤ အ ရပ် မှ ထွက် သွား ပြီ။ ဒေါ သန် မြို့ သို့ သွား ကြ ကုန် အံ့ ဟူ၍ ပြော သည် ကို ကြား ခဲ့ ရ သည် ဟု ဆို သည့် အ တိုင်း ယော သပ် လည်း အစ် ကို တို့ ကို လိုက် ရှာ၍ ဒေါ သန် မြို့ မှာ တွေ့ လေ ၏။18 အ နီး သို့ မ ရောက် မီ အစ် ကို တို့ သည် အဝေး မှ မြင် ရ လျှင် သူ့ ကို သတ် ရန် တိုင် ပင် ကြံ စည် လျက်၊19 ကြည့် ကြ လော့။ အိပ် မက် ဆ ရာ လာ ပြီ။20 ထ ကြ။ သူ့ ကို သတ်၍ တစ် ခု သော တွင်း ထဲ သို့ ချ ပစ် ကြ ကုန် အံ့။ သား ရဲ ဆိုး တစ် ကောင် ကောင် ကိုက် စား ပြီ ဟု ပြော ကြ ရ မည်။ ထို သို့ ပြု လျှင် သူ့ အိပ် မက် များ မည် သို့ ဖြစ် မည် ကို သိ ကြ ရ လိမ့် မည် ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။21 ထို စ ကား ကို ရု ဗင် ကြား လျှင်၊ သူ့ အ သက် ကို မ သတ် ကြ အံ့ ဟု ဆို လျက် သူ တို့ လက် မှ ယော သပ် ကို လွတ် မြောက် စေ ၏။22 ထို သို့ လွတ် မြောက် စေ၍ အ ဘ ထံ ပြန် ပို့ ရန် ရု ဗင် က၊ သူ့ အ သွေး ကို မ သွန်း၊ လက် ရောက် လည်း မ ပြု ဘဲ၊ တော တွင် ဤ တွင်း ထဲ သို့ ချ ကြ ကုန် အံ့ ဟု ဆို လေ ၏။23 အစ် ကို တို့ ထံ ယော သပ် ရောက် သော် ဝတ် ဆင် သော အင်္ကျီ ရှည် ကို ချွတ် ပြီး မှ သူ့ ကို ဆွဲ၍ တွင်း ထဲ သို့ ချ ကြ၏။24 ထို တွင်း ကား ရေ မ ရှိ။ ခန်း ခြောက် သော တွင်း ဖြစ် သ တည်း။25 ထို နောက် အ စာ စား ရန် ထိုင် ကြ စဉ် ဣ ရှ မေ လ လူ မျိုး ခ ရီး သည် တစ် စု သည် နံ့ သာ မျိုး၊ လိမ်း ဆေး၊ မု ရန် စေး များ ကို ကု လား အုပ် ပေါ် မှာ တင် ဆောင် လျက် ဂိ လဒ် ပြည် မှ အိ ဂျစ် ပြည် သို့ သွား ကြ သည် ကို မျှော် ကြည့်၍ မြင် လျှင်၊26 ယု ဒ က၊ ညီ ကို သတ် ၍ အ သွေး သွန်း ကြောင်း ဝှက် ထား လျှင် မည် သည့် အ ကျိုး ရှိ မည် နည်း။27 ထ ကြ။ သူ သည် ငါ့ တို့ ညီ၊ ငါ တို့ အ သွေး အ သား ဖြစ် ၍ လက် မ လွန် ဘဲ ဣ ရှ မေ လ လူ တို့ အား ရောင်း စား ကြ ကုန် အံ့ ဟု ဆို သော် ညီ အစ် ကို တို့ သ ဘော တူ ကြ ၏။28 ထို အ ခါ မိ ဒျန် ကုန် သည် တို့ ကူး သန်း ကြ ရာ အစ် ကို တို့ သည် ယော သပ် ကို တွင်း ထဲ မှ ဆွဲ တင် ကြ ပြီး လျှင် အ ဖိုး ငွေ အ ကျပ် နှစ် ဆယ် နှင့် ဣ ရှ မေ လ လူ တို့ အား ရောင်း ချ ၍ ယော သပ် ကို အိ ဂျစ် ပြည် သို့ ထို သူ တို့ ဆောင် သွား ကြ ၏။29 ရု ဗင် သည် တွင်း သို့ ပြန် သွား၍ တွင်း ထဲ မှာ ယော သပ် မ ရှိ ကြောင်း သိ လျှင် ကိုယ့် အ၀တ် ကို ဆုတ် လျက်30 ညီ တို့ ရှိ ရာ သို့ ပြန် သွား၍ သူ ငယ် မ ရှိ ပါ တ ကား။ ငါ အ ဘယ် သို့ သွား ရ မည် နည်း ဟု ဆို လေ၏။31 သူ တို့ လည်း ယော သပ် အင်္ကျီ ကို ယူ ၍ ဆိတ် ထီး တစ် ကောင် သတ် ပြီး မှ အ သွေး နှင့် ဆွတ် ကြ ၏။32 ရှည် လျား သော ထို အင်္ကျီ ကို ပို့ လိုက် ပြီး လျှင် အ ဘ ထံ သွင်း ၍ ဤ အင်္ကျီ ကို ကျွန် တော် တို့ တွေ့ ခဲ့ ကြ ပါ ပြီ။ သား ၏ အင်္ကျီ မှန် မ မှန် ရှု ကြည့် ပါ ဟု ဆို ကြ လျှင်၊33 အ ဘ ရှု ကြည့် သော် ငါ့ သား အင်္ကျီ မှန် ၏။ သူ့ ကို သား ရဲ ဆိုး တစ် ကောင် ကောင် ကိုက် စား ပြီ။ အ ကယ် စင် စစ် ယော သပ် ကို ကိုက် ဖြတ် လေ စွ တ ကား ဟု ဆို ပြီး လျှင်၊34 ကိုယ့် အ ဝတ် ဆုတ် ၍ လျှော် တေ ကို စည်း လျက် ကာ လ ရှည် ကြာ စွာ သား ကြောင့် မြည် တမ်း နေ လေ ၏။35 နှစ် သိမ့် စေ ရန် သား သ မီး အ ပေါင်း တို့ ခြံ ရံ ကြ သော် လည်း အ ဘ သည် နှစ် သိမ့် ခြင်း ကို အ လို မ ရှိ ဘဲ မ ရ ဏာ့ နိုင် ငံ သို့ ငါ့ သား ထံ မြည် တမ်း လျက် ဆင်း သက် တော့ မည် ဟု ဆို ၍ သား အ တွက် ငို ကြွေး နေ လေ ၏။36 ယော သပ် ကို ကား မိ ဒျန် လူ တို့ သည် အီ ဂျစ် ပြည် တွင် ဖာ ရော မင်း၏ အ မတ် ဖြစ် သော ကိုယ် ရံ တော် မှုး ပေါ တိ ဖာ့ ထံ ရောင်း ချ ကြ ၏။