1
ภารกิจของผู้รับใช้ โอ แผ่นดินชายทะเล จงฟังข้าพเจ้าชนชาติทั้งหลายที่อยู่ไกล จงตั้งใจฟังพระยาห์เวห์ทรงเรียกข้าพเจ้าตั้งแต่ในครรภ์พระองค์ทรงตั้งชื่อข้าพเจ้าภาษาฮีบรูแปลตรงว่า ทำให้ชื่อข้าพเจ้าเป็นที่จดจำตั้งแต่อยู่ในท้องมารดาข้าพเจ้ายรม.1:5
2
พระองค์ทรงทำให้ปากของข้าพเจ้าเหมือนดาบคมฮบ.4:12; วว.1:16พระองค์ทรงซ่อนข้าพเจ้าไว้ในร่มเงาพระหัตถ์ของพระองค์พระองค์ทรงทำให้ข้าพเจ้าเป็นลูกศรขัดมันพระองค์ทรงซ่อนข้าพเจ้าไว้ในแล่งของพระองค์
3
และพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเราอิสราเอลผู้ซึ่งเราจะสำแดงศักดิ์ศรีของเราเอง”
4
แต่ข้าพเจ้าเองกล่าวว่า “ข้าพเจ้าเหนื่อยเปล่าข้าพเจ้าเปลืองแรงของตัวเองเสียเปล่าและอนิจจังแต่แน่ละ สิ่งที่ควรเป็นของข้าพเจ้าภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ความยุติธรรมของข้าพเจ้านั้นอยู่กับพระยาห์เวห์และค่าตอบแทนของข้าพเจ้าอยู่กับพระเจ้าของข้าพเจ้า”
5
และบัดนี้ พระยาห์เวห์ตรัส คือพระองค์ผู้ทรงปั้นข้าพเจ้าตั้งแต่ในครรภ์ให้เป็นผู้รับใช้ของพระองค์เพื่อนำยาโคบกลับมาหาพระองค์และเพื่อรวบรวมอิสราเอลมายังพระองค์เพราะข้าพเจ้าได้รับเกียรติในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์และพระเจ้าของข้าพเจ้าทรงเป็นกำลังของข้าพเจ้า
6
พระองค์ตรัสว่า “ซึ่งเจ้าจะเป็นผู้รับใช้ของเราเพื่อจะยกเผ่าทั้งหลายของยาโคบขึ้นและเพื่อให้อิสราเอลที่เหลือกลับสู่สภาพดีนั้นดูจะเป็นการเล็กน้อยเกินไปเราจะให้เจ้าเป็นความสว่างแก่บรรดาประชาชาติอสย.42:6; ลก.2:32; กจ.26:23เพื่อความรอดของเราจะไปถึงสุดปลายแผ่นดินโลก”กจ.13:47
7
พระยาห์เวห์พระผู้ไถ่และองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสกับผู้ถูกดูหมิ่นและถูกประชาชาติรังเกียจคือคนใช้ของบรรดาผู้ครอบครองว่า “กษัตริย์ทั้งหลายจะมองดูแล้วจะยืนขึ้นและพวกเจ้านายจะกราบลงด้วยตัวเองเพราะเหตุพระยาห์เวห์ผู้สัตย์จริงองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลผู้ได้เลือกสรรเจ้า”
8
การทรงนำชาวศิโยนกลับสู่บ้านเกิด พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“ในเวลาโปรดปราน เราได้ตอบเจ้าแล้วในวันแห่งความรอดเราได้ช่วยเจ้า2 คร.6:2เราได้ดูแลเจ้า และมอบเจ้าไว้ให้เป็นพันธสัญญาของชนชาติเพื่อฟื้นฟูแผ่นดินเพื่อแบ่งที่ร้างเปล่าให้เป็นมรดก
9
และเพื่อกล่าวกับพวกถูกจำจองว่า ‘จงออกมา’กล่าวกับพวกที่อยู่ในความมืดว่า ‘จงเผยตัว’พวกเขาจะเลี้ยงชีพตามทางและที่เลี้ยงดูของพวกเขาจะอยู่ตามที่สูงโล้นทุกแห่ง
10
เขาทั้งหลายจะไม่หิวหรือกระหายความร้อนแผดเผาหรือดวงอาทิตย์จะไม่ทำลายเขาเพราะพระองค์ผู้ทรงสงสารพวกเขาจะทรงนำพวกเขาและจะนำพาเขาไปยังน้ำพุวว.7:16-17
11
เราจะปรับภูเขาทุกแห่งของเราให้เป็นทางเดินและทางหลวงทั้งหลายของเราจะถูกยกให้สูง
12
นี่แน่ะ พวกเหล่านี้จะมาจากเมืองไกลและดูสิ เหล่านี้มาจากเหนือและจากตะวันตกและเหล่านี้มาจากแผ่นดินซีนิม”
