1 บทเพลงเรื่องความไว้วางใจ ในการป้องกันของพระเจ้า ในวันนั้น เขาจะร้องเพลงนี้ในแผ่นดินยูดาห์“เรามีเมืองเข้มแข็งเมืองหนึ่งพระองค์ทรงตั้งความรอดไว้เป็นผนังและกำแพง2 จงเปิดประตูเมืองเถิดเพื่อประชาชาติที่ชอบธรรมซึ่งรักษาความซื่อสัตย์ไว้จะได้เข้ามา3 ใจแน่วแน่นั้นพระองค์ทรงรักษาไว้ในศานติภาพอันสมบูรณ์เพราะเขาวางใจในพระองค์4 จงวางใจในพระเจ้าเป็นนิตย์เพราะพระเจ้าทรงเป็นศิลานิรันดร์5 เพราะพระองค์ทรงให้ชาวเมืองที่สูงส่งนั้นคือเมืองที่สูงส่งนั้นต่ำลงพระองค์ทรงให้มันต่ำลง ต่ำลงถึงดินให้มันลงที่ผงคลี6 เท้าเหยียบมันคือเท้าของคนยากจนคือย่างเท้าของคนขัดสน”7 หนทางของคนชอบธรรมก็ราบเรียบพระองค์ผู้เที่ยงธรรมทรงกระทำให้วิถีของคนชอบธรรมราบรื่น8 ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์รอคอยพระองค์อยู่ในวิถีแห่งการพิพากษาของพระองค์พระนามอันเป็นที่ระลึกของพระองค์เป็นที่จิตวิญญาณของข้าพระองค์ปรารถนา9 วิญญาณของข้าพระองค์อยากได้พระองค์ในกลางคืนจิตใจภายในข้าพระองค์แสวงหาพระองค์อย่างร้อนรนเพราะเมื่อการพิพากษาของพระองค์อยู่ในแผ่นดินโลกชาวพิภพได้เรียนรู้ถึงความชอบธรรม10 ถ้าสำแดงพระคุณแก่คนอธรรมเขาก็ไม่เรียนรู้ความชอบธรรมเขาประพฤติชั่วในแผ่นดินที่เที่ยงธรรมและมองไม่เห็นความโอ่อ่าตระการของพระเจ้า11 ข้าแต่พระเจ้า พระหัตถ์ของพระองค์ชูขึ้นแต่เขาก็มองไม่เห็นขอให้เขามองเห็นความร้อนพระทัยเพื่อชนชาติของพระองค์และได้อับอายส่วนปฏิปักษ์ของพระองค์ ขอให้ไฟเผาผลาญเขา ฮบ. 10:2712 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์จะสถาปนาศานติภาพเพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายพระองค์ได้ทรงกระทำบรรดากิจการของพระองค์เพื่อข้าพระองค์13 ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของข้าพระองค์เจ้านายอื่นนอกเหนือพระองค์ได้ครอบครองพวกข้าพระองค์แต่ข้าพระองค์รับรู้แต่พระนามของพระองค์เท่านั้น14 หรือ คนตายไม่มีชีวิตอีก ชาวแดนคนตายจะไม่เป็นขึ้น เขาทั้งหลายตายแล้ว เขาจะไม่มีชีวิตอีกเขาเป็นชาวแดนคนตาย เขาจะไม่เป็นขึ้นอีกเพื่อเป็นเช่นนั้นพระองค์ได้ทรงเยี่ยมเยียนและทรงทำลายเขาและทรงกวาดอนุสรณ์ทั้งสิ้นของเขาเสีย15 ข้าแต่พระเจ้า แต่พระองค์ทรงเพิ่มประชาชนขึ้นพระองค์ทรงเพิ่มประชาชนขึ้นพระองค์ได้ทรงรับพระสิริพระองค์ทรงขยายเขตแดนทั้งสิ้นของแผ่นดินให้กว้างใหญ่16 ข้าแต่พระเจ้า ในยามทุกข์ใจ เขาได้แสวงหาพระองค์เขาทั้งหลายหลั่งคำอธิษฐานออกมาในเมื่อการตีสอนอยู่เหนือเขาทั้งหลาย17 ดั่งหญิงมีครรภ์ผู้บิดตัวและร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อนางใกล้ถึงกำหนดเวลาคลอดข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ทั้งหลายก็เป็นเช่นนั้น ต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์18 ข้าพระองค์มีครรภ์ ข้าพระองค์บิดตัวเป็นเหมือนข้าพระองค์คลอดลมข้าพระองค์มิได้ทำการช่วยกู้ในแผ่นดินโลกและชาวพิภพมิได้เกิด19 คนตายของพระองค์จะมีชีวิต ศพของเขาทั้งหลายจะลุกขึ้นโอ ผู้อาศัยอยู่ในผงคลี จงตื่นเถิด และร้องเพลงเพราะความชื่นบานเพราะน้ำค้างของเจ้าเป็นน้ำค้างของความสว่างและ หรือ บนแผ่นดินของชาวแดนคนตาย พระองค์จะทรงกระทำให้ (น้ำค้าง) ตกแผ่นดินโลกจะให้ชาวแดนคนตายเป็นขึ้น20 มาเถิด ชนชาติของข้าพเจ้าเอ๋ย จงเข้าในห้องของเจ้าและปิดประตูเสียจงซ่อนตัวเจ้าอยู่สักพักหนึ่งจนกว่าพระพิโรธจะผ่านไป21 เพราะ ดูเถิด พระเจ้ากำลังเสด็จออกมาจากสถานที่ของพระองค์เพื่อลงโทษชาวแผ่นดินโลก เพราะความบาปผิดของเขาทั้งหลายและแผ่นดินโลกจะเปิดเผยโลหิต ซึ่งหลั่งอยู่บนมันและจะไม่ปิดบังผู้ถูกฆ่าของมันไว้อีก