1 ความไม่ปลอดภัยของคนอธรรม ของดาวิด อย่าให้เจ้าเดือดร้อนเพราะเหตุคนที่กระทำชั่วอย่าอิจฉาคนที่ประพฤติผิด2 เพราะไม่ช้าเขาจะเหี่ยวไปเหมือนหญ้าและแห้งไปเหมือนพืชสด3 จงวางใจในพระเจ้า และกระทำความดีท่านจึงอาศัยอยู่ในแผ่นดินและชื่นบานอยู่กับความปลอดภัย4 จงปีติยินดีในพระเจ้าและพระองค์จะประทานตามใจปรารถนาของท่าน5 จงมอบทางของท่านไว้กับพระเจ้าวางใจในพระองค์ และพระองค์จะทรงกระทำให้สำเร็จ6 พระองค์จะทรงให้ความยุติธรรมแก่ ท่านกระจ่างอย่างความสว่างและให้สิทธิของท่านแจ้งอย่างเที่ยงวัน7 จงสงบอยู่ต่อพระเจ้า และเพียรรอคอยพระองค์อยู่อย่าให้ใจของท่านเดือดร้อนเพราะเหตุผู้ที่เจริญตามทางของเขาหรือเพราะเหตุผู้ที่กระทำตามอุบายชั่ว8 จงระงับความโกรธ และทิ้งความพิโรธอย่าให้ใจของท่านเดือดร้อน มีแต่จะชั่วไป9 เพราะคนที่กระทำชั่วจะถูกตัดออกไปแต่บรรดาผู้ที่รอคอยพระเจ้าจะได้ แผ่นดินตกไปเป็นมรดก10 ยังอีกหน่อยหนึ่ง คนอธรรมจะไม่มีอีกแม้จะมองดูที่ที่ของเขาให้ดีเขาก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น11 แต่คนใจอ่อนสุภาพจะได้แผ่นดินตกไปเป็น มรดก มธ. 5:5และตัวเขาปีติยินดีในความเจริญอุดมสมบูรณ์12 คนอธรรมปองร้ายคนชอบธรรมและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่เขา13 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระสรวลต่อคนอธรรมเพราะพระองค์ทอดพระเนตรเห็นวันเวลาของเขากำลังมา14 คนอธรรมชักดาบและโก่งคันธนูเพื่อเอาคนจนและคนขัดสนลงเพื่อสังหารคนที่เดินอย่างเที่ยงธรรม15 ดาบของเขาจะเข้าไปในใจของเขาเองและคันธนูของเขาจะหัก16 เล็กๆน้อยๆที่คนชอบธรรมมี ก็ดีกว่าความอุดมสมบูรณ์ของคนอธรรมเป็นอันมาก17 เพราะแขนของคนอธรรมจะหักแต่พระเจ้าทรงเชิดชูคนชอบธรรม18 พระเจ้าทรงทราบวันเวลาของคนไร้ตำหนิและมรดกของเขาจะดำรงอยู่เป็นนิตย์19 เขาจะไม่ได้อายในยามชั่วร้ายในวันกันดารเขาจะมีอุดมสมบูรณ์20 แต่คนอธรรมจะพินาศศัตรูของพระเจ้า เหมือนสง่าของทุ่งหญ้าเขาอันตรธานไป อันตรธานไปเหมือนควัน21 คนอธรรมขอยืม และไม่จ่ายคืนแต่คนชอบธรรมนั้นใจกว้างขวางและแจกจ่าย22 เพราะบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงอำนวยพระพร จะได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดกแต่บรรดาผู้ที่ถูกพระองค์สาป จะต้องถูกตัดออกไปเสีย23 ถ้าพระเจ้าทรงนำย่างเท้าของมนุษย์คนใดและคนนั้นพอใจในมรรคาของพระองค์24 แม้เขาล้ม เขาจะไม่ถูกเหวี่ยงลงเหยียดยาวเพราะว่าพระหัตถ์พระเจ้าพยุงเขาไว้25 ข้าพเจ้าเคยหนุ่ม และเดี๋ยวนี้แก่แล้วแต่ข้าพเจ้ายังไม่เคยเห็นคนชอบธรรมถูกทอดทิ้งหรือลูกหลานของเขาขอทาน26 เขาแจกจ่ายอย่างกว้างขวางและให้ยืมเสมอและลูกหลานของเขาก็เป็นคำพร27 จงพรากเสียจากการชั่ว และกระทำความดีและท่านจะดำรงอยู่เป็นนิตย์28 เพราะพระเจ้าทรงรักความยุติธรรมพระองค์จะไม่ทอดทิ้งธรรมิกชนของพระองค์จะทรงสงวนคนเหล่านั้นไว้เป็นนิตย์แต่ลูกหลานของคนอธรรมจะถูกตัดออกไปเสีย29 คนชอบธรรมจะได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดกและอาศัยอยู่บนนั้นเป็นนิตย์30 ปากของคนชอบธรรมเปล่งสติปัญญาและลิ้นของเขาพูดความยุติธรรม31 พระธรรมของพระเจ้าอยู่ในจิตใจของเขาและย่างเท้าของเขาจะไม่พลาด32 คนอธรรมเฝ้าดูคนชอบธรรมและแสวงที่จะสังหารเขาเสีย33 พระเจ้าจะไม่ทรงทิ้งเขาไว้ในมือของเขาหรือให้เขาถูกปรับโทษเมื่อเขาขึ้นศาล34 จงรอคอยพระเจ้า และรักษาทางของพระองค์ไว้และพระองค์จะยกย่องท่านให้ได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดกท่านจะมองเห็นการที่คนอธรรมถูกทำลาย35 ข้าพเจ้าเห็นคนอธรรมมีอำนาจมากยิ่งและสูงเด่นอย่างต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอน36 เขาได้ผ่านไป และนี่แน่ะ ไม่มีเขาเสียแล้วถึงข้าพเจ้าจะแสวงหาเขา ก็ไม่พบเขา37 จงหมายคนไร้ตำหนิไว้ และมองดูคนเที่ยงธรรมเพราะสันติชนจะมีอนาคต38 แต่ผู้ละเมิดจะถูกทำลายเสียด้วยกันอนาคตของคนอธรรมจะถูกตัดออกไปเสีย39 ความรอดของคนชอบธรรมมาจากพระเจ้าพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของเขาในเวลายากลำบาก40 พระเจ้าทรงช่วยเขาและทรงช่วยกู้เขาพระองค์ทรงช่วยกู้เขาจากคนอธรรมและทรงช่วยเขาให้รอดเพราะเขาทั้งหลายเข้าลี้ภัยในพระองค์