13
โอ ฟ้าสวรรค์ จงเปล่งเสียงชื่นบาน และแผ่นดินโลกจงชื่นชมยินดีเถิดโอ ภูเขาเอ๋ย จงร้องด้วยความเปรมปรีดิ์เพราะพระยาห์เวห์ได้ทรงปลอบโยนชนชาติของพระองค์แล้วและทรงสงสารคนของพระองค์ที่ถูกข่มใจ
14
แต่ศิโยนกล่าวว่า “พระยาห์เวห์ได้ทรงละทิ้งข้าแล้วและองค์เจ้านายทรงลืมข้าเสียแล้ว”
15
“ผู้หญิงจะลืมบุตรของนางที่ยังกินนมอยู่และไม่สงสารบุตรจากครรภ์ของนางได้หรือ?และถึงแม้ว่าคนเหล่านี้จะลืมได้แต่เราก็จะไม่ลืมเจ้า
16
ดูสิ เราได้สลักเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรากำแพงเมืองของเจ้าอยู่ต่อหน้าเราเสมอ
17
บรรดาบุตรของเจ้าจะรีบมา แต่พวกผู้ทำลายเจ้าจะจากไปฉบับทะเลตายว่า บรรดาผู้ก่อสร้างเจ้าก็จะไปเร็วกว่าผู้ทำลายเจ้าและพวกที่ทำให้เจ้าถูกทิ้งร้างก็ออกไปจากเจ้า
18
จงเงยตาขึ้นและมองไปรอบๆเขาทั้งหลายชุมนุมกัน และพวกเขามายังเจ้า”พระยาห์เวห์ตรัสว่า “ตราบใดที่เราเองมีชีวิตอยู่เจ้าจะสวมพวกเขาทุกคนเหมือนเครื่องประดับเจ้าจะผูกพวกเขาไว้อย่างเจ้าสาวประดับอาภรณ์
19
“แม้ที่ทิ้งร้างและที่ร้างเปล่าของเจ้าและแผ่นดินที่ถูกทำลายของเจ้าแน่ะ บัดนี้เจ้าจะแคบเกินไปสำหรับผู้อาศัยและพวกกลืนกินเจ้าจะอยู่ห่างไกล
20
ลูกๆ ที่เกิดยามเจ้าทุกข์ใจจากการเสียลูกจะพูดที่หูของเจ้าอีกว่า‘ที่นี้แคบเกินสำหรับฉันแล้วจงหาที่กว้างขึ้นให้ฉันอยู่’
21
แล้วเจ้าจะพูดในใจของเจ้าว่า‘ใครหนอได้คลอดคนเหล่านี้ให้ข้าข้าทุกข์ระทมเพราะเสียลูกและเป็นหมันถูกกวาดต้อนเป็นเชลยและถูกขับไล่แต่ใครหนอชุบเลี้ยงคนเหล่านี้?นี่แน่ะ ข้าถูกทิ้งไว้แต่ลำพังแล้วคนเหล่านี้มาจากไหนกัน?’ ”
22
พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า“ดูสิ เราจะยกมือของเรากวักบรรดาประชาชาติและชูธงสัญญาณของเราต่อชนชาติทั้งหลายแล้วพวกเขาจะอุ้มบรรดาบุตรชายของเจ้ามาในอ้อมอกและจะแบกบรรดาบุตรหญิงของเจ้ามาบนบ่า
23
กษัตริย์ทั้งหลายจะเป็นพ่อเลี้ยงของเจ้าและบรรดาพระราชธิดาของท่านเหล่านั้นจะเป็นแม่นมของเจ้าพวกเขาจะก้มหน้าลงถึงดินและกราบเจ้าและจะเลียผงคลีที่เท้าของเจ้าแล้วเจ้าจะรู้ว่าเราเองคือยาห์เวห์บรรดาผู้รอคอยเราจะไม่อับอาย”
24
จะเอาเหยื่อไปจากนักรบได้หรือ?และจะช่วยเชลยของผู้กดขี่แปลตามฉบับทะเลตาย ภาษาฮีบรูแปลว่า ของผู้ชอบธรรมให้หลุดได้หรือ?
25
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“แน่นอน แม้แต่เชลยของผู้มีกำลังก็จะต้องถูกเอาไปและเหยื่อของผู้น่ากลัวก็จะต้องช่วยให้หลุดเพราะเราเองจะต่อสู้กับผู้ต่อสู้เจ้าแปลได้อีกว่า ต่อสู้กับศัตรูของเจ้าและเราเองจะช่วยบุตรทั้งหลายของเจ้าให้รอด
26
เราจะให้พวกบีบบังคับเจ้ากินเนื้อของตนเองและเขาจะเมาโลหิตของเขาเองเหมือนเมาเหล้าองุ่นแล้วมนุษย์ทุกคนจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์เป็นพระผู้ช่วยของเจ้าและเป็นพระผู้ไถ่ของเจ้า องค์อานุภาพของยาโคบ”