1 ยามราตรีกาล เมื่อดิฉันยังอยู่บนที่นอนดิฉันเสาะหาผู้ที่ดวงใจของดิฉันรักดิฉันเสาะหาเขา แต่หาไม่พบ2 บัดนี้ดิฉันจะลุกขึ้น แล้วจะเสาะไปให้ทั่วเมืองไปตามถนนและลานเมืองดิฉันจะเสาะหาผู้ที่ดวงใจของดิฉันรักดิฉันเสาะหาเขา แต่หาไม่พบ3 พวกยามได้พบดิฉันขณะที่ลาดตระเวนในเมืองนั้น แล้วดิฉันถามว่า“ท่านเห็นเขาผู้ที่ดวงใจของดิฉันรักไหม?”4 พอดิฉันผ่านยามพ้นมาหน่อยเดียวดิฉันก็พบเขาผู้ที่ดวงใจของดิฉันรักดิฉันจับตัวเขาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้เขาหลุดไปเลยจนกระทั่งดิฉันพาเขาให้เข้ามาในเรือนของมารดาดิฉันและให้เข้ามาในห้องของผู้ที่ให้ดิฉันได้ปฏิสนธิ5 โอ เหล่าบุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ยดิฉันขอให้เธอทั้งหลายสาบานต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียในทุ่งว่าพวกเธอจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกความรักให้ตื่นจนกว่าความรักจะจุใจแล้ว6 นั่นใครหนอที่กำลังขึ้นมาจากถิ่นทุรกันดารดูประดุจเสาควันดุจควันหอมของมดยอบและกำยานทำด้วยเครื่องหอมของพ่อค้า7 ดูเถิด เป็นพระวอวอ เป็นที่นั่งสำหรับเจ้านาย หรือ กษัตริย์ ซึ่งมีคานให้คนหามแบกไปตามที่ต่างๆของซาโลมอนห้อมล้อมด้วยนักรบ 60 คนเป็นนักรบอิสราเอล8 ทุกคนถือกระบี่และเป็นผู้ชำนาญศึกเขาทุกคนเหน็บกระบี่ไว้ที่ต้นขาของตนเพราะเกรงภัยในยามราตรี9 กษัตริย์ซาโลมอนทรงสร้างพระวอสำหรับพระองค์ด้วยไม้จากเลบานอน10 พระองค์ทรงทำเสาพระวอนั้นด้วยเงินพนักพิงทำด้วยทองคำและพระที่นั่งทำด้วยผ้าสีม่วงข้างในพระวอนั้นบุด้วยหนังโดยบุตรีแห่งเยรูซาเล็มแปลได้อีกว่า ข้างในพระวอนั้นบุอย่างน่ารักโดยบุตรีแห่งเยรูซาเล็ม11 โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงออกไปไปดูกษัตริย์ซาโลมอนเถิดทรงมงกุฎซึ่งพระราชชนนีได้สวมให้ในวันที่พระองค์ได้ทรงอภิเษกสมรสนั้นในวันซึ่งพระทัยของพระองค์เบิกบานอยู่