1 การลงโทษผู้มักกบฏ เราพร้อมที่จะให้ผู้ที่มิได้ขอพบเรา หาเราได้เราพร้อมที่จะให้ผู้ที่ไม่แสวงเรา พบเราได้ รม. 10:20เราว่า “เราอยู่ที่นี่ เราอยู่ที่นี่” หรือ ต่อชนชาติที่เขาไม่เรียกกันตามนามของเรา ‘ต่อประชาชาติที่ไม่ออกนามของเรา’2 เรายื่นมือของเราออกตลอดวันต่อชนชาติที่มักกบฏ รม. 10:21ผู้ดำเนินในทางที่ไม่ดีติดตามอุบายของตนเอง3 ชนชาติที่ยั่วเย้าเราซึ่งๆหน้าอยู่เสมอทำการสักการบูชาตามสวนและเผาเครื่องหอมอยู่บนกองอิฐ4 ผู้นั่งอยู่ในอุโมงค์ศพและค้างคืนในที่ลึกลับผู้กินเนื้อหมูและในภาชนะของเขามีแกงซึ่งทำด้วยเนื้อที่น่าเกลียดน่าชัง5 ผู้กล่าวว่า “ออกไปห่างๆอย่าเข้ามาใกล้ เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า”เหล่านี้เป็นควันอยู่ในจมูกของเราเป็นไฟซึ่งไหม้อยู่วันยังค่ำ6 ดูเถิด มีเขียนไว้ต่อหน้าเราว่า“เราจะไม่นิ่งเฉย แต่เราจะตอบสนองเออ เราจะตอบสนองไว้ในอกของเขา7 ทั้งความบาปชั่วของเขา และความบาปชั่วของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลายรวมกันด้วย พระเจ้าตรัสดังนี้เพราะเขาได้เผาเครื่องหอมบนภูเขาและกล่าวหยาบช้าต่อเราบนเนินเราจะตวงกรรมเก่าเข้าไปในอกของเขา”8 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“เหล้าองุ่นหาได้จากพวงองุ่นและเขากล่าวว่า ‘อย่าทำลายมันเสียเพราะมีพระพรอยู่ในนั้น’ ฉันใดเราก็จะกระทำด้วยเห็นแก่ผู้รับใช้ของเราและไม่ทำลายเขาหมดทีเดียวฉันนั้น9 เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบและผู้รับมรดกภูเขาทั้งหลายของเราจากยูดาห์ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดกและบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น10 ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะและที่ลุ่มอาโคร์ ยชว. 7:24-26เป็นที่ให้ฝูงโคนอนเพื่อชนชาติของเราที่ได้แสวงเรา11 แต่เจ้าทั้งหลายจะทอดทิ้งพระเจ้าผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเราผู้จัดสำรับไว้ให้แก่ พระโชคและเติมเหล้าองุ่นประสมให้แก่ พระเคราะห์12 เราจะเอาเจ้าทั้งหลายฟาดเคราะห์ให้ดาบไปและเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อการสังหารเพราะเมื่อเราเรียก เจ้าไม่ตอบเมื่อเราพูด เจ้าไม่ฟังแต่เจ้าได้กระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายตาของเราและเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดีด้วย”13 เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า“ดูเถิด ผู้รับใช้ทั้งหลายของเราจะได้รับประทานแต่เจ้าทั้งหลายจะหิวดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่มแต่เจ้าจะกระหายดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์แต่เจ้าจะได้อาย14 ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงเพราะใจยินดีแต่เจ้าทั้งหลายจะร้องออกมาเพราะเสียใจและจะครวญครางเพราะจิตระทม15 เจ้าทั้งหลายจะทิ้งชื่อของเจ้าไว้แก่ผู้เลือกสรรของเราเพื่อใช้แช่งและพระเจ้าจะทรงสังหารเจ้าแต่จะทรงเรียกชื่อผู้รับใช้ของพระองค์ด้วยชื่ออื่น16 ดังนั้น ผู้ใดที่ขอพรให้ตนเองในแผ่นดินจะขอพรให้ตนเองในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะและผู้ใดที่สาบานในแผ่นดินจะสาบานในนามพระเจ้าแห่งสัจจะเพราะความลำบากเก่าแก่นั้นก็ลืมเสียแล้วและซ่อนเสียจากตาของเรา17 ฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ “เพราะดูเถิด เราจะสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ อสย. 66:22;2 ปต. 3:13; วว. 21:1เพราะสิ่งเก่าก่อนนั้นจะไม่จำกันหรือนึกได้อีก18 แต่จงชื่นบานและเปรมปรีดิ์เป็นนิตย์ในสิ่งซึ่งเราสร้างขึ้นเพราะดูเถิด เราสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นที่เปรมปรีดิ์และชนชาติของเมืองนั้นให้เป็นความชื่นบาน19 เราจะเปรมปรีดิ์ด้วยเยรูซาเล็มและชื่นบานด้วยชนชาติของเราจะไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ในเมืองนั้นอีกและเสียงครวญคราง วว. 21:420 ในนั้นจะไม่มีทารกที่มีชีวิตเพียงสองสามวันหรือคนแก่ที่มีอายุไม่ครบกำหนดเพราะเด็กมักจะมีอายุหนึ่งร้อยปีจึงตายและคนบาปที่มีอายุเพียงหนึ่งร้อยปีจะเป็นที่แช่ง21 เขาจะสร้างบ้านและเข้าอาศัยอยู่ในนั้นเขาจะปลูกสวนองุ่นและกินผลของมัน22 เขาจะไม่สร้างและคนอื่นเข้าอาศัยอยู่เขาจะไม่ปลูกและคนอื่นกินเพราะอายุชนชาติของเราจะเป็นเหมือนอายุของต้นไม้และผู้เลือกสรรของเราจะใช้ผลงานน้ำมือของเขานาน23 เขาทั้งหลายจะไม่ทำงานโดยเปล่าประโยชน์หรือคลอดบุตรเพื่อความสยดสยองเพราะเขาเป็นลูกหลานของผู้ที่ได้รับพรของพระเจ้ากับลูกๆของเขาด้วย24 ก่อนที่เขาร้องเรียก เราจะตอบขณะที่เขายังพูดอยู่ เราจะฟัง25 สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินอยู่ด้วยกันสิงห์จะกินฟางเหมือนวัวและผงคลีจะเป็นอาหารของงูมันทั้งหลายจะไม่ทำอันตรายหรือทำลายทั่วภูเขาบริสุทธิ์ของเรา” อสย. 11:6-9 พระเจ้าตรัสดังนี้