1 พระเจ้าทรงครอบครองอย่างสันติทั่วสากล ( มคา. 4:1-3 )ถ้อยคำซึ่งอิสยาห์บุตรชายของอามอสเห็นเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็ม2 ในยุคหลังจะเป็นดังนี้คือภูเขาแห่งพระนิเวศของพระเจ้าจะถูกสถาปนาขึ้นให้สูงที่สุดในจำพวกภูเขาทั้งหลายและจะถูกยกขึ้นให้เหนือบรรดาเนินเขาและประชาชาติทั้งสิ้นจะหลั่งไหลเข้ามาหา3 และชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากจะมากล่าวว่า“มาเถิด ให้เราขึ้นไปยังภูเขาของพระเจ้ายังพระนิเวศแห่งพระเจ้าของยาโคบเพื่อพระองค์จะทรงสอนวิถีของพระองค์แก่เราและเพื่อเราจะเดินในมรรคาของพระองค์”เพราะว่าพระธรรมจะออกมาจากศิโยนและพระวจนะของพระเจ้าจะออกมาจากเยรูซาเล็ม4 พระองค์ทรงวินิจฉัยระหว่างบรรดาประชาชาติและจะทรงตัดสินเพื่อชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากและเขาทั้งหลายจะตีดาบของเขาให้เป็นผาลไถนาและหอกของเขาให้เป็นขอลิด ยอล. 3:10ประชาชาติจะไม่ยกดาบต่อสู้กันอีกเขาจะไม่ศึกษายุทธศาสตร์อีกต่อไป5 การที่พระเจ้าทรงพิพากษาคนเย่อหยิ่ง โอ เชื้อสายของยาโคบเอ๋ยมาเถิด ให้เราทั้งหลายดำเนินในสว่างของพระเจ้า6 เพราะพระองค์ทรงละทิ้งชนชาติของพระองค์เสียคือเชื้อสายของยาโคบเพราะว่าเขาเต็มด้วยผู้ทำนายจากตะวันออกและด้วยหมอดูอย่างคนฟีลิสเตียและเขาตีสนิทกับคนต่างชาติ7 แผ่นดินของเขาเต็มด้วยเงินและทองคำทรัพย์สมบัติของเขาไม่มีสิ้นสุดแผ่นดินของเขาเต็มด้วยม้ารถรบของเขาไม่มีสิ้นสุด8 แผ่นดินของเขาเต็มด้วยรูปเคารพเขากราบไหว้ผลงานแห่งมือของเขาต่อสิ่งซึ่งนิ้วมือของเขาได้กระทำ9 มนุษย์จึงตกต่ำลงและคนก็ด้อยลงอย่าอภัยเขาเลย10 จงหลบเข้าไปในหิน วว. 6:15และซ่อนอยู่ในผงคลีให้พ้นจากความน่าเกรงขามของพระเจ้าและจากพระสิริแห่งความโอ่อ่าตระการของพระองค์ 2 ธส. 1:911 และท่าอันผยองของมนุษย์จะตกต่ำลงและความจองหองของคนจะถูกปราบลงพระเจ้าองค์เดียวจะเป็นผู้เทิดทูนในวันนั้น12 เพราะว่าพระเจ้าจอมโยธาทรงมีวันหนึ่งที่สู้สารพัดที่เย่อหยิ่งและสูงส่งที่สู้สารพัดที่ถูกยกขึ้นและสูง13 ที่สู้ต้นสนสีดาร์ทั้งสิ้นของเลบานอนที่สูงและที่ถูกยกขึ้นและที่สู้ต้นก่อทั้งสิ้นของบาชาน14 ที่สู้ภูเขาสูงทั้งสิ้นและที่สู้เนินเขาทั้งปวงที่ถูกยกขึ้น15 ที่สู้หอคอยสูงทุกแห่งที่สู้กำแพงที่เข้มแข็งทุกแห่ง16 ที่สู้กำปั่นทั้งสิ้นของทารชิชและที่สู้เรืองดงามทั้งสิ้น17 และความผยองของมนุษย์จะต้องถูกปราบลงและความจองหองของคนจะตกต่ำลงในวันนั้นพระเจ้าองค์เดียวจะเป็นที่เทิดทูน18 และรูปเคารพจะสูญสิ้นไปทีเดียว19 และคนจะเข้าไปในถ้ำและในโพรงดินให้พ้นจากความน่าเกรงขามของพระเจ้าและจากพระสิริแห่งความโอ่อ่าตระการของพระองค์เมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้นกระทำให้โลกสั่นสะท้าน20 ในวันนั้นคนจะเหวี่ยงรูปเคารพของตนออกไปอันทำด้วยเงินและรูปเคารพของตนที่ทำด้วยทองคำซึ่งเขาทำไว้เพื่อตนเองจะนมัสการไปยังตัวตุ่นและตัวค้างคาว21 เพื่อเขาจะเข้าถ้ำหินและเข้าซอกผาให้พ้นจากความน่าเกรงขามของพระเจ้าและจากพระสิริแห่งความโอ่อ่าตระการของพระองค์เมื่อพระองค์ทรงลุกขึ้นกระทำให้โลกสั่นสะท้าน22 จงตัดขาดจากมนุษย์เสียเถิดซึ่งในจมูกของเขามีลมหายใจเพราะเขามีคุณค่าอะไรเล่า