1 ผู้รับเจิมจากพระเจ้าได้ครอบครอง เหตุใดบรรดาประชาชาติจึงคิดกบฏทำไมชนชาติทั้งหลายปองร้ายกันเปล่าๆ2 บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกตั้งตนเองขึ้นและนักปกครองปรึกษากันต่อสู้พระเจ้าและผู้รับการเจิมของพระองค์ กจ. 4:25-26 กล่าวว่า3 “ให้เราระเบิดสายแอกให้ขาดสะบั้นและขจัดบังเหียนของเขาให้พ้นจากเรา”4 พระองค์ผู้ประทับในสวรรค์ ทรงพระสรวลพระเจ้าทรงเย้ยหยันเขาเหล่านั้น5 แล้วพระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายด้วยพระพิโรธและกระทำให้เขาสยดสยองด้วยความกริ้วของพระองค์ ตรัสว่า6 “เราได้ตั้งกษัตริย์ของเราไว้แล้วบนศิโยน ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา”7 ข้าพเจ้าจะบอกถึงพระดำรัสของพระเจ้าพระองค์รับสั่งกับข้าพเจ้าว่า “เจ้าเป็นบุตรของเรา วันนี้เราได้ให้กำเนิดแก่เจ้าแล้ว กจ. 13:33; ฮบ. 1:5; 5:58 จงขอจากเราเถิด และเราจะมอบบรรดาประชาชาติให้เป็นมรดกของเจ้าตลอดทั้งแผ่นดินโลกให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้า9 เจ้าจะตีเขาให้แตกด้วยกระบองเหล็ก วว. 2:26-27; 12:5; 19:15และฟาดให้แหลกเป็นชิ้นๆ ดุจภาชนะของช่างปั้นหม้อ”10 เพราะฉะนั้น ข้าแต่กษัตริย์ทั้งหลาย จงฉลาดเถิดข้าแต่นักปกครองแห่งแผ่นดินโลก จงรับคำเตือนเถิด11 จงปรนนิบัติพระเจ้าด้วยความยำเกรงและจงเกษมเปรมปรีดิ์จนเนื้อเต้น12 จงนมัสการพระองค์ด้วยใจจริงเกลือกว่าพระองค์จะทรงพระพิโรธและเจ้าต้องพินาศจากทางนั้นเพราะพระพิโรธของพระองค์นั้นจุดให้ลุกได้รวดเร็วความสุขเป็นของคนทั้งหลายผู้เข้ามาลี้ภัยในพระองค์